The Prince Wife : Her Story

APW : 061

" I-I though i might try to pull this stupid ideas , but i guess only the memory who forgets, because the feelings remained .. i-im sorry .." Ani niya muli saakin , ngumiti nalang ako sa kanya at pinunasan ang luha niya,

He's right , ala ala ko lang ang nawala , hindi ang nararamdaman ko .. ngumiti ako sa kanya at nilingon ang lalaking nakahiga sa gilid nang kama, naramdaman ko ding lumingon siya at narinig ko siyang tumawa nang mahina ..

" I see .. even you forget half of your memories, you can still feel that he's the one .. right?" Tanong niya , hindi ko siya nilingon at ngumiti lang ako at tumango ..

Yes , nararamdaman kong siya .. kahit walang magsabi nararamdaman ko , at meron din akong pakiramdam na may hindi magandang nangyari dahil walang may nag balak magsabi saakin kung sino ang lalaking ito sa buhay ko ,

Ito na siguro ang pagkakataon para magtanong ako , aantayin ko pabang bumalik ang ala ala ko? No ... ngayon palang gusto ko na malaman ,

" Stephen, can i asked you a question? " tanong ko nang hindi parin siya nililingon,

" You want me to asked who's that person right?" Agad na wika niya na tinanguan ko ,

I know you're special .. i know i deeply care for you, i just need a hint .. so that i can remember everything, maybe....

" Who is he .."

" He's... Your husband, " Agad akong napapikit at natawa , i knew it .. hindi ko siya boyfriend, hindi rin fiancée, but my husband, kanina pa tumatakbo sa utak ko yan dahil kaninang hawak hawak niya yung kamay ko napansin ko na agad yung singsing sa kamay niyang parehas nang saakin , hindi ko rin naman masabing nagsisinungaling si Stephen ngayon dahil yung nararamdaman ko sa lalaking to .. ramdam kong mahal ko siya. 

Pero , bakit hindi niya sinabi saakin kanina kung sino siya ? Nalaman ko pa tuloy sa iba. 

" sabi ko na nga ba ang ganda ganda ko .." Bulong ko sa sarili ko at humarap nang maayos kay .... kay. ..

" What's his name?" Agad na tanong ko kay Stephen ,

" Bryan ..." O_O .. B-Bry..an ..

...

B-Bryan... B-Bryan ..

"I love you too Bryan and yes .. i w-want to be with you too, "

*PEEEEPPPPPPPPPPPP *

Bigla nalang naglaho ang ngiting iyon sa nakakasilaw na liwanag na nang gagaling sa gilid ko , nailaglag ko ang cellphone na hawak ko at agad napahawak sa tiyan ko ..

N-No. ..

N-No ...

Naiiyak na ani ko at akmang bubuksan ang sasakyan ngunit ..

Naramdaman ko nalang na tumilapon na ako palabas nang sasakyan ..

N-No .. m-my , b-baby .. wika ko sa sarili ko at nanginginig ang palad kong nilagay sa tiyan ko , i-i can't feel it .. i-i feel .. l-like , I-It's empty. .. n-no ..

" N-No..." Agad akong humagulhol nang iyak nang maalala ko na ang nangyari sa aksidente , napaluhod ako dahilan para mahugot ang needles na nakatusok sa braso ko at sa pulso ko ,

Agad akong napahiyaw at saka umiyak nang umiyak, h-how could this happened!! K-Kung hindi ako u-umalis noon , h-hindi mangyayari to !!

" N-No !!!!!!!!" Sigaw ko ulit at saka pilit na inaalis ang kamay ni Stephen na dinadaluhan ako !

" Jax !!" Rinig kong sigaw ni Jas na halatang nagising sa biglaang pagsigaw ko !!!

T-This is all m-my fault!

" Stephen? What did you do ???" Sigaw ni Kuya Josh na nag echo nalang sa panrinig ko at bigla nalang akong nahilo at nanghina .. pero bago pa man yon narinig ko yung boses niya. .

" Jax !!!!" Sigaw niya kaya naman inangat ko ang tingin ko nakita ko siyang tumakbo papalapit saakin ..

" I Love You Jax .."

B-Bryan .. i-i lost the baby .. and it's m-my fault , i-i lost our b-baby...

" Jax ??? Are you alright? H-Hey ? Hey ? Look at me , l-look at me baby .. it's alright... i-im here.. " Rinig kong sabi ni Bryan na ngayon ay nakayakap na saakin , his warmth , his worried look , h-his hurt .. b-because of me.

" B-Bryan .. " tawag ko sa kanya at saka ko inabot ang pisngi niya ,  pero bumagal nalang bigla yung ikot nang mundo ko .. nahihilo ako , at halos hindi ko na marinig yung sinisigaw nila. .

Marami akong nakalimutan, at alam kong babalik din ang mga ala alang iyon .. p-pero .. bakit sa lahat nang pwedeng mauna na ala ala .. b-bakit yung ala ala pa kung saan . . K-kung saan n-nawala a-ang baby n-namin.

" B-Bryan .. i-i lost o-our b-baby .. i-im sorry .." Iyak ko sa dibdib ni Bryan na bahagyang napatitig saakin at agad akong niyakap , hindi ko naman na napigilan ang sarili ko at tumangis na sa dibdib niya ..

O-Omygod... h-how could i forget... h-how could i-i... t-this is all my fault!

" Shsss !! I-It was an accident Jax... i-it was an accident! Don't be sorry baby, it's not your fault , shsss" Rinig ko pang sabi niya pero unti unti nang dumidilim ang paningin ko ...

H-How could i forget .... I-It's all .. m-my fault...

#2016
#MISSL