"JAY!! WAIT PUTANGINA SANDALI NAMAN!"
"JOSE! JOSE! YUNG BATA NI MENGGAY PASUGOD DIYAN!"
"RICHARD ANAK SANDALI!!"
"BAKA SAKTAN NIYA SI MAINE, TAY!!"
"BAKA LALO NIYANG SAKTAN PAG NAKITA KA!! SANDALI NAMAN KASI! ALAM NI MENGGAY GAGAWIN NIYA!"
"JAY ANAK PLEASE MAKINIG KA!"
"Dad... please ano pang hinihintay natin? We know where he is!"
"Kaya nga! Alam na natin na kasama niya si Maine. Anak, nakapaligid na yung mga tauhan nina Sam sa van. Pati mga pulis naka-ready na. Wala na si----"
"PUTANGINA PUTOK BA NG BARIL YUN!?!"
"JAY!! JAY!! ANAK!!"
"MENGGAY! MENGGAY! BUKSAN NIYO NA TONG VAN PUTANGINA ANO PANG HINIHINTAY NIYO!?!"
"Jay..."
"Meng! May tama ka ba? Halika na sa ospital!"
"Wala. Okay lang ako. Si bisugo... Jay..."
"Menggay, anak. Anong nangyari? Napa-- nabaril mo ba siya?"
"Sa hita lang Tay. Ayun sa loob umiiyak."
"Pero buhay? Teka lang tangina."
"Faulkerson! No! Tama na. Tapos na. We're going home. Tay, pwede na po ba kaming umuwi ni Jay? Pwede po sa Bulacan muna kami? Jay, love... is that okay?"
"Kahit anong gusto mo. Kahit ano."
"Let's go."
"Sige. Kami na lang ng Daddy mo ang sasama sa mga pulis, Richard. Lakad na umuwi na kayo."
"Menggay... love... please, paisa lang ako ng sapak. Binaril niya ko eh."
"We're done with him. Tama na. Sakin na ka na lang umisa paguwi natin."
"Pwedeng dalawa?"
"Kahit sampu pa. Let's go home, Faulkerson."
"Right beside you, Mendoza. Right here beside you."
