RESONANCE

75 3 8
                                    

A/N: Ito'y naging entry ko sa pa contest ni kuya aftermath at trinansfer ko lang rito dahil patafes si watty at ayaw niyang ipauna ang 'BABALA' portion nito bago ang part na ito. Kaloka. And unfortunately, hindi ako nakuha bilang co-writer ng second book niya dahil ninety-four lang grado nito. That's it.

______________________________________

It was midnight blue.

And there was an earsplitting explosion.

A huge whacked, hitting the ground.

Thick smokes.

Craters.

And trees tumbled and pounded on the earth. Almost half of the forest were already wiped out but none of the two would halt. Two individuals were fighting in the midair with a speed of light and the only thing that could visually perceived was two lines of light in a green and blue hues.

"Give me the book, Hano." Amari was blocking Hano's bladed weapon---which he weilded from his magic---with her thick, coiling and sturdy roots of plants, standing in a high-meters from the underground.

"You don't understand, Amari. This is not what you are thinking of. Ito ang papatay sa 'tin."

"I don't want to hear that from someone who left us."

They were both in difficulty of preventing each forces until Hano left and leap over the huge branch of a tree, panting. Whereas, Amari also took a step back and stood on another branch of the tree, facing Hano.

"Ibalik mo ang pagmamay-ari ni Papa."

Imbis na sumagot si Hano ay tinakbuhan lang niya ang dalaga. He abruptly leaped again in every tree he met while Amari followed him, trying to level his rapidity.

"You can't escape me! Not this time Hano! Hindi ako papayag na nakawin mo ang pagmamay-ari ni Papa!" Amari shouted as she gestured her hand, creating a bulky wall of roots to where Hano was and to be able to impede him. Ngunit nagulat siya nang agad na nakagawa ng sandata si Hano gamit ang kanyang mahika at pinutol ng espada nito ang mga ugat na nakaharang.

"Ayoko man gawin ito sa 'yo Amari pero kailangan." He turned at his back by jumping and faced at Amari, crafting another different weapon---bow and arrow. In an instant, he released the arrow towards Amari which made a blinding light. Amari on the other hand, made another thick wall of roots to protect her but she was flabbergasted when Hano's magic torn it and shove her.

Nanatili si Hano na nakatayo sa isang mataas na puno habang napapatiim bagang sa nakikitang makapal na usok. And when he's about to leave, the smoke cleared away and he was stunned that Amari was still conscious and staggering to stand.

"How dare you Hano disobeying Papa!"

"Hindi ko siya ama! Hindi mo rin siya ama Amari! Ginagawa ko 'to para sa kapakanan natin. Ng mga tulad nating magic weilder. 'Wag mo siyang paniniwalaan. Hindi siya ang amang inaakala mo."

"Sinungaling!" Amari lifted her hand and a bundle of large roots ran towards Hano but then he was able to dodged it and even shred it into pieces. "Ginawa ni Papa ang lahat para sa 'tin. Utang natin ang buhay natin sa kanya, Hano! Kaya kahit anong mangyari kukunin ko ang librong 'yan!" she continued.

Hano was avoiding all Amari's attack. "Tumigil ka na Amari. Hindi ka mananalo sa 'kin at hindi mo rin makukuha ang librong ito. Hindi ko hahayaan na mapahamak ka dahil dito."

"Anong sinasabi mo? At matapos mo kaming iwan, babalik ka rito para nakawan ng mahalagang bagay si Papa? Hindi ako maniniwala sa tulad mo! Si Papa. Si Papa lang ang paniniwalaan ko."

"Makinig ka Amari. Ang librong ito ay isang grimoire. Nakalahad dito ang lahat ng impormasyon na tungkol sa 'tin at sa iba pang hinahanap niya. Mga bagay na tungkol sa mahika natin at sa iba pa niyang nalalaman. Ito ang ikamamatay natin, Amari." Napatigil si Amari sa narinig. Hindi niya alam pero parang may parte sa kanya na gustong maniwala sa binata ngunit palaging sumasagi sa isip niya ang tinatawag niyang Papa kay mas naguluhan lang siya.

Hano tried to get near at her and all she could do was to stare him confusingly. Hindi na rin niya magawang gumamit ng mahika dahil nanghihina na ang katawan niya. "Maniwala ka. Kailangan natin sirain ang librong ito. Dahil gusto niyang gumawa ng Divine Weap---!"

Nanlaki na lang ang mga mata ni Amari nang biglang sumuka ng dugo si Hano. She saw how Hano tried to looked his body which was pierced by a razor-sharp weapon and ended up hugging her.

"I-Iligtas... mo ang sa-sarili mo..." tanging sambit ni Hano at ibinigay kay Amari ang maliit na librong balot ng taling yari sa metal.

Amari remained devastated. Nanginig siya lalo nang mapaubo ng dugo muli si Hano nang hugutin ang ibinaon sa kanyang sandata. And when she lifted her eyes, she saw a mounted sand forming into a human behind Hano.

"You're too slow, Amari," the man fixing his eyeglasses said. And that, Amari subconsciously fell down her tears.


4/27/2016


Rhapsody in LettersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon