Be Mine Forever (COMPLETE)

Two

It's been 2 years since na namatay si Andrei. Hanggang ngayon Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari kang Andrei. Everyday I miss him, I miss the way he kiss me, I miss his touch, his brown eyes, his lips, his sweet voice, and even the way he annoys me sa mga jokes niyang nakakaasar. Everything about him, I miss my Andrei.

***
Flashback

Bago pa Ang kasal we decided to go to Japan para doon mag-honeymoon. Pareho naming first na pupunta ni Andrei sa Japan at tinaon Talaga namin na winter para Pareho naming ma-experience Ang snow. Sobrang excited kaming Dalawa ni Andrei at ngayon nga Ay pupunta na kami doon! Japan, Here we comeeeeeee! Hihi

It's 7pm o'clock, nandito kami ngayon ni Andrei sa kotse papuntang airport. Natutuwa akong inaalala Ang nangyari Kanina sa simbahan Hindi Pa rin maalis sa isip ko Ang mga vows na Sinabi sa akin ni Andrei Kanina. Napaka sarap sa feeling na Asawa ko na ngayon Ang dating parangap ko lang. Wala akong mapaglagyan ng saya at alam ko Hindi lang natatapos dito, alam kong Hindi lang Puro saya Ang mararanasan namin at alam ko ding May mga problema ding darating at susubok sa samahan namin at handa akong harapin Lahat yun. Malalampasan namin Lahat yun alam ko dahil nanjan kami para sa isa't isa.

"Oh Baka naman matunaw ako nyang titig mo na yan ah?" Napansin nya kasing Kanina ko pa sya tinitingnan, eh Ang gwapo naman kasi ng asawa ko eh di maiikakaila yun. 

"Wala lang love, I just realised how blessed I am to have you in my life" sabi ko Sakanya habang naka'ngiti at Sabay hawak sa pisnge nya. Hininto niya muna ako kotse sa gilid ng kalsada at Kinuha naman nya yung kamay ako at hinalikan.

"Love, mas maswerte ako sayo Tinanggap mo ako kahit napaka gago ko noon minahal mo ako at Ganon din ako sayo. Mahal na mahal kita I can't imagine my life without you" nakangiting sabi niya habang hawak hawak Ang pisnge ko. I can see his sencerity sa mga Sinabi nya I feeling his love alam Mong totoong too.

"Like what I've said Kanina sa church mahal, I will always love you and I will always do my love. Always remember that ha? What ever happens mahal na mahal kita." Sabi niya Sabay halik sa akin una sa noo Bumaba sa Ilong Hanggang sa labi ko. Napatigil siya sa pag halik ng magsalita ako

"Love, Pwede sa japan na natin ituloy? Di tayo makakaalis nyan eh hehe" napatawa nalang kami pareho.

"Sige love, matulog ka muna gigisingin nalang kita Mamaya kapag nasa airport na tayo." Dinamanpian nanaman niya ako ng halik sa labi at nag sabi ulit ng " I love you " Tumango nalang ako Sabay ngiti sa Kanya.

Nagising ako ng nasa isang puting kwarto ako. Nakita ko si mommy na nasa kanan ko at nakayuko Mukhang nakatulog sa pagod at pagaalala Ang mukha niya. Nasaan ba ako? Unti unti akong bumangon pero Hindi ko kaya Ang sakit ng mga katawan ko at ng ulo ko naramdaman ko ring May bandage ako sa ulo. Narinig kong bumukas Ang pinto at nakita ko si daddy.

"Celine? Anak? Humiga ka muna wag Mong Pilitin Ang sarili Mong bumangon Anak Hindi mo pa kaya" May pag alalang sabi ni Daddy, kasabay naman nito Ang pag gising ni mommy sa tabi ko at inalalayan nila akong humiga

"Dad? Mom? Nasan ako? Where's Andrei? We're supposed to be in Japan right? Bakit ako nandito?" Naiiyak kong sabi Hindi ko maalala Ang nangyari last thing I remember magkasama lang kami ni Andrei sa kotse papuntang airport tapos ngayon nasa hospital ako? Ano bang nangyayari?

"Anak calm down, na-aksidente Kayo ni Andrei. 3 days ka na dito" mom said na May awa Ang tingin.

***

Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina, nakita ko doon si Ziah na naghahanda ng makakain naming Dalawa. Masyado Talaga akong mahal ng kaibigan ko at ayaw niyang nakikita akong nagkakaganito. Sa loob kasi ng ilang taon naming pagkakaibigan Ay ngayon nya lang akong nakitang naging ganto. Mula kasi ng mamatay si Andrei ni Hindi na ako lumalabas ng Bahay. Wala akong ginawa Kung Hindi isipin ng isipin si Andrei and I didn't even know how to get through in this nightmare, how I wish na sana panaginip nga lang Lahat ng Ito.