Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Οικογένεια

"Ο πατέρας σου θα ήταν πολύ... Μια στιγμή, πού είναι ο πατέρας σας;" έκανε η κυρία Ουέσλι.

"Ο μπαμπάς είπε ότι έχει μια δουλειά και θα έρθει πριν σερβίρεις βραδινό," απάντησε ο Πέρσυ. "Να, έρχεται," είπε δείχνοντας το ρολόι στον τοίχο. Πράγματι, ο δείκτης του κυρίου Ουέσλι ήταν στραμμένος στην ένδειξη «Ταξιδεύει». Λίγες στιγμές αργότερα ακούστηκε ο χαρακτηριστικό ήχος του διακτηνισμού και ένας αναμαλλιασμένος Άρθουρ Ουέσλι μπήκε στην κουζίνα.

"Μόλι! Κάτι δεν πάει καλά! Δεν έχουμε τόσα... Και ξαφνικά... Πήγα... Και πριν σχολάσω από τη δουλειά..."

"Άρθουρ, ηρέμησε. Κάθισε, θα σου φέρω ένα ποτήρι νερό..." είπε καθώς έσπρωχνε τον άντρα της κάτω σε μια καρέκλα.

"Τι έγινε Άρθουρ; Γιατί είσαι τόσο αναστατωμένος;" ρώτησε ανήσυχη ή κυρία Ουέσλι τον άνδρα της, καθώς εκείνος έπινε νερό.

"Σήμερα το πρωί, πριν πάω στο Υπουργείο, πέρασα από την Γκρίνγκοτς να πάρω κάποια χρήματα για τα ψώνια που ήθελες να κάνεις. Όταν πήγα στο θησαυροφυλάκιο όμως..."

"Τι έγινε, Άρθουρ; Μας πήραν χρήματα;" ρώτησε η κυρία Ουέσλι αναστατωμένη.

"Όχι, το αντίθετο Μόλι μου. Το θησαυροφυλάκιο μας... Πιο πολλά χρήματα από ότι
συνήθως... Ένα εκατομμύριο γαλέρες , μου είπαν..."

Η κυρία Ουέσλι σωριάστηκε με ένα γδούπο στο πάτωμα. Οι γιοί της και ο άνδρας της άρχισαν να φωνάζουν αναστατωμένοι.

"Μόλι! Μόλι!"

"Μαμά! Τι έπαθε;"

"Μητέρα! Να την πάμε στον «Άγιο Μάνγκο»..."

"Πάψτε επιτέλους! Δεν έπαθε τίποτα! Απλά λυποθήμησε," είπε η Τζίνι καθώς γονάτιζε δίπλα στην μητέρα της. "Τζόρτζ, φέρε λίγο νερό."

"Νερό... Ναι..." μουρμούρισε ο Τζορτζ καθώς έτρεχε στο ντουλάπι για να πάρει ένα ποτήρι.

Η Τζίνι κοίταξε απιβδισμένη το ταβάνι. "Τα αγόρια της μαμάς φοβούνται μην χάσουν την μανούλα," μουρμούρισε η κοπέλα καθώς βοηθούσε την κυρία Ουέσλι να σηκωθεί.

Ο Τζορτζ διέσχισε την κουζίνα αστραπιαία με ένα ποτήρι στο χέρι, ρίχνοντας μια καρέκλα στο πέρασμά του.

"Ορίστε το νερό," είπε.

"Εγώ δεν το βλέπω," είπε η Τζίνι, ανασηκώνοντας το δεξί της φρύδι.

"Τι;  Α, ναι..." ο Τζορτζ έβγαλε το ραβδί του και, σημαδεύοντας το ποτήρι, μουρμούρισε, "Ύδωρ."