GİRİFT : Yöneticiler

38.bölüm | Korns Kanı

Albina şişeyi almak istemiyordu. İçinde eşinin kanı vardı ama Loras'ın kaleye adım attığını duyabiliyordu. Adım adım yaklaştığını, yarası nedeni ile aldığı derin nefesleri, arada inlemelerini duyuyordu. Albina kararsızlıkla Rodrigo'ya bakarken Loras merdivenleri çıkıyordu. Eli şişeye uzandı ve aldığı gibi kapağını açıp kafasına dikti. İlacın acı tadı boğazını yakarken bir titreme hissi vücudunu sardı. Aynanın karşısına gittiğinde Bir süre bekledi ama hiçbir şey olmamıştı. "İşe yaramadı!"

"Her şeyi doğru yaptım!"

"Unuttuğun bir şey olmalı!"

"Belki de tarif yanlış."

"Değil!"

Rodrigo düşünceli bir şekilde odanın çıkışına yöneldi. "Sana onu yeniden yapacağım. Loras'ı oyala."

Rodrigo sekerek odadan çıktıktığında Albina şaşkınlıkla arkasından baktı. "Nasıl?" Albina düşünüyordu. Loras'ın yaklaşan adımlarını duydukça kalp atışları hızlanıyordu. Gördüğü ilk şeyi eline aldı. Kapı açıldığı anda da Loras'ın kafasına vurdu. Loras anında yere yığılırken Albina çığlık atmamak için ağzını kapattı. Yaptığı şeye inanamıyordu. Kapıyı hızla kapattı ve Loras'ın ayaklarından tutup sürüklemeye başladı. Bir yandan da kendisine kızıyordu. "Salaksın sen! Eşini bayılttın. Uyandığında ne diyeceksin?" Albina zorla Loras'ı yatağın kenarına kadar sürükledi. Eğilip Loras'ı kollarının altından tutsa da kaldıramadı. "Ne ağır çıktın sen!" Albina kendisini yatağa bıraktığında Loras'ı izledi. Kolundan akan kan yere dökülüyordu. Yarasını sarmak için kalktığında Rodrigo içeriye girdi. Bir süre Loras'a baktı. "Bulduğun şey bu mu Albina?"

Albina gözlerini devirdi ve Rodrigo'nun elindeki şişeyi içti. Bu sefer olmuştu. Gözleri mavi rengine geri kavuşmuştu. Bakışları Rodrigo'ta döndü. Alnından ter, ayağından ise kan akıyordu ama bu durum umurunda olmamalıydı. "Şimdi defol."

Rodrigo Albina'ya bir adım attı ve durdu. Öfkeyle bakıyordu. Gözleri yine alev almıştı ama sakinliğini korumak için her şeyi yapıyordu. Albina hafifçe güldü. "Sinirlerine hakim oluyorsun. Neden?"

Rodrigo hala öfkeyle bakıyordu. Albina da Rodrigo'ya bir adım attı. "Söyle ya da git bu odadan."

Albina başında o kadar büyük bir ağrı hissetti ki nefesi kesildi. Zihnini kurcalıyordu. Hislerine ulaşıyor onu çözüyordu. Albina'ya yavaşça yaklaştı. "Nefretini çok net görüyorum Albina ama bir daha beni sinirlendirirsen derinlerdeki sevgini görene kadar devam ederim." Albina şaşkınlıkla Rodrigo'ya bakarken Rodrigo sertçe kapıyı çarpıp gitti. Ardında bıraktığı esintisi tokat gibi inmişti suratına. Ellerini saçlarına daldırdı ve önüne gelen saçlarını geriye attı. Şaşkındı. Rodrigo kendine hakim oluyordu. Eskiden olsa bunun çok daha fazlasını yapacağını biliyordu.

Ayağa kalktı ve aynanın karşısına geçti. Yüzü solgundu. Gözlerinin altında hafif halkalar oluşmuştu. Yorgundu. Uykusu vardı ama uyuyamıyordu. Başı ağrıyordu. Albina yavaş adımlarla Loras'a yaklaştı ve sarstı. Loras gözlerini açtığında Albina güldü. "Sonunda uyandın."

"Ne oldu?"

"Hatırlamıyor musun?"

"Hayır. En son odanın önündeydim."

"Kapıyı açtığımda bayıldın. Kan kaybettin galiba. İyi misin?"

Loras ayağa kalktı ve yatağa oturdu. Koluna kısa bir bakış atıp tekrar Albina'nın gözlerine kenetlendi gözleri. "Ne olduğunu gördün Kraliçem." Albina da Loras'ın yanına oturdu ve yanağına dokundu. "Sana ne dedi? Benimle açık konuş lütfen. Çok endişelendim."