Never Forget This

part 27

Hoofdstuk 27

Madison's POV:

Toen Jane en ik terug kwamen van het strand, stond Harry al in de lobby op ons te wachten. Hij kan ook echt niet zonder me, die gek. We zijn langs zijn appartement geweest en hebben Louis opgepikt, om wat te gaan eten. Natuurlijk wilde Harry en Louis niet dat wij betaalden en hebben zij alles betaald. 's Avonds ben ik bij Harry blijven slapen, waar mijn moeder eigenlijk tegen was, maar het moest gewoon. En nu zit ik op Harry's bed, met een slapende Harry naast me, te bedenken wat ik vandaag eens zal gaan doen. Waarschijnlijk heeft Harry al plannen voor vandaag. Ik word uit mijn gedachten getrokken door de deur die zachtjes open gaat.

'Jane, ben je al wakker?' Niall staat in zijn pyjama in de deuropening van Harry's kamer. How cute.

'Ja, wat is er?' fluister ik. Niall komt de kamer binnengelopen en steekt zijn hand uit.

'Kom even met me mee alsjeblieft, ik heb een groot dilemma' ik sta op, doe mijn pantoffels aan en loop op mijn tenen Harry's kamer uit. Nog steeds met Niall's hand in mijn hand komen we aan bij zijn kamer.

'Dus' begin ik. 'Wat is er aan de hand?' Niall loopt naar zijn kledingkast en pakt er 3 setjes uit.

'Ik kon vannacht echt niet slapen, want ik ga Anna vanavond vragen. George komt om half 8 met een limousine en ik weet echt niet wat ik aan moet doen.' Meteen schiet ik in de lach. Hoe lief dit, Niall kan niet slapen omdat hij niet weet wat hij aan moet doen vanavond? Hij kijkt me verbaasd aan.

'Sorry Ni, maar het is gewoon lachwekkend dat je niet kan slapen omdat je niet weet wat je aan moet, meestal is dat een meidenprobleem.' Hij trekt een sip gezicht.

'Niii, niet zielig gaan doen hoor, daar kan ik niet tegen' nu is hij degene die in de lach schiet en hij duwt me achterover op bed. Ik ga weer rechtop zitten en kijk naar Niall die zijn 3 setjes weer terugpakt.

'Welk setje vind je het leukst?' vraagt hij. Ik kijk bedenkelijk naar zijn keuzes.

'De blauwe' zeg ik vastbesloten. Hij kijkt me onzeker aan.

'Weet je het zeker?' vraagt hij. Ik knik.

'Heel zeker. En ik weet ook heel zeker dat Anna dit geweldig gaat vinden, vertel, wat heb je allemaal gepland voor vanavond?' Meteen begint hij te stralen.

'Anna komt om 7 uur naar mij en dan gaan we eerst hier eventjes wat drinken. Om half 8 lopen we naar de lobby toe en daar staat George op ons te wachten met een grote witte limousine.'

Mijn mondhoeken krullen omhoog. 

'Als het goed is, zet George ons af bij een chique restaurant en daar gaan we dan wat eten. Als we klaar zijn, lopen we naar het strand en gaan we een strandwandeling maken. En gelukkig ben je nu hier, want ik wilde vragen waar en hoe ik het het beste kan vragen.' Eindigt hij. Ik geef hem een knuffel.

'Je bent echt zo romantisch Ni, ik weet zeker dat ze dit geweldig gaat vinden.' Ik druk hem dicht tegen me aan.

'Ja, ja dat geloof ik allemaal wel, maar hoe kan ik het het beste vragen?' ik denk na. Wat zou ik leuk vinden?

'Misschien kan je haar een roos geven? Off uuh, kun je zingen?' vraag ik. Hij knikt verlegen.

'Dan moet je voor haar zingen, absoluut' zijn glimlach verdwijnt meteen van zijn gezicht.

'Dat durf ik echt niet Madison.' Zegt hij hopeloos.

'Jawel, dat kun je wel, kom op, zing eerst maar eens voor mij' hij trekt een pruillipje.

'Wil je haar of niet?' hij knikt.

'Doen dan!' hij pakt zijn gitaar onder zijn bed vandaan en begint te spelen.