The gangster's girl

CHAPTER 19

                                                                               Marian's POV...

"Bakit po mam?" Tanong nung isa kong classmate.

"CLASS! I'm sorry!! I'm really really sorry!!! Hindi pala si Debby ang top 1! T_T" Sabi ni mam.

Ano daw? Hindi daw si Debby ang top 1? Edi sino? At bakit?

"Class, si Marian talaga ang top 1. Si Marian Himbal-Gutierrez.. Kaya ako nag kamaling si Debby ang nasabi ko, dahil dalawa ang papel. yung isa, top 1-3 at yung isa naman top 4 and the rest. Nag kapalit kasi eh! Nag kamali pa ako! Debby, i apologize from what happened. I didn't mean to embarrass you Debby.. I swear!!! Top 4 ka talaga. I'm sorry. I'm really really sorry.. Please, forgive me Debby" Pag mamakaawa ni mam habang hawak hawak ang kamay ni Debby.

Ilang segundong katahimikan ang nangyari at nung napag tanto na ni Debby ang lahat, binitawan nya ang kamay ng aming guro at nag walk-out habang umiiyak. Nakita ko yung luha nya. Grabe!!! Wait. Ako? Ako daw? Marian Gutierrez?? LOL NO!

"O-ok class. Ngayon, siguro naman alam nyo na kung sino talaga ang top 1 dba??? Hindi si Debby yun. Kundi si Mari--" Naputol ang sasabihin ni mam dahil may biglang nag salita...

"WHAT THE CHUCHU?! Mam Divine!! Hindi nyo po ba nakitang nag walk-out si Debby habang umiiyak? PINAASA NYO LANG SYA!!! Mam, hindi ko man gustong pag salitaan kayo ng ganto pero, please.. Maawa naman kayo sa kaibigan namin ni Ilene! Hindi nyo man lang po ba sya pinuntahan at kinausap man lang? PWES KAMI OO!" Sigaw ni Rachel na may halong galit sa tono ng boses nya at ganun na rin si Ilene. Galit na galit sila promise. 

Umalis agad sila at hinanap kung saan man nag punta si Debby.

"Bastos na bata... Btw, Marian Gutierrez come in front and present your speech. CONGRATULATIONS!! Grabe! Top 1 ka!" Sambit ni mam na may halong smile.

GRABE! AKO NGA...

Pumunta kaagad ako sa harapan at lahat sila ay pumalakpak. Aww! For me this is the most memorable part of my life that i have encountered. Isipin mo ba namang yung dating di pumapansin sayo, ngayon ay pumapalakpak na sayo?? Aasdfhjll. Seriously...

"Congratulations, Marian!" Bati ni mam saakin nung nasa harap na ako at binigay saakin ang certificate.. Grabe. Parang graduation lang talaga ang peg.

"You may now present your speech" Dagdag pa ni mam Divine.

HALA?! Di pa nga ako ready! Mam naman eh! 

Humarap ako sa klase at kahit hindi pa handa ay nag simula na rin.

"Good morning, classmates!... Until now, i still can't believe why i became the top 1 most honorable student in this class. But i should be thankful right? Because all of the trials and problems that came into this grading period, i passed through it and successfully managed all of them. Either there are no one who noticed me to be my friend or someone who can help me, i believe that its only me who can help myself through anything. And at last, i believe that i don't need to change so people will like me. Just remember that BE YOURSELF and the right people will love the real you. Once again, thank you and good morning" Speech ko naman.

Kaloka besh! Btw, diniinan ko yung pag sabi ng Be yourself chuchu ganern ganern na yan. 

Nagulat nalang ako nang pumalakpak silang lahat na inaakala mong aabot hanggang dulong section yung ingay. Grabe? Ganun ba kapangit yung speech ko? Asdgfhjkkl.

"Oh my god Marian! Your speech was unbelievable! Alam ko kasing hindi pa kayo handa para sa speech na 'to eh. Pero grabe pala kayong dalawa ni Ezekiel! Parang pinag handaan nyo eh! I'm impressed guys." Sabi ni mam sabay yakap saaming dalawa ni Ezekiel.

"Group hug" Pabulong na sinabi saamin ni mam. Siguro baka pag sinabi nya ng malakas yun makikigaya na din yung iba naming classmates. HAHAHAHAHAHAHA

Nag gropu hug naman akmi tapos---

Hinug ako ni ezekiel. YIEEE! HAHAHAHAHAHA Ang landi ko. Tsk...

"Mam, tigil tigilan nyo nga po yang group hug nyo. Nag seselos po ako kay kina Ezekiel at Marian" Natigilan nmn kaming lahat ng may nag salita. Wait lang.. Kay Andrew na boses yun ah?

"What?! Nag seselos ka?" Tanong ni mam na halatang gulat na gulat nmn. Patay... 

"Wala mam. Nakokornihan lang ako sainyo" Sagot nmn ni Andrew sa tanong ni mam. 

Tas ayun... Bumalik na kami sa proper seat namin at nag discuss na si mam para sa test namin mamaya. Sinabi nya na ding yung card namin ay kukuhanin nalang ng parents sa saturday tutal wala namang pasok yun at wag nalang daw ngayon dahil konting oras na lang ang meron kami at bitin pa nga kung sasabihin.

                                                                     Ilene's POV...

Pag tapos na pag tapos paasahin ni mam Divine si Debby, hinanap namin sya kaagad dahil nakita namin syang umiiyak sabay walk-out kanina sa room..

Buti nalang at nakita din namin sya sa wakas sa comfort room ng girls. Nandun sya labas ng cubicle at nag iiiyak.. Nilapitan naman namin kaagad sya at agad agad akong nag salita.

"Debby!! OMG! What happened? Shhhhh don't cry.. Don't cry.." Pag comfort ko sakanya habang niyayakap sya at sya nmn patuloy paring umiiyak.

"Ilene, bibili lang ako ng tubig sa cafeteria para kay Debby ah. Patuloy mo lang ang pag comfort sakanya. I'll comeback soon as possible i swear" Sambit nmn ni Rachel at sabay alis.

"Debby, tell me.. Bakit ka umiiyak? Dahil ba sa hindi ka naging top 1 na dati mo pa ipinapangarap?" Tanong ko sakanya.

"No!! NO!!! Ka-kaya la-lang *hiccup* naman a-ako umiiyak kasi *hiccup*--" Itutuloy nya na sana yung sinasabi nya pero bigla naman akong nag salita...

"Debby, don't talk when your mouth is full! Este, tama na ang iyak. Kaya hindi ka makapag salita ng maayos eh. Hindi din kita maiintindihan nyan bahala ka. Mag uulit ulit ka talaga ng sasabihin dyan ng de oras" Pang bablackmail ko sakanya. 

Kinuha ko yung panyo ko sa bulsa at pinahid ko iyon sa bawat luha na lumalabas sa kanyang mata. Ilang segundo lang din at sa wakas, tumigil na sya ng pag iyak.

"Una kasi nyan, ay-ayokong mapahiya sa lahat ng klase. Pangalawa, ang sakit sakit kaya ng pakiramdam na ang saya saya saya mo na. Tapos nasira lahat ng yon dahil namali pala si mam? NO WAY! And the last one, mas masakit na ang kapalit mo pala, ay ang pinakaiinisan mo sa lahat ng bagay. SI MARIAN... T_T" Pag papaliwanag nya naman. Medyo may pag ka-hiccup pa nga yung pag kasabi nya eh. 

Sabagay, masakit nga naman talaga. Pinaasa ka pa. SAYA NON!

"I feel you bestfriend... Tahan na" Pag comfort ko sakanya.

"GUYSS!" Natigilan nalang kami at nakita naming dumating si Rachel na pagod na pagod..

"Ito na yung tubig Debby oh. Kinuha ko na din yung bag nating tatlo" Dagdag nya. 

"Salamat, Rachel. Anyways, bakit mo nga pala dinala 'tong bag natin?" Tanong ni Debby. Medyo maayos na din yung boses nya at wala nang hiccup. Sabi ko na ang galing ko talaga mag comfort eh. HAHAHAHAHAHAHA

"Maybe... Uuwi na tayo i guess?" Sambit nmn ni Rachel tas ngumiti pa...

ANO?! So hindi na kami mag kaklase?

"it means.. Mag cucutting classes tayo?" Tanong ni Debby. 

"Yes.. May pag uusapan pa tayo. Isama na din natin si Chelsea. Paparating na daw sya. BWAHAHAHAHA This would be perfect!!"-Rachel

Well, sya na bahala sa plano namin. HAHAHAHA!

----

Ano kaya ang pinaplano ng DRIC? Ito nga ba ay para kay Chelsea? O kay Marian? 

#teamandrew

#teamezekiel

~Tyler_Potchi