"Sofy!" she turn around and look at me and slapped me. Aray ko naman.

 "Sofy I'm sorry.." Sabi ko. Ano ba ‘tong kalokohan na ginawa mo stacy.

 "Don't call me Sofy, Sawang sawa na ako Michael. Sawang sawa na ako masaktan ng dahil sayo!" Niyakap ko sya pero nagpupumiglas sya.

 "Sofy please patawarin moko” Sabi ko habang yakap padin sya. Hindi sya tumigil sa pagiyak.  "Sa tingin mo ba ganon nalang kadaling patawarin ka? Hindi mo na nga ako minahal niloloko mo pa ako! Ganon  ba talaga pag panget? Wala kang interes? O kaya sana man lang kahit ngayon lang pinaramdam mo sakin na mahalaga ako sayo. Na minahal mo pako. Hindi yung makikita pa kita nakikipaghalikan!"

"Sofy. Di ko ginusto yon. Sh-she kissed me. Di ko ginusto yon! Sofia Listen to me please." Nakakabakla man sabihin pero nangingilid na ung luha ko. Ugh ano ba ‘to. 

"Di mo ginusto? Ha-ha! Ako na mismo naka kita idedeny mo pa?! Wag moko susundan." Lumakad sya palayo sakin. Pag lumingon ka, Papatawarin mo ko. Kaya lingon. Lingon….. Oh shoot. Lumingon sya! Magsasalita na sana ako ng sabihin nyang.

 "By the way! Happy Monthsary and I guess, This will be the last monthsary we’ll be spending together. Hope you'll be happy with somebody. I don't deserve this. I don’t deserve to be hurt like this. Let's end this..." She smiled, but it’s a fake one. Hindi ko ginusto saktan sya. Pero simula palang naman diba sinaktan ko na sya? It hurts a lot. Ugh. Ganon ba talaga pag nagmahal ka? Kung kelan naman mahal ko na tsaka pa nawala!

-End of Flashback-

 Andito ako ngayon sa canteen sinusubukan lapitan si sofy. Tumingin sya pero umiwas din kaagad.

"Fia can we talk?" Sabi ko dito. Kasama nya ung bagong Campus Princess. Tss. Pinopormahan pa ata si Sofy.

"Zamy una na ko ha? Kita na lang tayo mamaya sa room" Nagpaalam sya kay zam ba yon? Ngumiti lang si Zam sakanya ngumiti din ito pabalik atsaka umalis na sa inuupuan.

Sinundan ko sya hanggang sa corridor. Hinahabol ko sya. Ha, Dati lang Michael ikaw nagsasabing wag maghabol kasi magmumukhang aso pero ano ngayon ikaw ‘tong naghahabol.

"SOFY!" Tawagin mo kong Michy (my-ki) please? Tumakbo sya pero pilit ko padin syang habulin at nung naabutan ko na sya hinawakan ko sya sa braso nya.

"Sofy kausapin mo naman ako" Sabi ko sakanya. "Michael bitiwan mo nga ako!" Pagpupumiglas nya. Nararamdaman kong malapit na syang umiyak dahil sa boses nya.

"Hindi kita bibitawan hanggang hindi mo ko kinakausap" Sabi ko sakanya. I won’t let you go this time

 "Wala na dapat tayong pagusapan" Matigas na sabe neto. Alam kong gusto nya lang ipakita sakin na matapang sya.

 “Sofy I’m sorry" Binigyan nya ako ng isang fake smile at marahas na tinanggal ang kamay ko sa braso nya.

''Para saan Michael? Sorry kasi pinaglaruan mo ko? Sorry kasi niloloko mo ako? Sorry?! Para saan Michael, para saan?'' Tumulo na ung luhang pinipigilan nya. Ayaw ko syang nakikitang umiiyak kasi nasasaktan ako.

''Sa lahat ng nagawa ko sa'yo..'' Pupunasan ko sana ung luha nya pero tinulak nya ako. ''Wag mo kong hahawakan!!'' Tumakbo sya pero hinabol ko padin. Wala na akong pake kung magmukhang aso.

''Will you just please leave me alone?!'' Sigaw nya sakin ''I’m really sorry Sofy. Pano mo ba ko mapapatawad?'' Tanong ko kahit ano gagawin ko mapatawad lang ako.

''Paano kita mapapatawad? Simple lang mmalis ka muna sa buhay ko at mapapatawad kita. Remember that. Stay away from me. Wag kang papakita sakin kahit kelan. Wag kang lalapit sakin.'' Pinahiran nya ung luha nya na kanina pa tumutulo.

 ''Pero—'' Sasagot na sana ako ''Umalis kana sabi!'' Sigaw nya saakin tsaka tumakbo papasok sa room. Mga ilang minutes din ako nagstay sa labas ng room. Wishing na lumabas sya.

Umalis na ako. Wala na nga siguro chance. Kung galit man sya sakin. Alam ko mapapatawad nya ako. Hindi lang ngayon. Pero dadating din kami don. At sana ako padin ang mahal nya. Hay asa ka pa Michael. Nakita ko si Zam. Lumapit sya sakin. "Pre tigilan mo na si Michelle." Sabi neto. Huh? Michelle?

"What are you talking about? Wala akong kilalang Michelle! Nagkakamali ka ata pare.” Sabi ko sakanya. Sino ba kasing michelle yon?

 "Really? You don't know Sofia MICHELLE Park? How come na hindi mo alam ang second name nya? Diba naging kayo? Haha." Si Sofy? Oo nga Michael, How come nakalimutan mo ung second name nya

"Who are you?" I asked him.

"I'm Zam. Please leave Michelle alone! Di pa ba sapat na sinaktan mo si Michelle?” Sabi neto sakin.

"I didn't mean to hurt her!" 

"You didn't mean!? KWINENTO NYA SAKIN LAHAT NG NANGYARI TAPOS YOU DIDN'T MEAN?! WAG MO NAMAN AKONG GAGUHIN PARE! MAS SASAYA SYA PAG NILAYUAN MO SYA! HINDI MO BA SYA NARINIG KANINA!? LAYUAN MO SYA! AT KAPAG HINDI MO SYA NILAYUAN AKO MAKAKALABAN MO!" Sigaw neto sakin. Sabay umalis na. Siguro nga tama sya. Mas sasaya si Sofy pag lumayo na ako. Tumingin muna ako sa room nila bago tuluyang umalis.

 "fy, Can i love you from a far?" Ang sakit pala. Ang sakit mawala sayo ung taong mahal mo.

N.E.R.D turns to a CAMPUS PRINCESS (Soon to be Published under LIB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon