MEMORIES

YOU ARE READING

Fanfiction

"Pagkakataon na nasayang dahil sa hindi pag amin ng katotohanan"

by aerhiellejulianne

"Okay okay. Sorry na nak. Nadala lang. Hehehe" 😄

"And san mo nmn napulot yung tawang yan ma?"

"Sa mga friends ko. Why?"

"Oh. I see"

Sabi ko nalang. Pano ba nmn kasi. Pauso si mama.

"Wala ka bang pupuntahan ngayon?"

Tanong ni mama.

"Wala po. Why? Pinapaalis mo na ko ma? Huhuhu"

Sabi ko na kunwari umiiyak 😂

"And san mo din nmn natutunan yang pangiinarteng yan isabel?"

Tsk. Basag bea. Basag.

😒😒😒😒😒

"HAHAHAHAHA joke! Syempre minsan ka lng kasi mag stay dito nak. Hindi lang ako sanay"

Pagpapaliwanag ni mama.

Pero yung tawa talaga yung nauna eh.

Kulang na nga lang nakalimutan ko ng si mama pla kausap ko.

Napaka bad infuence ng mga friends nya. Tsk.

"Ma ur so bad"

"I didn't mean it isabel. Nakikisabay lang naman ako sayo. Ayaw mo nun. Updated mommy mo" 😊

Jusko ma 😑🙈

Yung totoo?

Ikaw ata yung anak.

"Maaaaa sto---"

"Okay okay. Sorry ulit. Hahahaha titigil na po"

"Good"

"Sige. Mauna na ko isabel nak. I have to go. Bibili ako ng madaming foooooooods"

Kailangan i-emphasize ma?

KAILANGAN?

"Okay ma" 😌

"Wala ka bang papabili?"

"Fries ma for----"

"For jhow. Okay. Byeeeeee!"

Oh edi ikaw na may alam ma.

Grabeh ha.

"Ingat!"

Sigaw ko nalang.

Kaasar si mama.

After ko kumain umakyat na ko.

*boogsh!*

(Sorry sa tunog XD)

Sht. Beatriz.