Time skip van drie maand, dundundun.
mendy's pov.
' ik wil helemaal niet met hem praten' zuchte ik, ik haalde de tranen van mijn wangen en keek Danique aan 'mendy, hij houdt van je' zei ze en ik schudde mijn hoofd 'nee want hij is twee keer vreemd gegaan' zei ik en stond op, 'Men kom op, hij schrijft niet, zuipt alleen maar, gaat amper naar buiten, hij heeft je nodig' probeerde ze weer 'dat is zijn probleem' en ik liep naar boven, ik ging op mijn bed zitten en zuchte, er werd zachtjes op mijn deur geklopt, 'wie, wat en waarom?' zuchte ik geïrriteerd, 'ik ben het' zei nando en opende de deur en stapte naar binnen. 'ik waarschuw je, geen Douwe Bob posthuma.' zei ik en keek hem streng aan, 'nee doe ik niet, we gaan vanavond opstap, Daan en ik, heb je zin om mee tegaan?' vroeg hij en ging bij mij op bed zitten 'nee, Sorry, ben moe' loog ik en Nando keek mij streng aan 'lieg niet, ga gewoon mee' zei hij en ik keek even naar de tijd 'hoelaat?' vroeg ik 'over anderhalf uur gaan we weg, be Ready!' zei hij en liep mijn slaapkamer uit, ik zuchte weer en liep naar mijn kleding kast en trok er een leuk zwart jurkje uit en schoon ondergoed en liep naar de douche en nam een snelle douche en klede mij aan, föhnde m'n haar en deed gauw wat makeup op, deed vans aan en ron naar beneden 'lets go' zei nando en opende de deur, ik greep gauw naar m'n leren Jack en liep de deur uit achter Nando en Danique aan, 'ik doe de deur ff opslot' zei Danique en ik stak gauw een sigaret op, we liepen met z'n drieën naar Hermes '3bier!' riep nando naar Bea die vrolijk begon te tappen, ik ging in een donker hoekje zitten en Nando en Danique gingen poolen, 'waarom ben ik hier' fluisterde ik tegen mezelf, 'hee men' zei een bekende stem van achter mij, 'mag ik uh bij je komen zitten?' vroeg hij en ik schudde mijn hoofd 'ik dacht dat ik duidelijk was toen ik zei dat ik je nooit meer wou zien!?' vroeg ik pissig en stond op 'kom op geef me nou een kans.' fluisterde hij zachtjes 'kansen heb je genoeg gehad' antwoordde ik pissig 'ik heb niks verkeerd gedaan, het was alleen praten!' riep hij boos, nando en Danique kwamen er bij staan 'hou je in douwe' zei nando waarschuwend 'gewoon praten? Hmmmm sure, Sorry maar jij liegt toch alleen maar' zei ik en liep langs hem 'pardon!' riep hij en greep mijn arm vast 'take it outside jullie twee!' riep Bea boos Douwe liep voor mij aan en trok mij mee naar buiten, 'ik 'lieg niet, nooit!' riep hij boos en ik keek weg 'mendy kom op, ik hou alleen van jou!' zei hij gefrustreerd 'ik kan niet zonder je' fluisterdde hij en ik zuchte 'leer dr maar mee leven.' fluisterdde ik, 'dat wil ik niet' zei hij en nam mijn gezicht in zijn handen 'jij bent mijn droom vrouw' zei hij 'met jou wil ik over een paar jaar kinderen, samen wonen en trouwen, ga niet bij mij weg, please!' smeekte hij 'douwe' fluisterdde ik 'mendy ik hou van je' fluisterdde hij en drukte een kus op mijn lippen, 'geef me nog een kans' fluisterde hij en keek mij strak in mijn ogen aan 'eentje' fluisterde ik 'een is alles wat ik nodig heb' zei hij en zoende mij weer. Douwe knuffelde mij en zo bleven we even staan, niet veel later kwam nando naar buiten "gaat het goed hier?" vroeg hij en douwe knikte.
