ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး မည္းေမွာင္ေနတဲ႕ ေနရာတစ္ခုမွာ.......
ငါဘာလို႕ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ......
ဒါဘယ္ေနရာလဲ......
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕......
ေခါင္းထဲမွာလည္းဗလာနတၳိ.....
ဆက္ေလွၽာက္ေနသည္......
ဘယ္ကိုမွန္းမသိတဲ႕ေနရာတစ္ခုဆီ.....
ဆက္ေလ်ွာက္သည္.....
ေျခလွမ္းတို႕က ဘယ္ကိုဦးတည္ေနသည္မသိ....
ဘယ္မွာစျပီးဘယ္မွာဆံုးမယ္ဆိုတာ မသိ.....
ဆက္ေလွၽာက္ေနရင္းျမင္လိုက္ရသည္က....
မ်က္စိတစ္ဆံုးေနရာမွာေရာင္စံုတဲ႕ပန္းခင္းျကီး.....
လိုခ်င္တာကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ို ပန္းခင္းျကီးဆီကို တစ္ဟုန္ထိုးေျပးသြားမိသည္......
ပန္းခင္းထဲကိုေျခလွမ္းဖို႕ျပင္လိုက္ေတာ့...
အသံတစ္သံ.....
*kajima*
ထိုအသံျကားျပီးမွရင္ထဲမွာဆို႕နစ္လာသည္.....
*kajima*
အသံက ပိုပီျပင္လာခဲ႕သလို....
သူမနွလံုးခုန္သံေတြကလည္း ပိုမိူက်ယ္ေလာင္လာခဲ႕သည္......
*JIYEON AH, PARK JIYEON*
ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ပဲ နွဳတ္ခမ္းဖ်ားကေန......
"Eunjung Unni"
ေရာင္စံုတဲ႕ပန္းခင္းျကီးေရာ မည္းေမွာင္ေနတဲ႕ လြင္ျပင္ျကီးေရာ လွပ္တျပက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီးေနာက္....
*Eunjung Unni*
လက္ထဲမွာအိပ္ရာခင္းစကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္း နုိးထလာသည္.....
*ji....Jiyeon ah😱*
"Unni"
Boramကိုယ့္ကိုကို ျပန္ဆြဲစိတ္ရင္း..
"ငါအိပ္မက္မက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးပဲ.."
Boramအျပဳမဴေျကာင့္Jiyeon အားမရွိတဲ႕ျကားက ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ခပ္ဟဟရယ္လိုက္ျပီး....
