ELEMENT

Bölüm 2-Merkez

Açelya ve Ekin evlerine ulaşmıştı. Açelya, Başkan Harold'un kızını inciteceğini çok iyi biliyordu.

"Ekin, yardım istemeliyiz."

"Lütfen bana kuralsızlardan yardım isteyeceğini söyleme."

Kuralsızlar, isyankar bir toplumdu. Grupları kabul etmeyip kendi krallıklarını kurmuşlardı.

"Ekin yapmazsak kızımızı incitecekler. O toplantıda olanlar sadece bahane. Signum'u kaç yıldır istediklerini bilmiyor musun? Onu neden istediklerini ikimiz de çok iyi biliyoruz. Astrid'i aramalıyız. Her ne kadar kötü biri olsa da bize yardım eder."

Ekin çaresizce kabul etti. Başka ne yapabilirdi zaten?

Açelya mavi kolyesini duvardaki kasaya okuttu ve içindeki telefonu çıkardı. Numarayı tuşladı.

"Açelya?"

"Astrid yardımına ihtiyacım var."

"Ne oldu?"

"Sanırım anahtarları öğrendiler ve Signum'u aldılar. Bizim girişimiz yasak kurtaramıyoruz. Ama sen halledebilirsin."

" İki saat sonra şehir kulesinin oradaki taksiye binin. Ben kızı kurtaracak birini biliyorum."

"Eminsin değil mi?"

"Ona Pamir'i göndereceğim."

***

"Efendim denek hazır. İlk dozu enjekte etmek için hazırız."

"50 mg ile başlayın."

"Hayır bırakın, lanet olsun!"

Kız bağlı olduğu yatak iplerini çözmeye çalışırken yatağının kenarına düşen neşter dikkatini çekti. Hemşire dozu hazırladıktan sonra odadan çıktı. Doktor iğneyi hazırlıyordu. Signum için bu işaretti. Sessizce neşteri aldı ve yavaşça ipleri kesti.

ona iğneyle yaklaşan doktora neşteri ani bir hareketle sol omzuna fırlattı. Doktorun silahını alıp kaçmaya başladı.

Önüne çıkan iki adamın birinin topuğuna diğerinin bacağına sıktı. Alarmlar çoktan çalmaya başlamıştı.

Koridoru döndü, beş adam. Kaçacak yeri kalmamıştı. Adamlar onu tutup götürmeye çalışırken beş ok onları yere serdi. Kız arkasına baktı.

"Beni öldürebilirdin. Sen de kimsin?"

"Senin tarafındayım ve hala yaşıyorsun. Fazla vaktimiz yok hadi gidelim."

Oğlan okuyla önüne çıkan herkesi deviriyordu. Kız ise izliyordu.

Sonunda çıkışa ulaşan oğlan ve kız, -oğlanın- tuttuğu gök taksiye bindi.

"Yetüriye gidiyoruz."

Taksici söyleneni yapıp Yetúri'ye sürdü.

"Kim olduğunu söyler misin?"

"Şşt! Sana her şeyi anlatacağım sadece sabırlı ol."

Taksi durdu. Oğlan cebinden çıkardığı bol miktarda ceni -para birimi- taksiciye verdi.

"Bizi burada görmedin, duymadın, bilmiyorsun. Anlaşıldı mı?"

"Evet efendim."

"Güzel, hadi gidiyoruz, Signum."

***
Ahşap bir binanın önünde durdular. Burası eski yılları hatırlatıyordu.

Oğlan boynundaki kartı kapıya doğru okuttu. Bina birden bire beyaz kocaman bir yapıya dönüştü.

"Bu çok havalıydı."

Genç kendini tutamayıp güldü.

"Hava bizim işimiz."

Binaya girdiler.

"Kuralsızlar Enstitüsüne hoşgeldin Signum."

"Kuralsız da ne?! Beni neden buraya getirdin?"

"Otoriteye benzer bir kuruluşuz  tek farkımız amaçlarımız. Sen ise annen sayesinde buradasın."

"Demek öyle. Benim ismimi biliyorsun. Seninkisi?"

"Pamir. Başkan Astrid ile konuşmalıyız. Sonra annene teslim edeceğim seni."

"Pekala Pamir.".

Kız ve oğlan büyük geniş bir odaya çıktılar. Su insanına benzeyen kadın onları karşıladı.

"Hoşgeldiniz çocuklar oturun, konuşacaklarımız var. Öncelikle Signum iyi olduğuna sevindim. Annen tam zamanında bizi aramış. Ve artık birleştiğinize göre anahtarları aramaya başlayabilirsiniz."

Kız şok içinde kadına baktı.

"Biliyorum hayatım anahtarları bilmem garip değil mi? Sürekli rüyalarına giren anahtarları hemde. Aynılarını Pamir de yaşadı."

"Bu anahtarları nasıp bulacağız."

"Orası size kalmış. Ama sizi küçük deneylere sokacağım. Şimdilik eğlencenize bakın. Pamir sana gezdirir. Böylelikle kayıtlarını da halletmiş olur."

"Ne şehri ben sadece tek bir bina gördüm."

"Tatlım şehir korumanın içinde ondan göremedin."

Pamir atıldı.

"Teşekküler Başkan Astrid izninizle. Signum gel hadi."

Kapının kapanmasıyla kız Pamir'e döndü.

"Ben bu kadını hiç sevmedim."

"Ben de sevmiyorum. Kendisi çok açgözlüdür. Güç uğrana yapmayacağı şey yok."

"Anahtarları istiyor. Bu anahtarlar nereyi açıyor ki!"

"Bilmiyorum sanırım bunu beraber öğreneceğiz." 

"Bu rüyaları görme sebebimiz ateş-su melezi olmamız mı?!"

"Evet bilirsin, biz mucizeyiz."

Kız gülümsedi.

"Geldik annen şurada bak!"

Kız kafasını Pamir'in gösterdiği yöne çevirdi. Annesinin o içini açan gülümsesiyle karşılaştı. Ona doğru koştu.

"Anne!"

Açelya kızını görmesiyle ona sarıldı.

"Kızım nasılsın sana bir şey yaptılar mı?"

"Hayır anne Pamir beni kurtardı. O havalı girişini hiç unutmayacağım."

Açelya gülümsedi ve Pamir'e teşekkür etti.

"Öyle demeyin efendim. Kendisi neşterle bir, silahla iki adam devirdi."

"Ekin'in ona bir kaç hareket öğretmesi işe yaramış."

Kız güldü ve babasına sarıldı.

"Teşekkür ederiz Pamir."

Pamir gülümsedi ve kafasını salladı.

-Bölüm sonu-

Taraflar ayrılıyor. Sizce Kuralsızlara güvenmeli mi? Astrid iyi biri mi ? Peki ya Pamir? Görüşlerini bildirmeyi unutmayın. Oylarınızı bekliyorum.
Görüşmek üzere. :)