Hindi na niya napigilan pa ang sarili niya at napayakap na siya sa kanyang ama.

"M-master.. M-master." panay ang iyak niya sa balikat nito. "M-master mahal ko po siya." humahagulgol si Hanna habang sinabi ang mga katagang iyon.

Naramdaman niyang ginantihan siya ng yakap ng kanilang ama. For the second time in her entire life, naramdaman niya ang yakap ng kanyang ama. Bata pa kasi siya noong huli at hindi na niya matandaan kung ilang beses ba siyang niyakap ng ganito ng kanyang ama.

Hinaplos nito ang kanyang buhok. "It's Dad." pagtatama nito.

Mas lalong napahagulgol si Hanna sa narinig. Oh God, alam niyang pati ang mga magulang niya ay nasasaktan niya dahil sa sobrang kahinaan niya. Oh why?!

"His life is not enough for me to give you, Hanna." bumitaw ito sa pagkakayakap. "He's really a man with a great love. I envy him because me either didn't had that chance to fight for your Mom. Minsan ko ng sinukoan ang Mommy mo noong akala kong patay na siya. Naging mahina ako kaya may Hellion ngayon bagay na kinaiinisan niyong magkakapatid ngayon."

"Dad.."

Nagulat siya ng may tumulong butil ng luha mula sa mga nata nito.

"You're Mom and I loves you so much Hanna, please don't hate us." madamdaming anito.

Oh, God!

"Go, he's still alive. The way I tortured him isn't enough to him to let you go. Napahanga niya ko Hanna, sana kina Haze at Aiszel din ay may ganyang lalaki para sa kanila."

Napaiyak siya sa hindi niya na malamang dahilan, sakit, tuwa at kung ano ano pang emosyon ang nararamdaman niya. Gusto niyang humingi ng tawad sa mga magulang niya dahil halos patayin na niya ang mga ito sa isip niya dahil sa sobrang galit.

Them being cruel is only for their own safeties..

Hindi na nag aksaya pa ng oras si Hanna at tumakbo na siya papunta sa torture room. Oh God! Promise hindi na talaga siya mag papabebe nahawa lang naman siya kay Haze kaya ganon.

Nakarating siya sa torture room at malakas siyang napasinghap ng makita niya ang binata na dugoan at walang malay na nakaupo sa silya elektrika. Kaagad niyang inutusan ang mga taohan niya na dalhin ang binata sa infirmary. Ipapagamot niya kay Edzel, iyong anak ng official doctor ng EET. Kumbaga si Edzel na ang officila Doctor naman nila ngayong bagong henerasyon. Isama mo pa ang kapatid nitong si Danz.

Pinapanalangin nalang talaga ni Hanna na sana ay maging maayos na ang lahat.

Sana nga at maayos na ang lahat.

ILANG LINGGO ang matulin na lumipas ngunit hindi pa din nagigising si Rendox bagay na kinababahala naman ni Hanna. Ang sabi naman kasi nina Edzel at Danz sa kanya ay malayo na sa piligro ang binata. Kung siguro at dalawang beses itong tinorture sa silya elektrika malamang ay wala na daw itong buhay ngayon. Mabuti nalang daw talaga at nahabag pa ang Master sa binata.

She sighed. Speaking of het father, hindi niya pa ito nakakausap mag mula noong huli. Ang alam niya ay nag aaway ngayon ang mga magulang niya dahil sa katotohanang hindi naman pinatay ng kanyang ama si Rendox. Mukhang magkaka problema pa talaga siya sa Reyna pero ayos lang, alam naman niyang sooner or later ay maiintindihan na din nito ang lahat.

Ang madalas na kasama niya dito sa silid ni Rendox sa clinic ay ang Mama nitong si Roxsan. Minsan ay narito din si Freed pero sumasaglit lang. Hindi naman daw kasi ito close kay Rendox at siya lang naman daw ang dahilan kung bakit niya ito dinadalaw kahit na obvious naman na nag aalala din ito sa kapatid.

Nilingon niya si Rendox na mahimbing pa ring natutulog. Puno ng mga gasa ang katawan nito maging ang ulo nito. Makikita mo talaga ang laki ng sugat na natamo ng katawan nito. Talagang torture nang tunay ang naranasan nito sa torture room.

Hinawakan niya ang kamay nito. "Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na sabihin ko sayo. Hindi ko alam kasi, kasing gulo ng utak ko ang storya nating dalawa. Basta ang alam ko lang mahal kita, sobrang mahal kita and this time I won't runaway again, I will never do such a thing again." kusang tumulo ang mga luha niya. "Mahal na mahal kita Rendox at ngayon dumarating ako sa puntong iniisip kong hindi ako nararapat para sayo dahil naging duwag ako para sa nararamdaman ko. My father is right, I am the weakest. Tanggap ko naman iyon dahil alam kong ikaw, kayo ni Rhoxx ang kahinaan ko."

Pinunasan niya ang mga luha niya. Hanggang kailan ba siya iiyak?!

"So, I smell wedding bells, e?"

Kaagad ba napalingon si Hanna sa pinanggalingan ng boses na iyon. Standing at the side of the door is no other that her regal sister, Helen Aiszel. Nakasuot na naman ito ng kulay itim na gown at ng diamond choker habang may hawak hawak itong isang baso ng wine.

"Sis.."

Tinaas lang nito ang hawak hawak nitong wine glass. "I wish I had that chance to be married by someone I love," ngumisi ito ng mapait. "too bad it'll never happen." makahulugang anito bago walang paalam na lumabas ng silid na iyon.

Maybe her sister is up to something, and it really bothers her.

Kinaumagahan ay kasama na ni Hanna si Rhoxx na pumunta sa silid ni Rendox sa clinic. Tuwang tuwa pa nga ang kanyang bulilit nang sabihin niyang makikilala na nito ang tunay nitong ama. Alam naman niyang sabik na sabik ang bata sa kalinga ng ama.

Nagulat nalang si Hanna ng makita niyang may malay na ang binata ng makapasok siya sa loob ng silid, tila katatapos lang itong tingnan nila Edzel at Danz.

"Oh, glad that you're here. Kanina pa siya may malay." ani Edzel sa kanya.

Napako naman ang tingin niya sa binatang nakaupo sa kama habang titig na titig sa kanila ni Rhoxx.

Hindi siya makagalaw halos hindi nga niya nadinig nang magpaalam ang magkapatid sa kanila. Nakatuon lang ang atensyon niya sa lalaking nakaupo sa kama.

"H-hanna.." he finally broke his silence.

Si Hanna naman ay napangiti at napaluha sa sobrang tuwa. Tinawid niya ang pagitan nila ng binata at saka niyakap ito ng mahigpit.

"Aww, sexybabe. Iyong mga sugat ko." daing nito.

Kaagad siyang napabitaw sa binata. "God! Oh, God! I'm sorry."

Ngumiti lang ito sa kanya bago ibinaling ang tingin sa buhat buhat niyang si Rhoxx.

Napangiti si Hanna. "Rhoxx, honey. He is your father."

Rhoxx innocent gaze went to Rendox. "Dada! Da! Dada!"

Mas lalong lumawak ang ngiti ni Hanna ng hindi nagdalawang isip ang binata na yakapin si Rhoxx. Tila ba sabik na sabik ito sa bata.

"How old is he?! What's his name?! Oh God! Please tell me I'm not dreaming."

"I named him Rhoxx Harvey, kaka-two years old lang niya." aniya.

Muli niyang nasilayan ang magandang ngiti ng binata.

"Oh, I love you both. Hinding hindi ko na kayo hahayaang mawala pa, never again sexybabe."

Marahan siyang tumango sa binata at muling ginawaran ng yakap.

Yakap na puno ng pagmamahal.

**

A/N: ayiee! Forever na kaya o may lalabas na babaeng hitad?! Hahaha. Say Hellooo to Edzel and Danz torturers :*

PS: Sumama yung pakiramdam ko dahil sa katangahan ko :(

Black Eternity Series: RENDOX (COMPLETED)Where stories live. Discover now