Deep in the wood

Ik hoor overal geluiden, maar het is tegelijkertijd ook stil. Ik hoor iets op me afkomen, maar het loopt niet. Ik krijg het doodsbenauwd en zweet me kapot. Ik trek mijn jas uit en doe hem voor mijn ogen, om dat vreselijke wat ik  te zien krijg te vermijden. Opeens zie ik dat er ochtend word. Ik zie namelijk een fel licht aan de horizon. Ik loop er naartoe, terwijl ik bijna verblind wordt. Het felle licht beweegt zich voort, en ik loop erachteraan alsof ik mijn lichaam niet meer onder controle heb. Het leid me terug naar het Kamphuis, waar niemand heeft gemerkt dat ik er niet was. Het is vroeg, dus ik ga in mijn bed liggen alsof er nooit iets is gebeurd en draai me om.