The Campus Heart-throb and The Campus Bitch

Chapter 37.

Dahil sa sobrang nakakaboring na klase. Dumiretso nalng ako sa clinic. First time ko lang namang mag pa clinic dito e. Di naman siguro ako babagsak dahil nagpa clinic lang ako ngayong araw. Matutulog na lang muna ako sa clinic at tsaka malamig dun may aircon e XD Sa classroom apat na electrifan lang =___=

"A-ah. Nurse, a-ang sakit na ta-la-ga ng puson ko."Namimilipit na ako sa harap nung nurse, mukhang maniniwala na nga sana eh kaso nga lang narelize ko na--

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!" Biglang may tumawa ng wagas. QWERT YUIOP ASDFGHJ >!!!!!<@#$%^^&

Kahit ako natawa sa sarili ko. HA. HA. HA. Boset. Nakakahiya. ASD FGHJ JKL!!! Papaano nga ba namang mag kakaroon ng dalaw ang isang babaeng nagpapanggap na lalaki?! ASD DFG GHHJK.

Di ko ma explain. Natatatawa ako na nahihiya e. Ang sabi ko, di ko maexplain pero naexplain ko? Ge. Gaguhin ang sarili Max. HAHA.

Mas lalo akong nakaramdam ng hiya ng mag blush yung nurse at natawa. Medyo late reaction s'ya ah! Di bale, cute naman. Pero nakaramdam talaga ako ng bad trip dun sa kumag na natawa. Nang lumingon ako at nakita yung pag mumukha n'ya. SHIZ! Panay pa rin ang tawa sinabayan pa nung nurse >__<  PAKSHETKALUCAS :'<

LUCAS POV

"A-ang sa-kit po talaga ng ulo ko." Ang sakit talaga at medyo nahihilo na ako. Pinaupo naman ako nung nurse dun sa kama.

Pag katapos akong painum ng gamot nung nurse ay nahiga na ako sa kama at natulog. Aish.. Ang sakit ng ulo ko. Pakiramdam ko di ko na kayang maglakad pa. Ba't ba kasi nag puyat ako kagabi?

MAXWELL ADRIANA FRIAS. Bakit ang lakas ng tama mo sa'kin?

Wah! Mas lalong sumasakit ulo ko e. Bakit ba palagi nalng si Max ang nasa isip ko? Ang korny konry ko na talaga pero wala akong magagawa. I keep on thinking of Max while reality is hiting me so hard on my gwapo face na It has 101% possibility na I will have my second heart ache. Kahit na mukhang gago na ako sa ka sweetan kay Max di pa rin ako mapa lagay na she feels the same way that I do.

Naalala ko pa nga nung pinag tatalunan namin yung difinition ng love. I had my own definition and she had her own. Just that, I explain that "It is the brain which decides and enrices us to fall in love not our heart".. Dun palang mag kaiba na kami ng paniniwala. Kinontra nya pa yung statement ko.

"So, If I say that I have no heart It is possible to fall in love beacause my brain decides. BUT my heart has no feeling of love that would send to my brain that will cause of not falling inlove. The fact is, the heart must be the reason to cause the brain to not decide." I got her point. Wala s'yang panahon sa love kaya yan ang nasabi n'ya mas lalo pa akong nawalang ng pag asa nung sabihin n'yang "My heart decides to fall inlove..... But I have no heart.."