The Reality

Reality 7

Naka tingin lang ako sa bahay hanggang nasa highway na kami. Pag upo ko ng maayos ay may pumatak na luha galing sa aking mata. Agad agad ko naman itong pinunasan.

"San na po tayo titira tay? Malayo po ba yun sa school ko?" Ay malamang sa bahay. Tanong ko kay tatay

"Hindi naman Twight. Tyaka lilipat na rin naman kayo ng school." Si tito ang sumagot sakin. Tahimik lang si tatay na nakikinig sa tabi ko.

"Tapos na rin naman ang periodic examinations niyo diba? Na ayos na namin ang papers para sa pag lipat niyo. Makakasama niyo ang mga kapatid niyo sa school niyo." Sagot niya.

"HALF - brothers" tingin ni ate sakanya at diniinan sa may 'half'. Totoo naman eh.

Pero, brothers? Matutupad na ba yung hiling kong mag karoon ng kuya?

"Wait, you said brothers. Does that mean that we have no sisters? I mean except to the two of us." Sabi ko nang akala mo yun na ang pinaka imposibleng pang yayari sa buong mundo.

"Yes twight. Don't worry, maaasahan mo sila sa lahat ng oras. Besides all of them are excited to meet the two of you." Sabi niya, na mas nag pa excite pa sakin at the same time ay nag pa kaba.

"Hmmm, mukhang magiging sobrang protective ng mga kuya niyo sainyo ahh. Having a sister with that kind of beauty is so damn hard. Am I right, Chess?" Natatawang wika ni tito.

I think my cheeks turned red. Are they gonna like me? I don't want to conclude anything, I don't even know them for me to judge.

"My gahd kuya. You were so possessive when I'm at their age. Pero mukhang may mas po- possessive pa sayo." Sabi niya, na nag patawa kay tito at kay tatay. Nag pa ngisi naman kay ate mich.

"Well, mag karoon ka ba naman ng kapatid na ganyan ka ganda? Tapos ang dami pang nan liligaw. What do you think I'm gonna do, chess?" Ta tawa tawang sabi ni tito na nag palabas ng pag ka childish niya.

"Hayaan mo sila, kuya naman. Parang di mo ko kilala all this time?" Natatawang saad naman niya, na nag pa kalma sa tawa kanina.

"Marchessa. Mark. The two of you sound like a kid fighting over a one piece of candy" natatawang sabi ni tatay na nag patawa saming lahat.

"Whatever pa." Sabi naman niya, na may pag iling iling pa.

"And you sound like a father who wants to join and win that one piece of candy." Sabi ni tito na nag pa halakhak saming lahat.

We're slowing down. Hindi ko napansin na papasok na kami sa village. May guard na naka bantay sa may entrance ng village.

Napansin kong tumango si tito dun sa guard at binuksan nung guard ang gate, saka nag salute.

Pag ka lagpas namin ay mabagal lang ang takbo ng sasakyan, na siyang nag pa pa bilis naman ng tibok ng aking puso.

"Is that your house?" Tanong ni ate na may pag ka mangha sa mga mata.

"Yes Michaella, OUR house" pag ta tama sakanya ni mo- tita Marchessa.

"So, let's go? They've been waiting for your arrival." Sabi ni tito kaya bumaba na kami.

Itinigil niya pala ang sasakyan sa may entrance ng ba- I mean MANSION na ito.

Bigla namang may lumabas na lalaking naka uniform at tumungo ng naka harap niya si tito. Nag lahad siya ng kamay at binigay ni tito ang susi ng sasakyan.

"Pasok na tayo. Si Tanny na ang mag papasok ng gamit niyo." Sabi ni tito kaya nag simula na kaming mag lakad papasok.

Pag tapat namin sa pintuan ay may nag bukas. Pumasok sila at ako ay parang na star struck, nang hindi pa ko binalikan ni ate Mich ay di pa ko aalis.

Pag pasok sa loob ng bahay ay linibot ko agad ang aking mata sa loob ng Mansion. Napa ikot pa ko para masilayan bawat sulok, pero napa tigil ako ng may nakita akong lalaki sa may gilid ng stair case.

Matipuno

Gwapo

Higit sa lahat, halatang mayaman.

Naka ngisi siya.

At bigla kong nagulat ng may tumawag sakanya.

"Hon" sabi niya.

OMY Don't tell me, he's my step dad? The Hernandez.

Wait, Hernandez and Santiago's, the name of this village.

They own this village.

Or should I say, WE own this village.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

That was intense! Wait for the next update. Sana mas dumami pa ang readers, SALAMAT😘💕

Wag po sana kayo mag sawa☺️😁

Thank you! God bless us.

Nobody❣️