Το Παρελθον Ειναι Προλογος

Part 43

Ειχε γεμισει ολο το δωματιο με λουλουδια με αρκουδακια και παιχνιδια για τον μικρο...

-Για σενα και τον αγγελο που εφερες στον κοσμο ψυχη μου

-Εισαι τρελος παιδακι μου

-Ναι για σενα...και εχω σου εχω και αλλο δωρο

Εβγαλε ενα κουτακι και το ανοιξε...μολις αντικρισα τι ειχε μεσα εμεινα με το στομα ανοιχτο...Δυο πανεμορφα κολιε οπου το ενα ειχε το ονομα μου και το αλλο εγραφε πανω mama και ταα δυο ηταν γραμμενα με πετρες που γυαλιζαν...

-Χρηστο μου ειναι υπεροχα και πανακριβα επισης

-Τιποτα δεν ειναι πιο υπεροχο απο σενα...

-Μωρο μου σ αγαπω εσυ και τα παιδια ειστε ο λογος που αναπνεω...

Με κρατησε στην αγκαλια του και αρχισε να με φιλαει μεχρι που μπηκε μια νοσοκομα μεσα με τον μικρο..

-Επιτελους τοσες ωρες χωρις τον γιο μου

-Οριστε...μηπως θελετε να σας βοηθησω σε κατι;

-Οχι ευχαριστω πολυ ειπα στην νοσοκομα και εφυγε απο το δωματιο

-Αγγελικη κοιτα τι ομορφος που ειναι εχει και αυτος τα ματια μου...μου μοιαζει απολυτα...

-Οχχ σωθηκαμε αν σου μοιασει και αυτος σε ολα οπως ο Θοδωρης

-Δεν καταλαβα

-Χαχαχα τιποτα αγαπη μου να τον παρω και εγω λιγο αγκαλια;

-Ναι ναι ελα παρτον....να του φορεσω και το δωρακι του...

-Τι δωρακι του πηρες

-Δεν ηξερα τι ονομα θα του βγαλουμε και ετσι πηρα απλα ενα βραχιολακι με ενα ματακι για να τον προστατευει

-Χαχαχα καλα εισαι απιστευτος δεν θελω να φανταστω τι εχω να τραβηξω στο σπιτι

-Ελα πολυ τον κρατησες δωστον μου

Μετα απο λιγο ηρθαν και ολοι οι υπολοιποι και φυσικα εφεραν ολοι τους δωρα...η Μαρια με τον Αρη, ο Παυλος με την ελπιδα και ο θειος μου
Μολις μπηκαν και αφησαν τα δωρα επεσαν ολοι πανω στο μικρο και η Ελπιδα μου εφερε τον θοδωρη μου

-Μαμα μουυ

-Θοδωρη μου αγαπη μου ελα να σε αγκαλιασωω

-Μου ελειψες πολυ

-Και εμενα αγορι μου...

-Αγγελικη να σου ζησει ο μικρος ειναι πανεμορφος

- Σ ευχαριστω πολυ Ελπιδα μου αντε σε ενα μηνα θα κρατας και εσυ το δικο σου μωρακι στην αγκαλια σου

-Χρηστο ελα να γνωρισουμε στον θοδωρη τον αδελφο του...

-Μαμα ειναι πολυ μικρος

-Χαχαχα ετσι ησουν και εσυ μωρο μου

-Θελω να τον παρω αγκαλια

-Ενταξει αλλα με προσοχη..

Μολις τον πηρε στην αγκαλια του ειπε..Ερμης

-Τι ειπες αγορι μου;

-Ερμης μπαμπα...ετσι θα τον πουμε

-Αγαπη μου ειναι υπεροχο..

Και μειναμε ολοι μαζι να χαζευουμε τον μικρο...

-Παιδια περασε η ωρα πρεπει να ταισω τον μικρο γιατι θα ερθουν να μου τον παρουν σε λιγο...

Αφου αδειασε το δωματιο αρχισα να τον θηλαζω και ο Χρήστος με χαζευαι

-Αγαπη μου εισαι καλα;

-Ναι ναι...απλα δεν θελω να τον παρουν το βραδυ

-Αγαπη μου ειμαι εξαντλημενη και χρειαζομαι ξεκουραση δεν γινεται εξαλλου πρεπει να τον παρουν και να κανουν εξετασεις

Μουτρωσε και καθοταν στην γωνια ειδικα οταν πηραν τον μικρο κοιτουσε ετοιμος να ορμηξει...

-χχαχαχαχα ελεος βρε μωρο μου κανεις σαν μικρο παιδι σε λιγες μερες θα τον εχεις καθε μερα και τωρα ελα να κοιμηθουμε για δεν αντεχω αλλο...

-Σ αγαπαω πριγκιπισσα μου...

-Και εγω ζωη μου σε λατρευω...

Niko's pov...

-Ανυπομονω να παρουμε και εμεις το δικο μας αγκαλια

-Αν και φοβαμαι λιγο...

-Εγω ειμαι εδω Ελπιδα...

-Με συγχωρεσε τοσο ευκολα ειναι τοσο καλη και εγω της εκανα τοσα..

-Σταματα Ελπιδα η Αγγελικη σ αγαπαει εκανες λαθοι αλλα μετανιωσες...αυτο εχει σημασια..

-Και εσυ εξαιτίας μου αφησες την ζωη σου στην Ελλαδα...

-Ελπιδα εσυ εισαι η ζωη μου...μπορουσα να τα βαλω με τον Νικο αλλα δεν αξιζε...δεν γινοταν να ζουσαμε με τον φοβο μηπως καποια στιγμη εβρισκε την ευκαιρια και σου εκανε κατι...εξαλλου εδω ειναι οι φιλοι μας και ειμαστε ευτυχισμενοι...θα το δεις ειναι καλυτερα ετσι...

-Σ αγαπαω Παυλο..

-Και εγω ελπιδακι μου σε λατρευω ψυχη μου....