My Paradise {H.S}

part 01

Την έβλεπα να χαζεύει τις φωτογραφίες από το οικογενειακό της άλμπουμ και να χαμογελάει, ενώ εγώ στεκόμουν από πίσω της με το αίμα μου να βράζει σταδιακά. Βγήκα έξω από το σπίτι χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω μου. Ήθελα να πάρω λίγο καθαρό αέρα και να ηρεμήσω. Για την ακρίβεια ήθελα να φύγω από αυτό στο σπίτι. Να πάω να μείνω στο δικό μου μόνος μου, αλλά είναι ο πατέρας μου. Αυτός που έχει κάνει την ζωή μου μια απέραντη κόλαση.

Δεν μπορούσα να κάτσω άλλο σε ένα σπίτι με έναν κατά συρροήν δολοφόνο. Με έναν άνθρωπο που βασανίζει αθώα κορίτσια και τα σκοτώνει χωρίς κανένα ίχνος ανθρωπιάς. Να χαίρεται με αυτό που κάνει και να επαινεί τον εαυτό του όταν το σαλόνι και το κελάρι γεμίζει από άψυχα σώματα κοριτσιών. Όσο ζούσα σε αυτό το σπίτι με έβαζε να φυλάω τις κοπέλες που τις είχε δεμένες χειροπόδαρα σε ένα κελάρι. Είχαν παντού πληγές που αιμορραγούσαν και όσες δεν πέθαιναν από αιμορραγία, πέθαιναν με μια σφαίρα στην καρδιά. Κάθε φορά ήθελα να τις σώσω, αλλά πως μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο όταν μαζί με την ζωή των κοριτσιών να κινδυνεύει και η δικιά μου η ζωή;

Η μητέρα μου μας εγκατέλειψε όταν ήμουν 10 ετών. Πήγε να ζήσει με τον πατέρα της Emily. Σιχαινόταν τον πατέρα μου με όλα αυτά που έκανε.Δεν με πήρε όμως μαζί της. Με άφησε μαζί του, ποτέ δεν μου εξήγησε τον λόγο. Την έβλεπα συχνά όταν ήμουν 15 ετών, μόνο τότε είχα το θάρρος να έρθω σε κόντρα με τον πατέρα μου.

Έχω και εγώ σκοτώσει πολλές κοπέλες, αλλά όχι επειδή το θέλω εγώ, αλλά επειδή με ανάγκαζαν. Όποτε έκανα φασαρία ή όποτε δεν τον άκουγα με ανάγκαζε να σκοτώσω ένα από τα επόμενα θύματα του, απειλώντας την ίδια μου την ζωή. Μέχρι και εγώ ο γιος του ήμουν ένα από τα πολλά του θύματα του.

Ήξερα πως κάποια στιγμή θα πάρω εκδίκηση από όλα αυτά.Έζησα χωρίς οικογένεια, με μια μάνα που με εγκατέλειψε χωρίς να μου πει τον λόγο και με έναν πατέρα που με μισούσε όσο τον μισώ εγώ. Όταν έκλεισα τα 17 πήγα να μείνω στο σπίτι της Emily με την μητέρα μου και τον πατριό μου. Μόλις το ανακοίνωσα στην μάνα μου φρίκαρε ενώ ο John (ο νέος της σύζυγος) με δέχτηκε με ένα χαμόγελο συμπόνιας. Το μισούσα να με λυπούνται για όλα αυτά που έχω περάσει. Μισούσα και την κόρη του την Emily.

Ίσως όλο αυτό να ήταν η ζήλια για το ότι μεγάλωσε με πραγματική οικογένεια. Σε αντίθεση με εμένα, που ήμουν μόνος μου σε όλα. Δεν είχα καμία υπεράσπιση από κανέναν. Σιχαινόμουν να πηγαίνω στο σχολείο και να με κοιτούσαν με συμπόνια και να με κάνουν παρέα από λύπηση. Ο μόνος τρόπος να ξεσπάσω ήταν στο σεξ. Κάποιες φορές με βοηθούσε κάποιες άλλες όχι.

Καθόμουν στο παγκάκι απέναντι από το σπίτι τους μέχρι που ήρθε η Emily και κάθησε δίπλα μου. Εγώ σκεφτόμουν τι μπορώ να κάνω για να πάρω πίσω το σπίτι μου, αλλά δεν κατέληγα πουθενά. Ήθελα να ξεδώσω κάπου, αλλά δεν ήξερα πως. Μάλλον ήξερα αλλά δεν ήξερα με πια. Όσο εγώ ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου ένιωθα το βλέμμα της Emily καρφωμένο πάνω μου.

Γύρισα απότομα και την είδα να με χαζεύει. Δεν της έδωσα σημασία καθώς χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ένα από τα "απειλητικά" για τον πατέρα μου μηνύματα , που νόμιζε πως θα με κάνουν να γυρίσω σε αυτόν, έτσι ώστε να μην πειράξει κάποιον που νοιάζομαι. Δεν ξέρει όμως ότι δεν νοιάζομαι κανέναν πια. Κάποτε νοιαζομουν όλα του τα θύματα , αλλά όχι πια. Ίσως έπρεπε να αποδεχθώ ότι και εγώ έχω σκοτώσει κοπέλες αθώες. Είμαι και εγώ σαν τον πατέρα μου και αυτό με έκανε να τρελαίνομαι στην ιδέα ότι είμαι ένας δολοφόνος.

So, αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο της νέας μου σειράς fan fiction με πρωταγωνιστή τον Harry.Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και να συνεχίσετε την ανάγνωση των επόμενων κεφαλαίων.

-irene