Portakal Kokusu

Bölüm 7

Ates

Iki saaattir icim icimi yiyordu, Yigit bir gitti gidis o gidis. Hayir yeni tanistigin bir insanla niye bu kadar vakit gecirirsinki, sözde benim icin geldi Asliyi gördü birakti gitti beni. Icimde hissettigim duygulari adlandiramiyordum, sinirliydim, öfkeli ama nedenini bir türlü anlamiyordum, sonunda Yigite oldugunu kendime inandirdim o kadar zaman görüsmemisiz insan arkadasini ilk günden birakip gidermi? Asliyla bir alakasi yoktu yani, yokmuydu sahiden? Bugün ne kadar soguk davranmisti bana, yüzüme bakmamisti nerdeyse. Hak ediyordum o ayri ama canimi bu kadar yakacagini düsnümemistim. Bodruma geldigimizden beri Asli hep vardi, cagirdigimda, ihtiyacim oldugunda hep yanimda olurdu. Ben bu düsüncelerle bir saga bir sola gidip duruken karsimda Uzayi gördüm.

"Nereye böyle, senin isin düsermiydi buralara"

"Vay Ergüven, sen burdami oturuyordun ya? Pek bi yikik dökük duruyor"

"Bana bak sansini zorlama, defol git"

"Sana gelmedim zaten, Asliya gidiyorum, yol üstüsün sadece"

Asliyami gidiyorum dedi o? bir sen eksikdin zaten Aslilarda, iyice yol gecen hanina cevirdiler kizin evini. 

"Ne isin var senin orda?"

"Sana ne"

Uzay bu sözleriyle yanimdan ayrildi ve yoluna devam etmeye basladi, beni ilgilendirmiyordu biliyordum Asli kiminle arkadas olmak isterse olabilirdi ama icimden birseyler dürtüyordu beni, bende ben bile nasil oldugunu anlamadan, kendimi Uzayin pesinden giderken buldum

"Sen ne geliyorsun ?"

"Sanami sorucam lan, istedigim yere giderim"

Biz böyle yol boyu birbirimizle tartisirken sonunda Aslinin evinin bahcesine yaklasmistik. Gördügüm manzara karsisinda sinirlerim iyice ziplamisti. Asli ve Yigit masada oturmuslar ve kahkahalar icinde gülüyorlardi. Icimde dindiremedigim bir sinir ve merak uyandi. 

"Bu herifde kim?"

O kadar dalmistimki yanimda Uzayinda oldugunu unutmustum.

"Sus gerizekali duyacaklar simdi bizi, gel"

Uzayin kolundan tutup agaclarin arkasina dogru sürükledim, Neden böyle davrandigim hakkinda hicbir fikrim yoktu ama suan düsünecek vaktimde yoktu, icimden geldigi gibi davranmaliydim. ikimizde fisildamaya baslamistik

"Noluyo yine, sürükledin beni buraya. Niye saklaniyoruz?"

"Ne konusuyorlar merak etmiyormusun?"

"Ben asil o varotik kim onu merak ediyorum"

"Yigit"

"Oda kim"

"Istanbuldan arkadasim"

"Bravo bi o eksikdi burda"

"Bir sus anlamiyorum hicbirsey"

Sonunda ikimizde sessizlesmis, olan biteni duymaya calisiyorduk. Bir müddet sonra bosa kürek cektigimizi anladim ve yeni fikirler üretmeye basladim.

"Burasi cok uzak hicbirsey duyulmuyor. Napsak öndeki agaca dogrumu yürüsek?"

"tamam bak önce sen git, ben seni kollarim sonrada sen beni kolla"

Birgün biri bana Uzay ile isbirligi yapacagimi söylese hayatta inanmazdim, hatta o kisiyi baya akil hastanelik vaka olarak görürdüm. Ah Asli ah neler yaptiriyorsun bana. Ne diyorum ben ya, ne ah Aslisi, ne zaman Ah Aslilik duruma geldim ben. Ahhhh yeter, bu akil karisikligi öldürecek beni, simdi düsünmek yok Ates önce su gülüsmenin sebebini ögren sonra kafa yorarsin bunlara.

"Iyi gidiyorum ben"

Uzay tamam anlaminda kafasini salladi ven ben önümüzdeki agaca dogru kosmaya baslamistim. Agaca vardigimda Aslilara baktim ama hala devam konsuyorlardi, demekki beni görmemislerdi. Uzaya hadi simdi sira sende diye fisildayarak gelmesini isaret ettim. Yanima dogru kosuyordu, tam o sirada ayagi bir tasa takildi ve düstü, hizli toparladi ama hemen ayaga kalkti ve yanima geldi. Bahcedekilere yavasca baktim Asli ayaklanmis ve bize dogru bakiyordu, tam görücek bizi yandik derken, Yigit elinden tuttu ve Aslinin oturmasini sagladi. Göstericem ben sana Yigit, sen ne hakla dokunuyorsun o kiza. Allahtan yanimda Uzay vardi bütün öfkemi ondan cikardim.

"Gerizekalimisin oglum sen, düz yolda yürüyemedin"

"Ben napiyim, yol üstü bu kadar tas olurmu ya?Ne kadar varos bir yer burasi"

Simdi ben Uzaya güzel bir cevap verirdimde simdi odaklanmamiz gereken daha önemli konular vardi. Asliya yavsayan Yigit gibi, oglum ben seni varya...

"Hayrola kardo?"

Tam yanimizda, üstten üstten bize bakan Yigiti gördük, bu oglan demin Aslinin yaninda degilmiydi ne ara buraya geldi. Peki Asli? Aslida görmüsmüydü bizi?

"Yigit? Asli nerde?"

"Nerde olacak, evinde. Napiyorsunuz siz burda?"  

"Uzay napiyoruz biz burda"

"Ne bileyim ben Ates sen sürükledin ya beni buraya"

Allah seni kahretmesin cocuk, Uzaya kötü bi bakis attiktan sonra Yigite dogru döndüm

"Uzayin ayagi burkuldu, bende gel kenara oturalim gecince kalkariz dedim, dimi Uzay?"

Son söyledigimi dislerimi sika sika Uzaya kas, göz isareti yaparak söylemistim, anladigini umarak Uzaydan bir cevap bekledik.

"Offff evet ayagimi burktum ben, en iyisi bir Asliya ugrayayimda ayagima pansuman falan yapsin?"

"ne pansumani lan, kirildimi bacagin, ne bu naz"

"Benim canim kiymetli kardesim, sen anlamazsin"

Bu sözlerle Uzay kosa kosa Aslinin bahcesine girdi, salak bu cocuk bari ayagin cidden burkulmus gibi yap, gerizekali. Yigit yanimda durmus benden bir aciklama bekledigini anlatmaya calisir gibi kaslarini kaldirmisti. Yandin oglum Ates, gelde acikla bakalim.