ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38

339 29 0
                                    

Ο Ρότζερ και η Έμιλυ θα πήγαιναν για αλλαγή του χρόνου σε μια πλούσια ξαδέρφη του πρώτου. Μαζί θα ερχόταν και η Τζάνις. Τον τελευταίο καιρό ήταν καλές φίλες με την οικοδέσποινα. 

Το χιόνι έπεφτε αδιάκοπα έξω εδώ και τέσσερις μέρες. Το τοπίο ήταν πιο όμορφο και μαγικό έτσι. Αυτή τη θέα λάτρευε η νεαρή κοπέλα. Τα πλοία μες στη θάλασσα και τα φώτα σε συνδυασμό με το χοντρό χιόνι έκαναν τα πάντα πιο ρομαντικά. 

-"Θα σε περιμένω στο σαλόνι." Ο Ρότζερ επίσημος και εντυπωσιακός όπως πάντα μέσα στο μπλε- ακριβό- κουστούμι του , έσκυψε και φίλησε τη γυναίκα του στο μάγουλο. Εκείνη καθόταν στο σκαμπό μπροστά στην τεράστια τουαλέτα ομορφιάς με τον μεγάλο καθρέπτη και τα πολλά αρώματα και κοσμήματα  να την περιτρυγιρίζουν.

Μόλις βγήκε απ' το δωμάτιο, η εντυπωσιακή κοπέλα έβαλε το κόκκινο κραγιόν στα αισθησιακά χείλη της. Όπως πάντα θα έστεκε κοκέτα δίπλα στον Ρότζερ, με όλους τους άλλους να τον ζηλεύουν για την γοητευτική και πιστή γυναίκα του. Στο τέλος ψέκασε άρωμα σ' όλα τα σημεία που πρέπει να βάζει μια γυναίκα, ικανοποιημένη.

Το κινητό άρχισε να χτυπάει και γρήγορα σηκώθηκε για να απαντήσει. Ήταν ο εραστής της, σίγουρα πήρε για να ευχηθεί. Χαρούμενη απάντησε. Είχαν να βρεθούν καιρό από κοντά κι αναγκαστικά μιλούσαν στο τηλέφωνο κρυφά.

-"Έλα μωρό μου. Καλή χρονιά. Στο λέω από τώρα γιατί μετά δεν θα μπορώ." Απάντησε γρήγορα με θλιμμένη φωνή η Έμιλυ. Θα 'θελε πολύ να περνούσαν μαζί τις γιορτές , μα περίμενε μέχρι το ταξίδι τους σε 2 μέρες. Η αναμονή και η δύσκολη επικοινωνία ευνοούσε το κρυφό πάθος κι έτσι η στιγμή συνάντησης πάντα ήταν πιο απολαυστική.

-"Καλή χρονιά και σε σένα. Δεν φύγατε ακόμα; Ευτυχώς σε πρόλαβα."Ακούστηκε απ' το κινητό ο Τζέρεμι. Προφανώς είχε βγει σε ανοιχτό μέρος να μιλήσει ,διότι από πίσω ακουγόταν μουσική.  Ακολούθησε μια μικρή σιωπή. Έσκυψε το κεφάλι σκεπτόμενος αν θα έπρεπε να ομολογήσει τα συναισθήματά του. "Μου'έλειψες." Είπε τελικά αποφασιστικά.

Η Έμιλυ χάρηκε με αυτή τη δήλωση και γέλασε. "Και 'συ μου έλειψες. Υπομονή!" Τα κόκκινα χείλη της έγειραν σ' ένα γοητευτικό, ειλικρινές χαμόγελο . "Υπομονή μέχρι το ταξίδι μας. Τα κανόνισα όλα."

Εκείνος άκουσε το γέλιο της και πήρε θάρρος. "Τί φοράς;" Με βραχνή φωνή την ρώτησε αναστατωμένος. Οι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να έρχοντε μα ο ίδιος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.  Το μόνο που μετρούσε ήταν η γλυκιά φωνή που άκουγε. Είχε βγει στο μπαλκόνι για να μιλήσει, ενώ χιόνιζε. Είχε ξεπαγιάσει ,μα δεν τον ένοιαζε τούτη τη στιγμή.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα