Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Σελ Κότατζ

Ήταν όμορφη. Είχε μια ιδιαίτερη ομορφιά που δεν είχαν άλλες κοπέλες που είχε γνωρίσει, όπως η Τσο. Αυτό που αγαπούσε πιο πολύ πάνω της ήταν ο δυνατός της χαρακτήρας. Αν και στα πρώτα χρόνια της σχέσης τους ήταν λιγότερο ομιλητική και λιγότερο κλειστή στον εαυτό της, αργότερα έγινε πιο κοινωνική (σίγουρα χάρη στις συμβουλές της Ερμιόνης). Και αυτή ήταν η Τζίνι που αγάπησε.

Καθώς την θαύμαζε, απορώντας
με τον εαυτό του για το πως στάθηκε τόσο τυχερός, παρατήρησε μια βαθιά ουλή που ξεκινούσε από τον ώμο της κοπέλας και κατέληγε κάπου πίσω στην πλάτη της.

Ο Χάρι ανάβλεψε. Πρώτη φορά έβλεπε αυτό το σημάδι. Ίσως επειδή η Τζίνι φρόντισε να το κρύψει καλά. Μα τώρα που φορούσε ένα αμάνικο μπλουζάκι, η ουλή φαινόταν καθαρά.

Άπλωσε διστακτικά το χέρι του και το πέρασε πάνω από την ουλή. Η Τζίνι αναπήδησε τρομαγμένη.

"Πώς το έπαθες αυτό;" ζήτησε να μάθει ο Χάρι.

Η κοπέλα μουρμούρισε κάτι ακατάλιπτο μα δεν του απάντησε.

Η ανησυχία του Χάρι ολοένα μεγάλωνε. Η ουλή ήταν τόσο βαθιά μου έμοιαζε με αυτή που είχε στο στήθος του. Πώς απέκτησε την απέκτησε η Τζίνι;

"Τζίνι, πώς απέκτησες αυτήν την ουλή;" ξαναρώτησε.

Η κοπέλα απέφυγε να τον κοιτάξει και έκανε να φύγει. Μα ο Χάρι της έπιασε το χέρι, αναγκάζοντάς την να τον κοιτάξει.

"Ποιος σου το έκανε αυτό;" ξαναρώτησε ήρεμα.

Η Τζίνι δάγκωσε το κάτω χείλος της. Απέφευγε ακόμα την ματιά του Χάρι, κάτι που τον ανησύχησε περισσότερο. Τελικά, τον κοίταξε στα μάτια και είπε, "Εντάξει, θα σου πω. Ας πάμε όμως λίγο πιο πέρα, δεν θέλω να μας ακούσει κανείς."

Ο Χάρι ένευσε και συνέχισαν να περπατούν στην παραλία, χωρίς να μιλούν.

Κάποια στιγμή, η Τζίνι σταμάτησε και κάθισε στην άμμο, το βλέμμα της καρφωμένο στη θάλασσα. Ο Χάρι κάθισε δίπλα της.

"Το σημάδι που έχω στον ώμο μου... Το απόκτησα στο «Χόγκουαρτς»," είπε σιγανά η Τζίνι

"Τι πράγμα;!" σχεδόν φώναξε ο Χάρι

"Νομίζω ότι πρέπει να σου εξηγήσω τα πράγματα από την αρχή," απάντησε η κοπέλα με ένα μελαγχολικό χαμόγελο.

"Όταν εσύ, ο Ρον και η Ερμιόνη φύγατε από τον γάμο του Μπιλ και της Φλερ, οι Θανατοφάγοι μας έκαναν ανάκριση, προσπαθώντας να μάθουν που είχες πάει. Δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν την βασανιστικη κατάρα πάνω μου για να αναγκασουν τους γονείς μου να τους αποκαλύψουν που ήσαστε. Τελικά, κατάλαβαν ότι δεν γνωρίζαμε τίποτα."