Ablamın Sevgilisi

21~ "sonunda üzüleceksin"

^^Medyada-> Çook tatlı, ex ex yakışıklı bir Aras Çağan var dkxkaöd^^

İçeri girip kendimi yatağa attım. Saat akşam 8 olmuştu.

Kızların meraklı gözlerine aldırmadan yatakta daha çok yayıldım.

Evet, Uzayla çıkıyorduk. Yani sevmiyordum. Ama severdim belki. Herkes bir şansı hak ederdi değil mi?

Kızlar hala bana bakarken "Uzayla çıkıyoruz hepsi bu," dedim.

Nedense anlatmak gelmiyordu. Kısa açıklama yeterdi.

"Peki seviyor musun?" Diye sordu Cansu.

"Hayır, belki ilerde severim. Sadece şans vermek istedim." Diyerek telefonumu aldım ve saate baktım.

"Akşam yemeği ne zaman?" Diye sordum yatakta yan dönerek.

"8 buçukta," diyerek yanıtladı Pelin.

"Kalkıp yemeğe inelim." Dedi Cansu.

Yataktan kalkıp dolabımın başına geçtim. Uzay'la birlikte olduğum zamanki elbisem vardı. Otele gelip kendimi direk yatağa attığım için değiştirmemiştim. Bir tişört ve şort alıp giydim. Süslenmeye gerek yoktu. Ve hazırdım.

Ta ta! Masal Saygıner 5 dakikadan az sürede hazırlanabiliyoor.

Kızlarda hazır olunca odadan çıktık ve yemek yerine girdik.

Bizimkilere baktım ama yoktu. Sonra ise gözlerimle Uzay'ı aradım.
Fakat o da yoktu.

Bizim grubtan tek biz gelmiştik heralde.

Uzay'a mesaj atma fikri geldi aklıma. Atsa mıydım? Yada atmamalıyım bence. Sonuçta ilk günden "nerdesin" sorularıyla çocuğu sıkmaya gerek yok. Evet, atmıyorum.

Telefonumu geri cebime koydum ve tabağımı hazırlamaya başladım.

Tabağıma biraz et alma kararıyla et yerine ilerledim ve kaşığı elime aldım.

Uzay'ın teklifini kabul etmekle iyi mi yapmıştım acaba. Sürekli bu düşünce kafamın içini yiyordu. Sürekli bunu düşünmekten başka bir şey düşünemiyordum.

Sevmiyordum, ama ya ilerde aşık olursam? Ve Uzay beni üzerse? Ve ben ona bağlanmışken Uzay benden ayrılırsa?

Aşk acısı çekmek bana göre değil. Bu daha ilk sevgilim sayılır. Çünkü 1. Sevgilimle daha 7 yaşındayken çıkmıştık. Yani Arda...

Arda deyince aklıma geldi. Acaba Ceren'le araları nasıldı.

Elimdeki kaşığın çekilmesiyle düşüncelerimden ayrıldım ve gerçek hayata döndüm. Dalış gitmiştim.

Aras bana sertçe bakıp tabağına et koymaya başladı.

"Off. Ne itiyorsun?" Diye sordum. O sertse bende serttim.

"İki saat bir et alamadın. Sıra oldu bak," diyerek arkasını gösterdi. Sırayı görebilmek için gösterdiği yere baktım. Ancak kimse yoktu.

"Sıra sadece bir kişiyle oluşuyor galiba," diyerek güldüm.

Az önce ne demiştim? O sertse bende serttim demiştim. Hayır olamıyordum.