Strange

CHAPTER 1

"OUCH" napasigaw siya nang may biglang humila sa buhok niya.

"Hey, wake up you sleepy head!"

"Ano ba Shar?" Hinaplos niya ang ulo na sumakit dahil sa pagkasabunot ng kapatid. "Why did you do that?" naiinis niyang tanong.

"If i didn't do that, we will be late! I think you're not going to wake up because I'm sure you're dreaming again with your faceless dreamboy" maarteng sagot nito.

Shary or Shar is the only sister she had. Mas bata ito sa kanya ng limang taon. Nasa third year highschool na ito at siya naman ay nasa fourth year college. They're so close kaya pati mga sekreto nila ay alam ng bawat isa. But just like other siblings, hindi pa rin maiiwasan ang tampuhan at awayan. Awayan na nagsisimula lang sa munting bagay. But at the end of day, magkakabati rin.

Magkaibang magkaiba sina Suzzane at Shar sa lahat ng bagay. Si Shar ay 'yong tipong maarte at fashionista. Siya ay iyong tipong jeans at tshirt lang ay okay na. Makapal din ang mukha niya at matapang. Hindi siya umuurong sa mga umaaway sa kanya lalo na't nasa katwiran siya. Pero hindi maikukumpara ang kanilang ganda sa isa't isa. May kanya-kanya silang ganda. And they have also the brains.

"How did you know?" Bigla siyang napabangon dahil sa sinabi ng kapatid.

Hindi muna sumagot si Shar instead she rolled her eyes, like she always do, tumayo at tuloy-tuloy na lumakad patungo sa pinto. Sinundan niya ito ng tingin. Huminto ito sa tapat ng pinto at humarap sa kanya.

"It's pretty obvious ate!" nakangiting sabi nito at agad na lumabas ng kwarto niya.

Nakalabas na si Shar pero nakatitig pa rin siya sa nakasarang pinto. Tulala.

"Faceless dreamboy?" usal niya. "Why do I kept on dreaming of you and yet I can't even remember your face?" dagdag niya sabay hinga ng malalim.

Ilang minuto rin siyang ganun pa rin ang ayos nang tingnan niya ang relo niya. "Damn! Mali-late na naman ako."

PAGKATAPOS maligo at nakapagbihis na, tinunton na niya ang hagdanan patungo sa dining area. Ilang hakbang palang patungo sa pinto ay narinig na niya ang boses ng mommy niya.

"You can't do this to Suzzane again, Jake. She's just twenty and you are being unfair to her!"

Tiningnan niya ang mommy niya, nakita niya ang pamumuo ng luha sa gilid ng mata nito. Kinakabahan siya ng husto nang marinig ang sinabi ng ina. Bakit nagtatalo ang parents niya nang dahil sa kanya?

Huminga muna siya ng malalim bago pumasok sa loob ng dining room. Pilit niyang pinatatag ang kalooban. Pagkapasok niya ay biglang tumahimik ang kanyang mommy.

"Good morning dad, mom!" bati niya sabay halik sa mga ito. Subalit wala naman lang siyang narinig na pagtugon mula sa mga ito. Kaya naupo nalang siya sa puwesto niya.

Tiningnan niya ang kapatid na katabi lang niya. Nakayuko lang ito at pilit na kumakain. Hindi niya alam ang gagawin, sobrang tahimik nila ngayon. Hindi gaya ng normal nilang ginagawa. Gusto niyang basagin ang katahimikan pero paano niya gagawin 'yon? Gusto niyang magsalita subalit walang boses na lumalabas sa kanyang bibig.

Bigla siyang nagulat nang marinig niyang tumikhim ang daddy niya.

"Prepare your things Zane. Next week, hindi ka na titira dito sa bahay." Walang pakundangang sabi ng daddy niya.

Napasinghap siya. "Why dad?" nalilitong tanong niya. Tiningnan niya ang mommy niya para humingi ng paliwanag pero hindi man lang ito tumingin sa kanya. Tiningnan niya uli ang daddy niya "What did I do dad? Bakit niyo 'ko pinalalayas sa bahay na ito?"

Her voice breaks. Nabigla talaga siya sa sinabi ng ama. Hindi siya makapaniwalang paaalisin siya sa bahay na ito.

"You have to live with your fiance!"