As I promised. Hehe. ✌✌✌
--------
RIS.
"Good morning!!!!!!" Napabalikwas ako sa napakasoglang bati na iyon, paggising ko, pagmulat na pagmulat nang mata ko! Mukha ni Blue ang tumambad sa akin.
"Kakagising ko pa lang, sira na araw ko!" Sabi ko saka ko siya tinulak..
"Bakit ka nandito?" Kinuha ko ang kumot namin ni Romina at tinalukbong sa katawan ko.
"Gusto ko lang kase na ako ang una mong makikita sa umaga! Kamusta ang tulog ng prinsesa ko?" Pasweet niyang tanong.
Naaalibadbaran ako. Hay nakoooo!
"Wala nang good sa morning! Alis nga!"
Umalis naman siya sa harap ko.
Agad kong hinahanap sa baba si Earl.
Wala siya.
"Si Earl?" Tanong ko sa kaniya.
"Aw, ako ang nandito, hinahanap mo ang wala?" Kunwari pa siyang nasaktan at humawak sa dibdib niya.
"Kaya nga hahanapin kasi wala. Tsss..." tumayo na ako at iniwan kay Romina ang kumot namin. Magkatabi kase kami matulog.
"ewan ko, paggising ko wala na eh..." sagot ni Blue habang pababa siya ng hagdan..
"Hmmm..." napabuntong hininga ako..
"Wala namang pasok ngayon diba? San kaya siya nagpunta?" Wala naman kasing pasok, after ba naman ng sunog eh, pero san siya nagpunta? Kainis naman oh.. di ko alam kung nasan siya.
"Di ko nga alam, kung gusto mo, halika labas tayo bili tayo ng breakfast natin!" Masigla na namang suggestion ni Blue. Wala sa tono,ni sa mukha nito ang nasunugan. Ang saya-saya pa ng lintek!?
"Mamaya na, hintayin kong gumisng si Ina.." mahina kong usal.
"Mahina talaga ako sayo no?" Kunwari pagtatampo niya.
"Actually oo" walang kagatol-gatol kong sagot.
"Aray ko beh..."
"Huh!"
Pababa na ako ng hagdan para magwiwi nang biglang bumukas ang pinto.
Si Earl.
And my good morning started.
"Good morning bestfriend!!!!!" Super energetic na bati ko.
"Morning!" malamya niyang tugon.
Aray ko bes. Bakit parang nagbabounce back sa akin yung mga ginawa ko kay Blue kanina?
May bitbit na plastic si Earl.
"Breakfast oh!" Sabi niya. Ni hindi siya tumitingin sa akin. Ano bamg meron? 😭😭😭
"Good morning guys!" Mahinang bati ni Ina mula sa taas.
"good morning!" Bati ni Blue aa kaniya. The usual Blue.
"Good morning...." si Earl.
Nag-good morning siya kay Romina, samantalang sa akin. "Morning" lang. Napakalantang morning lang! Huhuhu. Napapamura na ako ah...
"Tara kain na tayo..." sabi niya. Pero never pa rin siyanv tumitingin sa akin...
Tangina talaga nito ni Earl.
After naming kumain, ako na ang naghugas ng kinainan namin, si Eark naman ang taga bigay sa akin ng mga hugasin.
Bago siya umalis hinawakan ko na ang kamay, pinigilan ko ang braso niya, niya kahit may sabon pa ang kamay ko.
"Earl..." sabi ko, with full of longingness.
"Uhm..." sagot niya. Nakatingin sa kamay ko na may sabon.
"Bakit ka lumalayo sa akin? Diba bestfriend tayo?" Sabi ko, with tears ready to fall.
"Yung kamay mo, may sabon pa."
"Nasasaktan na ako sa ginagawa mo sa akin" yun na, wala na.. umiyak na ako. Buti na lang nagtapon ng basura si Blue at Romina.
"Nagbago ka na..." dagdag ko pa.
"Sorry Ris. Lahat talaga nagbabago..." sabi niya habang nakayuko.
"Bakit?" Tanong ko, my voice is cracking.
"That's the only constant thing the world, Ris. Hindi na ako si Earl na bestfriend mo."
Sagot niya habang inaalis ang kamay ko sa braso niya.
"Bakit pinatira mo pa ako dito, kung wala na ako sayo?" Napahinto siya, palabas na sana siya ng kwarto.
"You were my bestfriend."
WERE.
Past tense.
"Bakla ka ba talaga o front lang yan ha? Para layuan kita? Kung yung confession ko ang naglalayo sayo pwede bang wag mo nang isipin yun, kalimutan na natin yung gabi na iyon.... bestfriend na lang tayo ulit Earl. I miss you so much." Naglalaho na ang sipon at luha ko. Nalalasahan ko na rin ang sakit at alat ng iyak ko.
"Bakla ako Ris. Gusto mo malaman kung saan ako galing? Dun sa boyfriend ko, nagbreak kami kaya hindi maganda ang umaga ko. Okay ka na ba? Sige na... maghugas ka na diyan, pupuntahan ko siya ulit para humingi ng sorry..."
He turned the knob.. pero binack hug ko siya kaya napigilan ko soyang umalis.
"Wait lang... payakap isa. Last na lang... hindi ko alam kung papaanong nangyari yang sinasabi mo na naging bakla ka, at nagkaboyfriend, pero sige tatanggapin ko na pinagpalit ako ng bestfriend ko sa isang lalaki, magiging masaya ako, kase alam kong masaya ka na sa kung ano ka talaga. But please let me hug my bestfriend, goodbye hug na oh, since sabi mo hindi na ako ang bestfriend mo..."
Nabasa na ang tshirt niya. Umiyak lang ako doon.
After 5 mins na ganon, nagulat ako nang bigla siyang humarap.
"Last hug..." sabi niya.
And he hugged me tighter.
We stayed for how much long. Di ko na nabilang ang minuto o oras basta ang alam ko, nasa tabi ko ang bestfriend ko. Ang bestfriend na minahal ko.
At ngayon na ang pagpapaalam namin sa isa't- isa.
Tatanggapin ko.
Kahit masakit.
😭💔
----------
