Portakal Kokusu

Bölüm 1

"Alara..." yine ve yine onun dudaklarindan duydugum kelime sadece Alaraydi.

Kollarimda hickira, hickira sadece onun icin agliyordu.

Beni ne kadar üzdügünü, onu ne kadar önemsedigimi bilmeden.

Sarildim ona... agladim onunla... cünkü her ne kadar sevdigim adam baska biri icin kollarimda aglasada, beni sevmedigini bilsemde, onun mutsuzluguna dayanamiyordum.

Onun her göz yasi benim kalbimde ates oluyordu, canimi yakiyordu.

Ates... Hersey Ates ve ailesinin Bodruma yerlesmesiyle basladi, bir portakal agacinin altinda ilk karsilasmamizla. Tartistik ilk basta, ugrastik biraz birbirimizle, sonra ben ona yardim etmeye basladim o ise sorunlarinda hep benden yardim istemeye. Isine geldiginde portakal, gelmedigindede balik kokuluydum ben onun icin. Yavas yavas tanidim Atesi, ailesine düskünlügünü gördüm, sevdiklerine yardim etme istegini, gücü etkiledi beni, hayata karsi durusu, her sorunda yikilmayisi ama en cokda derin bakislari, o kahverengi gözleri. Ah o gözler öyle derin, o kadar güclü bakiyorlardiki 'verin sirtima tüm yükleri, ben hala burdayim, asla pes etmem' der gibi.

"Ates.. tamam bak, gel disarda biraz konusalim"

Kollarimdan ayrildi ve yasli gözlerle bana bakti

" Gitti... Alara gitti..."

O kadar mahvolmus bir durumdaydiki o an kendi acimi unuttum

"Yok bak geri gelir... Yani tatile gimistir, ne bileyim durur biraz oralarda sonra geri döner"

"Temelli gitti Asli, babasi onu benden ayirmak icin gönderdi"

Ne diyecegimi, nasil teselli edecegimi bilemedim, suan 'amaaaaan bosver sana kizmi yok' demek pekde uygun görünmüyordu

Fazla düsünmeme gerek kalmadan Ates havaalanin cikisina dogru yürümeye basladi.

"Ates? Ates diyorum nereye gidiyorsun?

"Benim biraz yalniz kalmaya ihtiyacim var Asli, lütfen"

Bu sözlerle biraktim onu, bana kalan sadece onun gidisini izlemek oldu

-----

"Ooooo Asli hanim siz buralara ugrarmiydiniz"

"Kelebek hic ugasamayacagim seninle"

Otele gelmistim, benim sansima karsima ilk cikan kisi beraber büyüdügüm, bir bakisimdan derdim oldugunu anlayacak olan Kelebekti.

"Asli, bak bakayim bana?" Cenemden tutup yüzümü kendisine dogru cevirdi "Noldu sana?"

"Yok birsey, yorgunum biraz"

"Saklama kizim benden, tanimiyoruz sanki, bu senin yorgun ifaden degil, anlat"

Anlasilan kacis yoktu, zaten Kelbeke anlatmayacaktimda kime anlatacaktim. Beni biraz olsun rahatlatabilen, icimi ferahlatan hep o olmustu.

"Alara gitti"

"eee bize ne bundan?"

"Atesle pesinden havalanina gittik, Alaranin kararini degistiremeyince mahvoldu Ates, bi görseydin"

"Salak bu cocuk valla, ailesinin binbir derdi var o hala Alara pesinde kostursun, hem ne ara sevgili olmus bunlar daha iki gün önce okula giderken bizim arabanin arka koltugunda saklaniyordu kizi görünce, ne ara baglanmista kiz gitti diye mahvolmus?"

"Bilmiyorum Kelebek tamammi bilmiyorum"

"Bana bak bu anlattiginda bi Alara duydum bide Ates, Aslilik bir durum yok, senin canini sikacak birsey degil yani, ne bu yüz ifadesi?"

"Gözümün önünde mahvoldu cocuk, üzülmeyeyimmi?

"Üzülme Asli iki gündür tanidigin, baska bir kizin gidisine mahvolan birine üzülme, anladinmi"

Anladim, hemde cok iyi anlamistim.