5. Living his Life

Start from the beginning
                                    

SUCCESS!!!!

Para akong nakahinga ng maluwag matapos kong malabas lahat!

Ang saya kong lumabas ng cr. Nadatnan ko si Sandro or should I say my body na nakadapa sa kama.

"anyare sayo??"
I asked
Nakadapa kasi siya sa kama at pasipa sipa na parang batang nagmamaktol dahil inagawan ng kendi

"problema mo huy!!??"

"you saw it! You already saw it! I told you not to pee!!!!" Raklamo niya na parang bata

Im secretly judging him!

I'm seriously judging him!

How old is he?
I think he's older than me cos he's older than Simon.

"tumayo ka nga jan para kang bata!" I said as I tried to pull him up pero hindi siya nagpatinag. Instead tumihaya siya at hinarap ako with his pout.
Ang cute ko!

"nakakainis ka! I told you not to pee!"

"wala akong nakita okay??! I closed my eyes wag kang oa!"
I said to calm him down.
And it worked.
Biglang nagliwanag ang mukha niya.

Napatayo siya at hinawakan ako sa magkabila kong balikat saka ako inalog alog.
"really?? Promise??"
He earnestly asked.

"oo nga!!"

"did you..."
Hindi niya matuloy ang sinasabi.

"did I what??"

"did you hold the...."

"ano??"

Pailing iling siya.

"nevermind!" he said.

Natawa nalang ako bigla.
Para siyang bata!

+++

Inside the car

"I will leave you once my speech ends. I need to go somewhere important and I need you to stay there for the conference"

"conference???!!!!"
My eyes grew wide.
Eto na nga bang sinasabi ko eh!

"sir... I mean dad, I can't"

"why??"

"wow, bago yan kuya, ngayon ka lang umayaw sa interview ah?"
Biglang sumingit si Vinny na nasa tabi ko.
Sumama kasi siya.

"ano kasi... I'm, I'm sick"
palusot ko.

Kinapa agad ni Simon ang noo ko which made me froze. He's also beside me.

"hindi ka naman mainit?"

"pag sick mainit agad? di ba pwedeng emotionally sick!?"
Asik ko.

"dad kuya's just making excuses" the chubby guy said.
I gave him a glare. Dadagdag pa to eh di nalang nanahimik!

"oh i remembered. today's his friend's birthday." Simon.
Which friend???
i have no idea on what he's saying!

"fine fine! I'll do the conference!"
I said para matapos na. Habang patuloy ako sa pagrereklamo, mas lalo silang magtatanong at magtatanong at mas lalo lang silang makakahalata!

We reach the venue after some time.
Pagkabukas ng pinto, halos masilaw ako sa flashes ng camera na dunod sunod sa pagkislap.

I covered my face with my hands.
I'm not used to this.
Nasa loob palang kami ng van ang dami nang nakaabang na reporters at media sa labas.
I bit my lower lip.

I didn't expect them to be this famous. I mean I know they are, pero hindi ko akalaing ganito kalakas ang hatak nila sa mga tao.

Paglabas anmin ng van, dinumog agad kami ng mga tao.
Thank God sir BBM's bodyguards are attentive. Agad silang naglinya to pave way for us.

Hindi ko napansing napahawak ako sa kamay ng nasa tabi ko.
Hindi ko na nakita kung sino basta ang alam ko, i need to hold someone right now.

Nakapikit akong naglalakad.
This feels odd.

Sa wakas narating na namin ang loob ng school kung nasaan kami ngayon.

There are seats allotted for us on the stage.

Ang tindi ng hiyawan na halos dumadagundong sa sobrang lakas.

"SANDROOOOO!!!!"
i can hear the students cheering.
Panay din ang flash ng cameras nila.
Ang weird talaga

Maliit tong Sandrong ito pero lakas ng sex appeal in all fairness to him naman!

The program already started and I keep on yawning every now and then.
This has been the most boring event I've ever attended.

Kung akala ko boring na ang meetings namin sa office, tripleng mas boring pala to.

I can't believe he's able to do this sort of parusa.

Parusa dahil ang sakit sakit na ng pwet ko sa tagal kong pagkakaupo.

"sir... I mean dad, can I go to the washroom??" I said.

"make it fast" he said.

I lied.

Gusto ko lang talagang maka-alis dito. Pakiramdam ko yung mga mata ko babagsak na talaga.

Dumerecho ako sa washroom when...

"waaaaa!!! Sandro!!!!"
Bigla akong dinumog ng mga estudyante.
I'm so dead!

Somebody please help me!!!

"Sands ang gwapo mo omg im gonna die im gonna die!"
Kung nasa katawan ko lang ako nasampal ko tong babaeng to!
Ang oa! Ano siya Santo!??

Sarap din talagang sampalin ng kabilaan three times a day ng mga to nang matauhan eh!

"ahmm... excuse me excuse excuse excuse" I said at nagtangkang kumawala but instead of letting go of me, one even dared to kiss me, mabuti nalang nakaiwas ako, ayon, nasubsub ang nguso sa sa ilong nung nasa gilid ko!

Buti nga sayo.
Hokage ka eh!
Nang-aano ka eh!!

Oh dear gracious paano ba ako makakawala sa mga to!!!

Magtatangka pa sana akong tumakas nang may humawak sa kamay ko.

"what the---"

My eyes grew wide when I saw my body, it's Sandro.

He's looking at me intently.

"follow me" he said and without realizing it, hila hila na niya ako palayo sa kanila.

ㅇ ㅡ ㅇ ㅡ ㅇ ㅡ ㅇ
a/n:
I need another character which will play a vital role in this story.
Should there be anyone interested, feel free to msg me or comment here.

Mas okay rin kasi kung hindi imaginary yung casts, it's easier to portray their characters.
Thanks 😊

SWITCH (Sandro Marcos Fanfiction)- COMPLETEDWhere stories live. Discover now