GİRİFT : Yöneticiler

9.bölüm | Hançer

"Hadi ama... Arkadaşıma bir hediye veriyorum. Lütfen kabul et."

Adela hançerleri aldı. Elini hançerlerin üzerinde gezdirdi. Oldukça keskindi. "Çok iyisin. Teşekkür ederim."

Mega güldü. Adela onun ne kadar iyi birisi olduğunu düşündü. Rodrigo ile nasıl kardeş olabilir? diye geçirdi aklından. Mega güldü. Aklını okumuştu. "Rodrigo biraz sinir bozucu olabilir ama çok iyi kalpli ve akıllıdır. Çok akıllıdır!"

Adela konuyu daha fazla uzatmak istemedi. "Kuzenin evleniyormuş."

"Ah, evet. Çok heyecanlıyım. Sarayda olması çok iyi oldu. En güzel yanı bahçe ve düğünün yapılacağı salonu süslemek olacak! Sen de yardım edersen çok sevinirim."

"Tabi yardım ederim. Benim için de keyifli olur..."

∆∆∆

Adela ve Mega akşama kadar oturup sohbet etmişlerdi. Adela Mega'yı çok sevmişti ama korkuyordu. Ölüm oyununda onla parkura girersem ne olacak? diye düşünmeden edemiyordu.

Adela sarayın dışına çıkmak istedi ama Rodrigo dışarıya çıkma demişti. Haklıydı. Sarayın dışı tehlikeli olabilirdi ama tehlike neydi bilmiyordu. Bu durum canını sıkıyordu. Bahçede dolaşırken Desire'ı gördü. Adela hemen Desire'ın yanına gitti ve yumuşak kürkünü okşamaya başladı. Bir süre onunla ilgilendikten sonra onu sarayın en dışına saldı. Sonuçta o uysal bir hayvan değildi. Onun da avlanması gerekliydi.

Adela odasına çıktığında Lia ve Hena yatmıştı. Yarın eğitim olduğundan erken yatmışlardı. Adela da elindeki hançerlerini duvara astı ve yattı.

Ertesi gün yine erken saatlerde kalkmış ve kahvaltıya inmişlerdi. Lia hemen cam kenarında bir yer tutup Hena ve Adela'yı çağırmıştı. Hepsi birlikte kahvaltı yaparken Mega Adela'nın yanına geldi.

"Oturabilir miyim?"

Adela kafasını çevirdiğinde Mega ile karşılaştı. Lia'nın içtiği meyve suyu boğazında kaldığında Hena, Lia'nın sırtına vurmaya başladı.

"Tabii. Sormana gerek yok."

Mega masaya oturduğunda Lia hala kendine gelmeye çalışıyordu. "Ob Mega! Siz..."

"Lütfen. Bana saygı göstermek zorunda değilsiniz. Aynı yaştayız."

Hızlıca koyu bir sohbete girmişlerdi. Kafa yapıları uyuşuyordu. Hem konuşuyor, hem gülüyor, hem de bazı konularda tartışıyorlardı. Adela gülerek karşıya baktığında Rodrigo'yu gördü. Kalbi hızlanmıştı. Lia Adela'ya döndü. "Adela kalbin neden bu kadar hızlı atıyor?"

Adela arkadaşlarının yeteneklerini yine kıskandı. Biri her şeyi duyuyor, biri görüyor, diğeri zaten zihnini bile okuyordu. Adela ise bunların birini bile kullanamıyordu. Bunları düşündükçe öğrenmek için daha büyük bir arzu duydu. Eğitmeninin dediğine göre yeteneklerini kullanmasına daha vardı. Bu durum sinirlerini bozuyordu. Rodrigo'ya baktığında onu göremedi. Zaten durmadan ortadan kaybolup, birden karşısına çıkıyordu.

"Şey... Birini görünce garip oldum."

"Dimitri'dir o."

Hepsi birlikte gülmeye başladı. Adela arkadaşlarına yalan söyleyemiyordu. Bunun yerine üstü kapalı sözcükler kullanıyordu.

Kahvaltıdan sonra eğitim alanına gittiler. Saatlerce çalışmışlardı. Adela Mega'nın verdiği hançerleri kullanmamıştı. O hançerler çok keskindi. Birini doğramak istemiyordu. Bunu Mega'ya söylediğinde yanaklarını sıkmış ve çok düşünceli olduğunu söylemişti.

Eğitimde mola verdiklerinde yine dördü -Adela, Lia, Hena ve Mega- bir araya gelmiş ve sohbet etmişlerdi. Yetenek kullanma dersine gidecekken Adela odaya çıkmak istemişti. Onlar gittiğinde Adela odaya gidip işini halletti ve geri aşağı hızla inmeye başladı fakat birine çarpmıştı. Kafasını kaldırıp Rodrigo'yu gördüğünde geri çekildi.

"Bu ucuz numaralardan bıktım Adela."

"Beni sinir ediyorsun ama seninle uğraşamam. Acelem var. Gitmem gerek."

Adela Rodrigo'nun yanından geçip gidecekken Rodrigo, Adela'nın kolunu tuttu. Adela arkasını dönüp Rodrigo'ya sorar gibi baktı.

"Benimle geliyorsun Adela."

"Ne?"

Rodrigo Adela'yı kolundan sürüklemeye başladı. Adela direnmeye çalışıtı. "Bırak beni. Benim gitmem lazım."

"Kıpırdayıp durma!"

"Ne yapacaksın? Beni zorla götüremezsin!"

Rodrigo durdu ama Adela'nın kolunu bırakmadı. Rodrigo yine o sinir bozucu gülüşünü yaptı. "İstediğimi yaparım."

Rodrigo boşta kalan eliyle Adela'nın belinden tutup kaldırdı ve sırtına attı. Adela şaşkınca Rodrigo'nun sırtından aşağıya sarkarken neler olduğunu bir süre anlamadı. Sonunda neler olduğu kafasına yer ederken Rodrigo'nun sırtına vurmaya başladı. "Bırak beni. Delirdin mi! Ne yapıyorsun?"

"Seni kaçırıyorum."

"Ne?"