Merhaba, ben Merve Aymak. Justin Bieber konserindeki M&G ye giren şanslı kız diye bildiğiniz, öncelikle 6 ay sonra neden bu yazıyı yazıyorum onu açıklıyım, geçenlerde ask.fm e girdiğimde yaklaşık 20-30 tane haketmediğime dair yazı gördüm, "Konseri, MG yi haketmedin". Sırf bu laf için yazıyorum bu yazıyı, en uzun anlattığım konser olucak. Öncelikle 4-5 yıldır belieberım, 4 yılı geçen belieberların çoğu eskidende tanır beni. Zaten 4 yıl önce belieber dediğinde sayılı kişi gelirdi insanın aklına, o zamanların kardeşliği yoktu hiçbiyerde, bi 2 yıl önce yaptığımız TT ler, hergün hergün başlattığımız, hep dünya çapına girdiğimiz o meşhur TTlerimiz. Bi sayfam vardı o zamanlarda, 1 defa paylaşsam TT olurduk zaten , hatta bi TT mi Justin görmüştü, #TurkishBeliebersLoveJustin TT siydi O'nun gördüğü. Biz o TT yi yaptığımız gün Justin "Farkındayım" diye tweet atmıştı hatta. O günkü mutluluğumu sadece görenler bilir diyim, geçen yıl http://www.youtube.com/watch?v=yvRo6pSSzHM bu doğum günü videosunu yapmıştık, fotoğraf yetmemişti hatta shopla videoyla alakasız kişilerin fotoğraflarına "Happy Birthday Justin " yazıştık, doğum günü videosu olmasına rağmen "Come To Turkey Justin" pankartımızda eksik değildi, "Türkiye'ye Gel Justin"...
Daha sonra o yıllarca hayalini kurduğumuz konserin olacağına dair bi haber çıktı, "Yalan haber" dediler inananda pek olmamıştı kiii, 3 ay kala "Justin Bieber Geliyor!" dediler. Ne 3 ayda para biriktirebilenimiz oldu, nede belieber kardeşliğimiz kaldı. Aylar günler nasıl geçiyo belli olmadığı gibi, 1 Mart geldi, herkes çılgınlıklar yaptı, sürprizler hazırladık, TT listesinde 10da 10 doldurduk, tüm şehrimize duyurduk Justini o gün. Benimde kesilmesi gereken saçlarım vardı, bi kuaföre gittim, kırıklarım alıncaktı başta, sonra kuaförün dikkatini çantam çekti, "Aaa sendemi Justincisin" dedi bana, evet falan konu konuyu açtı, benim kızım eskiden severdi sende bırakırsın gibisinden laflar etti, konsere geliyomuş, gidicek misin dedi, gözlerimden yaş akınca anladı haliyle, üzülme dedi bidaha gelir. Çokta benziyosunuz , bitek saçlar farklı dedi, sonra dedim madem öyle saçlarımızda aynı olsun. Biraz düşündüm , dedim onun saçı şuan farklı ama, aynaya baktıkça eski halini hatırlarsın dedi, diyiş o diyiş, 1 Martta saçlarımı kestirdim Kidrauhl gibi. O zamanlar bende gidemiyodum tabi, gecelerimi gündüzlerime katıp ağlardım hep, ağlardık. Dua etmeyide eksik etmedik hiç, "Allahtan ümit kesilmez", "Never Say Never" , "Believe" bunlarla günlerimizi geçirir olduk. Bilet fotoğrafı atanlarla kavga ettik, yeri geldi kardeş dediğimiz kişilere küfürler ettik. Zaman oldu belieber bile olmayıp konsere gidenleri öğrendik, aylar nasıl geçti anlamadı hiçbirimiz, yarışma üstüne yarışmalar düzenlendi, Cococolasından Twitterda en çok fav alanın kazandığı yarışmaya kadar katıldık, bi kısmımızda "Avea"...
Hayatımın değişmeye başladığı o zamanlar, Avea çıktı karşıma, tesadüfen açılan bi sayfa hayallerini verirmi insana? Verirmiş işte, katıldım yarışmaya bi umut, Avea hat gerekliymiş, faceme yazdım birisi verdi direk hattını, ilk günden 1. sıradayım. Her oy artmasında birer birer gözyaşlarım akıyo, sadece görmeyi isterken tanışacak olmama inanamıyorum, sadece ekranı izliyorum, mesajları okuyorum tek tek, çoğunluğu "Benim yerime de sarıl !" İnanamıyorum bu olanlara, herşey şaka gibi geliyo başta. Sonra ilk engel çıkıyo karşıma, "Bilet hat sahibinindir.Hat sahibinin kimliği olmadan verilemez." Deli gibi ağlıyorum, ne yapacağım belli değil anında kızı arıyorum, hattı veren kızı. Yalvarıyorum nolur tek bi hat göndericeksin, bide kimlik fotokopisi nolur diye, nasıl ağladığım belli değil. Hayır diyo sadece, "Gönderemem." Başımdan kaynar sular akmıştı o anda. Neye uğradığımı şaşırdım, yarışmada 1.yken gidemeyecek olmak ne demek? Daha sonra ailemde izin vermiyo, hat yok kimlik yok, İstanbula gitsen kaç yazar? Onlarda haklı tabii, kim verir ki?
Gecem geçmek bilmiyo, ertesi gün olsun ki Aveayı arıyım derdindeyim. Gözüme 1 gram uyku girmeden sabaha kadar ağlıyorum, ertesi gün Aveayı arıyoruz. Aynı kızın dediği gibi, "Hayır, alamassın biletini" . Beynimden vurulmuşa dönüyorum, hıçkıra hıçkıra ağlamam bi yana, annemde yanımda ağlıyo hiç unutmam. Sonra kızı tekrar arıyoruz, tekrardan yalvarıyoruz ama cevap aynı, vermiyo ne kimliği nede hattı. Nedir ki bi hat? En çok 50 TL verir alırsın yenisini, hayalim bu benim diyorum, 5 yılım. Tek laf etmeden suratıma kapanıyo telefon, sonrada telefon kapanıyo, facedeki mesajlarım görülmüyo bile. Hiç etmediğim kadar beddua ediyorum o gece, resmen yalvarıyorum Allaha , sabahlara kadar dua ediyorum. Ertesi gün İstanbula gidersen verirler diyo herkez, yarışma bitiyo sonuç ; https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1377240_1423720271177489_1317734880_n.jpg 69890 oy ile 1. ooluyorum, bi yandan hayallerime kavuşacak olmamın mutluluğu , bi yandan "Ya vermezlerse bileti?" duygusu içimi yiyo. Neyse zar zor çıktık İstanbul yoluna, o 12 saat geçmek bilmedi bana, şu hani yanında biri olurda rahat ağlayamassın boğazın yanar, bütün otobüs uyuyo 1 gram ses çıkartmadan ağlıyorum. 12 saat sonra İstanbula iniyoruz, elimizde valizler, direk Avea genel Müdürlüğünü bulmaya çalışıyoruz, sonunda buluyoruz, kocaman harflerle AVEA yazıyo giriş kapısında, dua ede ede giriyorum, 2 sekreter var hemen ilerde, gittim birine anlattım tüm derdimi, dedim böyle böyle hat benim değil. "Kesinlikle veremeyiz biletini" dedi sekreter, ben o duyguyuyazamam, siz zaten anlarsınız. Canımdan can gitti sanki, çığlık çığlığa ağlıyorum, 6-7 katlı Genel Müdürlüğün een üst ktından müdür indi.Baya sert bakışlı, esmer bi adam indiği gibi "Noluyo lan burda" diye bağırdı, yerde sürünen, öküz gibi ağlayan bi kız gibi görünüyodum dışardan, biraz doğruldum dedim belki insaflı biri çıkar, Heerşeyi anlattım, bi hat için yapılcak şey olmadığını kabul ettirmeye çalıştım, adam yanıma çöktü, "Ne kadar istiyosun bu konseri?" dedi, ben açıklamadan annem cevap verdi , "Tokattan İstanbula beni getirebilecek kadar." Sonra adam baya şaşırdı Tokattan geldiğimizi duyunca, ayağa kalktı, "Olur mu öyle şey ! " diye bağırdı, "Tabiki alacaksın biletini.."
