His Exception (Ongoing)

exception

"Anung ano eh wala nga akong ginagawa."

Nilampasan niya ito at nag lakad. Gusto na niyang umuwi para makaiwas.

"Lagi namang wala kang alam Charle."

"Ano bang point mo ha? Eh sa diko nga alam yang sinasabi mo!"

"Kinausap ako ng Cassy dahil di ka raw niya maintindihan. May problema kaba Charle? Bakit di mo pa kasi sabihin ng deretcho sa tao."

Biglang nag init ang ulo niya. The fact that she went to him irritates me. Bakit ba kailangan sakanya pa siya lumapit kung pwede naman siyang dumeretcho sakin? Diba ako ang bestfriend niya.

"Alam mo ang dami mong sinasabi Gino. Tsaka pwede ba? Wag nga Cassy itawag mo sakanya since when did you two get close? Ako lang ang tumatawag sakanya ng Cassy."

Hindi ko alam napaka babaw lang nun kung tutuusin pero nakakairita lang. Ang dami dami niyang pwedeng itawag sa haba ng pangalan ni Cassandra bakit yun pang nickname na ako lang tumatawag ang sasabihin niya.

"At isa pa hindi yun ganun kadali katulad ng iniisip mo Gino. Hindi porket mag bestfriend kami okay lang yon na normal lang yon, isang mali lang pwedeng lahat mag bago at yun ang isa sa pinaka iniiwasan ko."

Matagal itong nakatingin sa kanya bago ito mag salita.

"Dalawa lang naman yung pag pipilian mo Charle. You either tell her the truth or someone else will."

"At anong gusto mong iparating? Na gusto mo na rin siya? Pwede ba Gino. Alam mo kung saan lugar mo. She's mine!"

"Pwede ba? She's no ones property, you can't own her."

"Layuan mo si Cassy bago kopa makalimutang tinuring kitang kaibigan Gino."

"Lahat naman sayo! Lahat nalang!"

"Not this time. You can have anything just not her ever. Cassy is an exeption to all of this Gino."

"She deserves better."

"And you think she deserves you? I will do everything Gino. Anything, you have no idea. Don't try me,"

Duon natapos ang pag-uusap naming dalawa. Hindi ko lang maisip na pati siya nag kakagusto narin kay Cass kahit ilang beses palang sila nag kikita. Ganun naba sila kadalas mag kasama? Masyado na ba akong naka focus sa sarili ko at nakalimutan kong pwede nga pala siya magustuhan ng iba?

I was so out of myself these past few days dahil sinusubukan kong ituwid yung dating baluktot kong buhay para sa kanya.

Nag aaral nako yung mga pang chix ko iniiwasan kona kasi ayokong isipin niya na isa lang rin siya sa mga magiging babae ko. Na baka pinopormahan ko lang siya tulad ng mga nakakasama ko. But no, when it comes to her I want to change. I want to do more. Gusto kong patunayan sa kanya na iba siya sa mga babaeng naka relasyon ko noon. When it comes to her, ayokong isipin niya na babaero ako na ganto ako. I wanted to prove her that I am way better than being Charle Kase the womaniser.

Pag balik ko sa room nakaalis na yung mga kaklase ko at si Nicole nalang ang naiwan duon at nag iintay sakin.

"Hanggang kelan mo ba ako iiwasan Charle?"

"Ilang beses ko rin bang sasabihin sayong wala na tayo,"

Umiwas ito ng tingin sa kanyang sinabi. I know. I was wrong before and I want to change. She was part of it that I can never get out of the picture yet.

"Ganun ganun nalang yon? Pag katapos ng lahat basta ka nalang rin aalis? Mahal kita. I will do anything just stay, be with me. Don't do this Kase."

I was sorry for her. Hindi dapat ako pumasok sa sitwasyong alam kong mahirap takasan. I shouldn't use her just to forget.

"Nag usap na tayo. Alam mo kung ano lang at hanggang saan lang ang meron tayo.."

How ironic isn't it? You have to break hearts just to save yours.

She was crying and all I can feel is sympathy and guilt.

"I'm sorry."

"Ano bang nagustuhan mo dun sa baduy na babaeng yon? Kase mas maganda ako sa kanya. Kayang kaya kong ibigay lahat ng bagay na alam mong hinding hindi niya maibibigay."

"Stop talking to her like that! Wag mong isama si Cassy sa usapan. It wasn't her fault."

"You really like her don't you?"

I left just because I don't want to argue anymore. Lagi kong naiisip na pano kung si Cassy yung nasa sitwasyon ko at ako yung nasa sitwasyon ni Nicole? It sucks when you don't have a choice. Yun bang pwede naman sana kaso hindi pweding ipilit.

Habang tumatagal duon ko lang na rerealise, Hindi pala sapat yung ganto lang lalo na pag gusto mo yung isang tao. Lalo na pag nakikita mong nahihirapan siya dahil sayo. Minsan gusto mo nalang lumayo, pero mas nananaig parin yung gusto mong mapalapit sa taong yon. Kasi alam mo na kahit ano pa yung sitwasyon na haharapin mo kakayanin mo kasi andun siya sa tabi mo, nag sisilbing lakas mo.

Sana ganun lang kadali lahat, Sana ganun nalang.