EMANET

21

K. Ohh mis gibi de kokarmış.

Öpe koklaya odaya geldik. Zeynep de arkamızdan kıyafetlerle geldi. Yatağa yatırdım Zeynep hemen üzerini giydirdi.

Yanıma doğru emekleyip kucağıma tırmandı.

V. Baba

Dediğini duymamla içim içime sığmadı. Her baba deyişin de böyle mi olacağım.

Tek kolumla sımsıkı sarıldım. Sevgisi o kadar büyük ki içime sokasım geliyor.

K. Bebeğim ne oldu.

Bişeyler anlatma peşindesin biliyorum ama gel bir de bana sor anladım mı?

K. Ya demek öyle. Acıktın mı. Annesi kızın acıkmış doğal olarak ben de acıktım.

Z. Aşağıya inin geliyorum ben.

Ayağa kalktım. Dolap da kıyafet yerleştiren Zeynebin yanına gidip yüzüne baktım.

K. Güzelim iyi misin?

Burnunu çekmesiyle anladım. Ağlamış.

K. Bebeğim bana bir bak.

Yüzüme baktı. Ağlamış resmen. Verayı hemen beşiğinin içine koyup Zeynebin yanına gittim.

K. Güzelim ne oldu ha.

Sol elimle yanağını okşadım.

Z. Hiç! Öyle duygulandim birden. Veraya sana.

K. Zeynep-

Z. Tamam tamam eskiler açılmayacak.

K. Ha şöyle. Bak sen üzülünce bende üzülüyorum güzelim yapma.

Dememle gözlerimin içine baktı. Çok çok masumsun be güzelim.

K. Unut geçmişi güzelim.

Tekrar boynuma sarıldı. Elimi sırtına koyup okşadım. Kokusu burnuma dolarken boynuna uzun bir öpücük kondurdum. Karşılığını alamasam da o sözü söyledim.

K. Seni seviyorum.

&&&

K. Uyudu mu?

Z. Hı hı!

Yanıma gelip oturdu.

Z. Banyo da yapınca baya dinlenerek uyur. O arada ben de mutfağa geçiyim

Tam kalkarken kolundan tuttum.

K. Boşver mutfağı.

Yanıma oturdu. Kolumu omzuna dolayıp kendime çektim. Başı göğsüme yaslandı. Ani çekişimden sinirle nefes aldı

Z. Ne yapıyosun?

K. Hiç. Oturuyorum.

Z. Kerem!

Deyip toparlandı ama bırakmadım.

K. Otur işte ne güzel başbaşa.

Eğilip alnından öptüm.

K. Konuşalım dertleşelim. Benimle bişeyler paylaş güzelim.

Başını kaldırıp yüzüme baktı.

K. Bakma öyle. Anlat işte. Mesela sevdiklerin sevmediklerin. Hobilerin fobilerin.

Tekrar başını göğsüme koydu. İçten içe sevinsem de çaktırmadım.

Z. Ne anlatıyım ki?

K. Mesela bir kişide nefret ettiğin bir huy.

Z. Yalan! Yalandan nefret ederim. Şimdi diyeceksin Vera olayı ama... İşte nefret ettiğim ne varsa başıma geldi.

Derin bir nefes aldı.

Z. Ama mutluyum o yalanı söylediğimden. Baksana ikimizin hali de yalan ama ne olursa olsun ben mutluyum Kerem.

Dediği şeyle bir süre nefesim kesilsede zar zor kendimi topladım. Ne demişti? Mutluyum demişti.

Z. Mutluyum çünkü benim yaşadıklarım kolay değil.

Hafif öksürüp kendime geldim

K. Biliyorum meleğim. Biliyorum güzelim. Ben hep yanınızdayım. Daha mutlu günlerimiz olacak emin ol.

Başını kaldırıp gözlerime baktı.

Z. Olacak mı?

K. Olacak güzelim. Sana söz veriyorum sizin hep yanınızda o-

Eliyle ağzımı kapattı.

Z. Sus! Boşuna söz verme. Bana da ümit verme.

Kaşlarım kendiliğinden çatılırken elini çekti.

K. O ne demek?

Başını tekrar göğsüme koydu.

Z. İşte o demek.

K. Zeynep yüzüme bakar mısın?

Kafasını kaldırdı.

K. Halâ o düşünceler kafanda dimi. Sizi bırakacağım.

Tekrar yasladı başını.

K. Zeynep! Cevap ver.

Z. Kerem konuşmasak.

Geri çekilince elimi yanağına koydum.

K. Zeynep yapma böyle. Seni seviyorum diyorum. Sana bağlandım diyorum hala mı o düşünceler var.

Z. Seven insan bırakmaz diye bir kural yok. Bırakır Kerem. Eğer öyle olmasaydı Erva bizi bırakmazdı. Sen de boşuna söz verme bize de ümit verme. Ben sonumun ne olacağını bilmiyorum o yüzde-

Dayanamayıp dudaklarına yapıştım. Daha fazla canımı yakmasına müsade edemem. Seven insan da bırakır mışmış.

Seni öyle bir seveceğim ki gün gelince bu lafları tek tek yutturacağım.

Kollarımdaki kaskatı kesilmiş beden,dudaklarımın arasındaki dudaklar.

Öpmüyorum sadece öyle duruyorum. Yavaşca geri çekildi. Gözlerimin en içine baktı.

K. Seni seviyorum hep de seveceğim. Daha fazla konuşup da ileride pişman olma güzelim.

Dudaklarına minik bir öpücük kondurdum.

K. Senin de beni sevmeni ömrümün sonuna kadar bekleyeceğim.

&&&&&

Ertesi Gün

Z. Tamam bebeğim ağlama bitanem.

Kucağıma alıp odada dolanmaya başladım. Zaten kafam allak bullak. Keremin dedikleri,kafamda oluşanlar,düşündüklerim üçünün arasında kaldım.

Ha birde 2.kez öpüşme vardı.

Göz devirip Veraya baktım. Omzumda uyumuş kalmış.

Yavaşca yatağına yatırdım. Üzerini örtüp alnından öptüm. Herşey senin için güzel kızım.

Arkamı dönüp yatağa geçtim. Kerem gelmeden uyumam gerek.

Tam pikeyi kaldıracakken üzerindeki kolye dikkatimi çekti. Keremin kolyesi.

Elime aldım komidine koyarken içi açıldı. Gördüğüm şeyle kaşlarım çatıldı.

Bu-bu bir b-bekle bir k-kadının fotoğrafı.

Kalbim hızla çarparken yutkunamadım. Kimdi bunlar. O "yasak" kolyenin içinden çıkanlara bak.

Arkamdan belime sarılan kolla donup kaldım. Boynuma omzuma kondurulan öpücüklerle gözlerimi kapattım. Kapatmamla öpücükler durdu arkamdan çekilince anladım ki elimdekini gördü.

Eline tutuşturup kendimi banyoya attım. Gözümün ucunda duran gözyaşlarımı serbest bırakıp hıçkırarak ağlamaya başladım.

Neye ağlıyordum ki. Kandırıldım mı yoksa yalana mı rastladım.

Hiç birine. Bu daha değişik bir duygu çok çok değişik. O değişik duyguya kapılmadan hemen def olup gitmem gerek!!!

Bölüm Sonu...