25 november 2015
Om stipt 9.28u zag ik je vandaag.
Ik weet het nog heel goed.
Want je stond in het bushokje.
Een groot digitaal klok erboven.
Je had het koud in je lange zwarte jas.
Ik wilde je mijn warme sjaal geven.
Maar je stond aan de andere kant van de straat.
Een drukke straat.
Er passeerden bussen maar je stapte niet op.
Bus nummer 19 kwam.
Je bewoog voor het eerst sinds je daar zat.
De bus in.
Helemaal achterin.
Aan het raam.
Je keek naar buiten.
Je zag me staan.
Je zag me kijken.
We keken elkaar aan.
Glimlachte je?
-
YOU ARE READING
mysterieuze zwarte jas jongen
FanfictionJe glimlachte. Ik glimlachte terug. Dat verraste je. Want je glimlach werd breder. Ik vind je glimlach mooi. Ik wil hem van dichtbij zien. Kan dat? Mag dat? Wil je dat?
