Holiday in Spain [Flikken Maastricht]

7.

De vakantie ging snel, ontzettend snel. Voordat iedereen het goed en wel door had, was de eerste week al voorbij gevlogen. Het gezin had zich goed weten te vermaken met het zwembad, het strand, Duplo, puzzelboekjes en leesboeken. Het was een rustige week geweest waarin ze vooral lekker rustig aan hadden gedaan. Daarom was het plan om de tweede week wat meer te gaan doen. Fleur wilde graag nog naar de winkelstraten van Roses gaan, dus dat stond voor maandag op de planning. Eva zat er tegenop, maar moest er toch aan geloven: ze gingen shoppen.
Met z'n vijven liepen ze over de boulevard, genietend van de warmde zon. Wolfs achter de kinderwagen met Fleur naast zich. Voor hen liep Eva met een huppelende Saar aan haar hand. Saar leek ontzettend op haar moeder, niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua innerlijk. Beide zo koppig en eigenwijs als de pest. Beide een voorliefde voor chocomel en bami met satésaus. Maar de twee hadden één groot verschil: het meisjesachtige. Saar droeg graag roze jurkjes of andere vrolijke kleuren. Ze wilde de mooiste creaties in haar haren, die Wolfs altijd moest maken omdat Eva het geduld niet had, en ze ging graag shoppen. Tenminste, als ze dat met haar vader of grote zus ging doen. Winkelen met Eva was namelijk geen pretje. Het moest snel en gehaast. Dus er is geen tijd om veel winkels af te struinen of goed na te denken welk shirtje nou leuker is. Met Wolfs was het al een stuk beter. Saar mocht dan zelf kiezen wat ze leuk vond en dat kreeg ze dan. Wolfs had namelijk zelf ook geen idee wat wel of niet in de mode was. Het gevolg was alleen dat Saar sommige dingen niet meer leuk vond als het een paar weken later door haar moeder werd klaargelegd door haar moeder. Met Fleur was shoppen het beste. Fleur nam de tijd, koos de leukste winkels en de leukste kleding. Saar was dan ook compleet uitgelaten; ze kon éíndelijk weer shoppen met haar grote zus.
Het gezin raakte steeds verder verwijderd van de camping en kwamen al aardig in de buurt van de winkels. De boulevard bevatte ook wel winkels, maar overal kon je dezelfde badhandoeken, zwembroeken en geknoopte armbandjes kopen.
"Mama, zijn we er al bijna?" vroeg de pruilende Saar. Het lopen duurde haar te lang.
"Bijna, schat", zei Eva geruststellend. Ze streelde haar dochter door haar bruine haren. "Kijk daar zijn al winkeltjes." Ze wees rechtvooruit naar een straat.
Saar keek achterom naar haar grote zus.
"Fleurtje, we zijn er al bijna!" riep ze uitbundig.

"Eva, deze bikini is echt iets voor jou!" Fleur pakte het van het rek en hield het omhoog. Het was een simpele bikini, maar de horizontale witte en zwarte strepen gaven het wat extra's.
"Ik heb al een bikini", riep Eva terug, zonder de badkleding maar blik te gunnen.
"Maar deze is zo leuk!" protesteerde Fleur, "welke maat heb je?"
Fleur pakte een bikinitopje uit het rek en hield deze voor zich. Ze keek van het topje naar Eva, die enkele meters verderop met haar dochter een rek door zat te spitten. Fleur schudde haar hoofd en hing de bikini terug. Ze pakte een maat kleiner en deed hetzelfde. Ze twijfelde en hing het uiteindelijk terug; het was niet makkelijk om iemands cupmaat in te schatten.
"Vijfenzeventig B", mompelde Wolfs naast haar.
Met grote ogen draaide ze zich om naar haar vader.
"En hoe weet jij dat?" vroeg ze verbaasd.
"Weet ik niet, we wonen samen", zei hij luchtig.
"Aha", zei Fleur ongelovig.
"Ik vouw ook wel eens de was op, ik heb het toevallig gezien denk ik", verdedigde Wolfs zich. Zijn dochter hoefde niet te weten dat hij ooit vanuit zijn nieuwsgierigheid op het labeltje van een beha van Eva had gekeken.
Fleur leek er alsnog niet veel van te geloven, maar ze liet het maar voor wat het was. Ze pakte de juiste maat bikini uit het rek en liep richting Eva.
"Kijk dan, hoe leuk!" Ze hield de bikini recht voor Eva's ogen zodat ze het wel móést zien.
"Ja, wel leuk", moest Eva toegeven. Ze nam het ding maar aan om van het gezeur van haar stiefdochter af te zijn.
Fleur keek naar het rek wat Eva door zat te spitten. Er hingen enkel jurken.
"Ben jij nou tussen de jurkjes aan het kijken?" vroeg ze verbaasd.
"Kijken mag toch wel?" zei Eva quasi verontwaardigd.
"Tuurlijk, maar jij houdt toch helemaal niet van jurkjes?"
Eva haalde haar schouders op.
"Ik weet niet, voor de vakantie is het misschien leuk." Ze droeg nooit jurken omdat ze nooit naar een gelegenheid ging waar ze jurken kon dragen, enkel ooit eens een etentje.
Fleur's oog was meteen op een jurk gevallen. Een wat wijder, donkerkleurig jurkje zonder mouwen, enkel bandjes van zo'n vijf centimeter breed. Net als de bikini; simpel, maar toch leuk.
"Dit is leuk voor jou, Eef." Ze hield het kledingstuk voor het lichaam van Eva en knikte goedkeurend.
Eva pakte het uit haar handen en bekeek het secuur.
"Ik weet het niet", twijfelde ze.
"Passen dus", besloot Fleur grijnzend en ze liep weer weg. "Roep even als je het aan hebt", zei ze nog. Fleur liep naar de kinderafdeling achterin de winkel, waar Saar al even op haar stond te wachten.
Eva liep met haar kledingstukken richting de paskamers. Wolfs volgde haar met de kinderwagen.
"Je hoeft niet mee hoor", zei Eva hem.
Hij haalde zijn schouders op. Bij de pashokjes aangekomen werd zijn bedoeling pas duidelijk. Wolfs liet de kinderwagen los en pakte het gezicht van zijn vriendin met beide handen vast. Hij drukte een liefdevolle kus op haar lippen.
"Dit had ik even nodig", glimlachte hij.
Eva haalde liefdevol een hand door zijn grijze haren en verdween in de paskamer. Ze trok het gordijn dicht en stapte uit haar slippers. Ze knoopte haar korte broekje los en stroopte het van haar benen. Haar hemdje en bh volgden. Eva maakte de bikini los van het hangertje en deed het topje aan. Het zwembroekje trok ze over haar slipje heen. Ze draaide zich een kwartslag om in de spiegel te kunnen kijken. Eva fronste, ze wist niet wat ze ervan moest denken.
"Wolfs?" vroeg ze.
Haar vriend humde van achter het gordijn.
"Ik weet het niet", zei ze twijfelend.
"Laat eens zien", gebood hij haar.
Eva opende het gordijn een stukje zodat hij haar net kon zien.
"Sexy", zuchtte Wolfs verliefd. Hij deed een stap in de paskamer en liet zijn hand over haar zij glijden.
Eva zuchtte ook, maar dan van irritatie.
"Het gaat om de bikini, Wolfs. Hoe staat die?"
"Sexy", herhaalde Wolfs. "Maar weet je wat nog mooier is?" Hij wachtte niet op haar antwoord dat toch niet zou komen. "Geen bikini." Een brede grijns sierde zijn gezicht.
"Wat heb ik aan jou?" bromde Eva. Ze duwde hem het kleedhokje uit.
"Fleur!" riep ze door de winkel. Zij zou haar tenminste wel een normale mening kunnen geven.
Het duurde niet lang voordat de blondine samen met haar zusje naar de paskamers kwam gelopen.
"Nou, laat zien", zei Fleur tegen haar vriendin die achter het gordijn van het pashokje verscholen stond.
Eva voelde zich enigszins ongemakkelijk door de twee starende blikken tegenover haar.
"Het staat je leuk, Eef! Echt wat voor jou", knikte Fleur uitbundig.
Eva glimlachte, ze voelde zich gelijk wat minder oncomfortabel. De bikini was inderdaad niet verkeerd.
"Gewoon doen", zei Fleur. "En nu je jurk passen en daarna deze." Ze drukte een tweede jurk in de handen van haar schoonmoeder. Het was een donkergrijs jurkje. Een strak model, wat het enigszins chique maakte.
Eva nam het met scheef gezicht aan, maar zei er niets van. Ze trok zich weer terug in het hokje om haar lingerie weer aan te trekken met daarovereen de eerste jurk. Toen ze het gordijn weer opzij trok, kreeg ze meteen positieve reacties. Maar Fleur - en Wolfs natuurlijk ook wel- was vooral heel benieuwd naar de andere jurk, die wat strakker was en haar figuur waarschijnlijk prachtig liet uitkomen.
Eva had het tweede kledingstuk aangetrokken en bekeek zichzelf twijfelend in de spiegel. De andere jurk ging nog wel, maar aan deze moest ze heel erg wennen. Onwennig stapte ze weer buiten de paskamer. De onzekerheid viel van haar gezicht te lezen.
"Wauw", bracht Wolfs ontdaan uit. Het was zijn mond uitgevlogen voordat hij het door had gehad. Met open mond gaapte hij zijn partner aan.
"Het staat je geweldig, Eef", bracht Fleur overweldigend uit. Zij was net zo ontdaan als haar vader.
"Is het niet een beetje té?" vroeg Eva aarzelend.
"Nee, helemaal niet", schudde Fleur haar hoofd. "Draai is een rondje."
Eva deed wat haar opgedragen werd.
"Prachtig!" knikte Fleur. "Je moet er alleen wel een string onder aandoen, heb je die?"
"Uh... ja", mompelde Eva met rozige wangen. Ze stond er nog steeds verstelt van dat Fleur overal heel open over sprak. Eva was het niet gewend. Zelfs door zo'n simpele vraag over niets bijzonders voelde ze een ongeriefelijk gevoel aan zich knagen. Nergens voor nodig natuurlijk, maar het was er wel.
In haar ooghoeken zag Eva haar vriend met pretlichtjes in zijn ogen. Die waren ontstaan na de vraag van haar stiefdochter.
"Volgens mij ben je geslaagd, Eef", besloot Fleur. Zo te horen had Eva er zelf niets meer over te zeggen, maar stiekem vond ze dat niet eens zo erg.

Met drie tassen vol kleding liep het gezin de winkel uit. De drie oudste dames waren allemaal goed geslaagd. Eva had de bikini en beide jurken zonder gezeur genomen.
"Wat denken jullie ervan? Zullen we wat gaan eten?" stelde Wolfs voor. Het was ondertussen bijna half drie en ze hadden nog niet geluncht, trek hadden ze dus allemaal wel.
"Ja!" riep Saar meteen. Ze vond het altijd ontzettend leuk om uiteten te gaan, wat vooral Wolfs heel erg leuk vond.
De andere dames knikten goedkeurend.
"Ik heb trek gekregen van dat shoppen", grapte Eva. Ze sloeg op haar buik om de woorden te ondersteunen.
"Tapas doen?" stelde Wolfs voor. Typisch Spaanse tapas mocht natuurlijk niet ontbreken in hun vakantie.
"Lekker!" antwoordde Fleur.
"Ja, Eef?" peilde Wolfs zijn vriendin.
"Ja, is goed hoor", glimlachte Eva terug.
Saar was het er duidelijk ook mee eens, aan haar huppelen en springen te zien.
"Tapas! Tapas!" riep ze enthousiast. Ze wist niet eens wat het was, maar het deerde haar niet.
Fleur probeerde haar zusje tot bedaren te brengen door lichtjes aan haar de hand te trekken. Het hielp, want de kleuter werd gelijk een stuk rustiger.
Het gezin kwam uit bij een tapas-restaurantje aan de boulevard. Ze werden geholpen door een chagrijnige serveerster van rond de vijftig met een donkere pukkel op haar bovenlip. Het viertal bestelde wat te drinken voor zichzelf en ze ontvingen de menukaart. De kaart bestond vooral uit foto's van verscheidene kleine Spaanse gerechtjes met daarbij in het klein de beschrijving van de foto. Ieder mocht wat lekkers uitzoeken van de kaart, totdat ze zes gerechtjes hadden. Van gebakken aardappeltjes tot gamba's en van kleine Spaanse worstjes tot verse mosselen.
"Dat ziet er geweldig uit", zei Wolfs goedkeurend toen de borden met eten stuk voor stuk op tafel werden gezet.
"Hmm." Saar likte over haar bovenlip terwijl ze het voedsel aanschouwde.
"Dat is lekker, hè prinses?" aaide Wolfs door de bruine lokken van zijn dochter, waarop zij heftig knikte.
Eva begon veilig met een aardappeltje, Wolfs en Fleur gingen beide voor zeegedierte. De man in het gezelschap nam meteen een taak op zich; het pellen van de gamba's. Hij trok ruw de kop van de grote garnaal. Daarna was het staartje aan de beurt. Als laatste ontdeed hij het zeedieren van zijn jasje en stak hij het in zijn mond. Goedkeurend kauwde hij erop.
"En?" vroeg Fleur.
"Heel lekker", knikte Wolfs. Hij begon meteen met het pellen van een volgende gamba, dit maal voor zijn oudste dochter.
"Papa, wat is dat?" vroeg Saar terwijl ze twijfelend naar het roze, gebogen diertje in de handen van haar vader keek.
De kleuter wilde veel eten proeven, in tegenstelling tot haar moeder. Wel bleek vaak dat Saar de dingen niet lustte die Eva ook niet lustte.
"Proef maar, schat." Wolfs gaf de gamba - die eigenlijk voor Fleur bedoeld was - aan de kleuter. Het meisje aarzelde even maar nam uiteindelijk toch een klein hapje. Haar gezicht vertrok meteen en ze spuugde het kleine stukje uit.
Eva lachte.
"Kind van d'r moeder, hè."