"ได้!!! แต่ฉันขอถามนายก่อน..."
"ว่าที่ผ่านมา ระหว่างเราคืออะไร!!?"
".........."
Kelvin talk
ผมยืนนิ่งเงียบให้กับคำถามของทิชา ทำไมจู่ๆเธอถึง
ได้ถามผมออกมาแบบนั้นกัน
"ว่าไงล่ะ"
เธอถามทวนอีกครั้งแล้วเผชิญหน้ากับผมอย่างจริงจัง แต่จะว่าไปผมกับเธอ ที่ผ่านมามันคืออะไรกันนะ
ขนาดตัวผมเองยังบอกไม่ได้เลย
"ฉัน......"
"ฉันว่านายกลับไปถามตัวเองก่อนเถอะ แล้วค่อยมา
ตอบฉัน! ยัยยู ยัยยามิ ยัยยุน ยัยเคธ ยัยเฟร ตามฉัน
มานี่!"
ผมมองทิชาลากเพื่อนๆไปอย่างเงียบๆ แล้วผมจะทำ
ยังไงต่อไป ผมไม่รู้จริงๆว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ...
"ไง! หงอยเลยหรอวะ ฉันว่าแกทำตามที่คุณทิชาบอ
กก่อนดีกว่านะ...กลับไปถามใจตัวเองก่อนเถอะแล้วค่อยมาให้คำตอบกับเธอ"
ไอ้ไรเนอร์เดินเข้ามาตบบ่าผมพร้อมกับคนอื่นๆที่เดินเข้ามาหาผม
"เดี๋ยวฉันยุให้เคธช่วยก็ได้นะ...ถ้ายัยนั่นยอมช่วย"
ผมยิ้มขอบคุณไอ้เทลล์ที่เพิ่งสนิทกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้วก่อนที่ผมจะหันไปมองไอ้เกรไคพี่ชายของผมที่มองตามยามิ เพื่อนสาวของทิชาไปอย่างหงอยๆแต่ยัง
คงมีฟอร์มอยู่
"แกเองก็อย่ามีฟอร์มเยอะนัก...เดี๋ยวคุณยามิไม่รักแล้วจะรู้สึก!!"
ผมเตือนมันด้วยความหวังดี แต่มันกลับส่งค้อนวงโต
มาให้ผม
"แกไม่ต้องมาเตือนฉัน เอาเรื่องของแกให้รอดก่อน
เถอะ!"
เออ! คนเขาอุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดีดันมาประ
ชดกันอีก!-_-
"ผู้หญิงน่ะงี่เง่าที่สุดแล้ว"
ผมถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วมองหน้าไอ้เทรซิส
ทำไมพวกผมจะไม่รู้ว่ามันกับคุณยุนนาเคยเป็นอะไรกัน
