အေမႊစိန္တို့ရြာ

အေမႊစိန္တို့ရြာ[အပိုင္း-၁၆]

🌴အေမႊစိန္တို့ရြာ🌴
🌴အပိုင္း[၁၆]🌴

ရီဖန့္ဆရာမအိမ္ေရာက္လာကတည္းက
ဒင္းကို က်ဴ.ပ္သိပ္ၾကည့္မရလွ။

တစ္ေယာက္တည္းကို ျပာယာခတ္ေနတာ
ဘာျဖစ္လို့ ျဖစ္ေနမွန္းကို မသိတာ။

အခုပဲၾကည့္ ရီေလးန့ဲမိရွု ထမင္းခူးခပ္ေနတာ
ေတာင္ ဒင္းကေလာကြပ္ေခ်ာ္ျပီး ဟိုခိုင္းသည္ခိုင္း။

ျမင္ပ်င္းေတာ္ေတာ္ ကတ္လာျပီမို့...။

"su~~ေတာ္ ကိုသူၾကီး ျငိမ္ျငိမ္ထိုင္မေနနိုင္
ရေလာက္ေအာင္ ေတာ့္ဖင္ပုရြတ္ဆိတ္ကိုက္
ေနလို့လား?"

"chen~~မင္းၾကီးေတာ္ၾကီး ပုရြတ္ဆိတ္ကိုက္
ပါလား? ဆရာမေလးကို ထမင္းေက်ြးမလို့
လိုအပ္တာေတြ စုံျပီးလားလို့ စစ္ေဆးေနတာ"

"su~~အ့ဲဒါေတာ့အလုပ္လား? ကိုယ့္ေနရာ
ကိုယ္မေနဘူး ဟြန္း ! မ်က္စိထဲေတာ့ ေထာင့္
သိပ္မတည့္ေတာ့ဘူး"

"chen~~မတည့္လဲေနကြာ ဟ့ဲ ရီေလး နင့္အစ္မ
ရီဖန့္ေရာ"

"xing~~ေရႊ အဲ ဆရာမေလးန့ဲ အျပင္ထြက္
သြားတယ္ သူၿကီး"

"chen~~အာ ဒီကေလးမကေတာ့ ညေနေစာင္း
ေနျပီ ထမင္းေက်ြးရမယ္ဆိူတာ နားမလည္ဘူးလား?
ခက္တယ္ တကယ္ ခက္တယ္"

"su~~ခက္ေနတာက ရွင္! အေပၚေမာ့ၾကည့္
ေနေတာင္မေစာင္းေသးဘူး ေလာကြပ္ေတြ
ေခ်ာ္ေနတာ"

"chen~~ဟ အိမ္ရွင္ဆိူတာ အလိုက္သိရတယ္ေလ!
ဧည့္သည္မေျပာခင္ ေက်ြးရမွာေပါ့!"

"xiu~~ဦးရီးကလည္း သူတို့ျမိဳ႔မွာက အ့ဲလို
ေစာေစာစီးစီးမစားဘူး"

"chen~~နင္ကျမိဳ႕ေရာက္ဖူးလို့လား?"

"xiu~~ဟီး ဇာတ္ကားထဲမွာ ၾကည့္ဖူးတာေျပာတာ"

"xing~~သြားရွည္ေနျပန္ျပီ ကိုယ့္အလုပ္
ကိုယ္မလုပ္ဘူး ေတာ္ၾကာ ဟိုကစိတ္မရွည္ရင္
ေနရင္းထိုင္ရင္း ၆ေပါက္စာမိေနအုန္းမယ္"

"xiu~~သိပါတယိဟယ္ နင္ကလည္း ရမလား
လို့ေျပာၿကည့္တာ"

"chen~~မဟုတ္ေသးပါဘူး ျပန္လာသင့္ျပီ"

"su~~ကိုခ်မ္း ေတာ့္ကိုက်ဴ.ပ္ ထလုပ္မိေတာ့
မယ္ေနာ္! အခ်ိန္တန္ျပန္လာမွာ ေတာ္သမီးက
ဒီရြာသူ သူဒီေလာက္ေတာ့ သြားတတ္တယ္"