"Burası çocuk odası için çok büyük değil kızım ?" diyen Sacide Hanım'ın önerileri ile evi baştan düzenliyorduk.

Rıza Bey, Kutay ve Hakan salonda beraber maç izlerken Kuzey ve Dilara Beyazıt'ı bakıyorlardı.

En son hastanede bıraktığımız Kuzey akşama bütün aileyi toplayıp peşimizden gelince vurulma olayı oldukça sakin bir şekilde kapanmıştı. Tabii bu durumda Dilara ve Kutay'ın emeği büyüktü.

Sacide Hanım "Küçük oda Beyazıt için daha ideal. O odanın rengi de güzel. Hiç boyatma çocuk varken." deyince dediklerini başımla onayladım.

"O zaman bu odayı iptal ediyorum." dediğimde diğer odaya ilerledik.

"Şu iki tanesi misafir odası olarak kalsın mı? Hakan'ın misafiri olacağını pek sanmıyorum." dediğimde çalan zil sorumun cevabına engel oldu.

Müsaade isteyip kapıya bakmak için alt kata indiğimde Hakan benden önce davranıp kapıyı açmıştı. Gelen kişilerle yaşadığım şok artarken bu sefer gelenler tam olarak Hakan'ın misafirleriydi. Harun Bey, Seniha Hanım ve Hande'ye şok olmuş bir şekilde bakarken bu sabah yaşadıklarımın üstüne bu kadar misafir beklemiyordum.

Hakan'ın tepkisizliğine karşı olarak "Hoş geldiniz." derken kapıda dikilen Hakan'ın kenara çekip geçmeleri için yol açtım.

Seniha Hanım büyük bir kibirle cevap  vermeden içeri girerken Harun Bey "Hoş bulduk kızım. Geçmiş olsun. Seni iyi gördüğüme çok sevindim." deyip sarılmıştı. Hande ise annesinin izinden gitmeyi tercih etmişti. Hakan oflayarak kapıyı kapattığında birazdan yaşanacakları az çok tahmin edebiliyorduk.

"Bunlar niye geldi şimdi?" diyen Hakan bile ailesine bu tepkiyi verirken benim vereceğim her tepki doğal sayılırdı.

İçeriden gelen seslerle misafirlerin karşılıklı olarak birbirini karşılamaya başladığını anlayınca hızlı adımlarla içeri girip tekrardan "Hoş geldiniz tekrardan." deyip ortamın havasını değiştirmeye çalıştım.

Rıza Bey "Sizinle bu akşam karşılaşmamız çok iyi oldu Harun Bey. Hakan oğlumla konuşacağım bazı konular vardı. Sizinde bu konuda bize yardımcı olacağınızı umuyorum." dediğinde herkesin gözünde merak Hakan'ın gözünde şüphe vardı. Bakışlarım önce Kuzey'le ardından Hakan'la buluşunca içimde birtakım duygular baş göstermeye başlamıştı.

Harun Bey başıyla onaylayıp "Olurum tabii. Sizi dinliyorum. Buyurun." deyip salondaki sessizliğe ortak oldu.

Rıza Bey "Bu akşam burada hep beraber olmamız çok iyi oldu aslında. Öncelikle bahsetmek istediğim bir takım konular var. Bunlardan ilki geçen akşam ertelediğimiz nişan günü. Siz nasıl ki benim oğluma zaman verip sizin güveninizi kazanmasını istediyseniz bende şimdi o güveni sizin oğlunuzdan bekliyorum. Kız evi naz evi demişler efendi bunu en iyi sen bilirsin." dediğinde salonun ısısı birden yükselmeye başlamıştı sanki.

Sacide Hanım "Orası öyle ama..." derken sözünü yarıda kesen Hakan'ın bakışları oldu.

Rıza Bey "Sanem bundan sonra benim kızımdır. Kutay ve Kuzey ne ise Sanem kızımda öyledir.
Benim oğlum sizin kızınıza Hakan'ın kızıma sağladığı imkanlardan daha fazlasını sağlardı buna emin olun. Ve emin olun sizin kızınız Sanem'in yaşadığı olayların hiçbirini yaşamazdı. Neden biliyor musunuz? Kutay'ın koruyamadığı yerde ben korurdum. Siz ne yapıyorsunuz benim kızım için ? İzlemek dışında hiçbir şey." dediğinde gözyaşlarım af yemiş gibi özgürce kaçıyordu.

Harun Bey "Ne desem boş. Haklısınız. Görmedik, duymadık, konuşmadık. Bu olayların en büyük suçlusu benim. Oğlumu aklı başında biri sanıp bu kadar serbest bırakmam benim hatam." derken bakışları bir anlığına benimle buluştu.

Psikopat Mafyanın Esiri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin