Wattpad hesabınız çalınsa, ne yapardınız? "Yeni bir hesap açardım." Dediğinizi duyar gibiyim... Peki, milyonları aşmış olan bir hikâyeye sahipse bu hesap. O zaman ne hissederdiniz?
Okuyucularınız, yazdıklarınız, taslakta olan hikayeleriniz, yedeği b...
OKUDUĞUNUZ TARİHİ VE SAATİ BURAYA BIRAKIN, HIRSIZLAR'IM!
-DÜZENLENDİ!-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
WATTPAD HIRSIZI 2: "HACKER"
Gülüşlere...
***
Hesabımı çalan kişiden aldığım mesaja bir cevap veremeden, dışarı çıktım. Uğur ve Ege beni bahçe kapısına yaslanmış bir şekilde bekliyordu. Aldığım mesajın bana kattığı hisleri onlara aktarmamak adına dik durup yanlarına doğru yürümeye başladım.
"Aynen," diyerek seke seke yürümeye başladı Ege. "Bayağıdır tanıştırmak istiyorduk seni de."
"Yolda oran buran ayrı oynamasa olmaz değil mi sığır herif?" Uğur'un sorusuna karşın Ege burun kıvırıp "Çocuklar seke seke yürüyünce sığır olmuyor da, ben mi oluyorum? LOL oynamaktan beynin yanmış senin," dedi.
"Bir tanelerim," dedim sahte bir ses tonuyla. "Lütfen konumuza dönebilir miyiz?" Topuklu ayakkabılarım yere değdiği an tok bir ses oluştururken Uğur "Kasma," dedi. "Gökhan samimi biridir. Bize yardım edeceğine eminim."
"Pekala," diye mırıldandım. Gergindim. Bir hesap neden bir ölüme sebep olacaktı ki? Bunu düşünüyordum. Bana attığı mesaj palavradan ibaret miydi bilmiyordum ama kafam çok karışmıştı.
"Şebboy," diye mırıldandı Ege. "Sana bir espri patlatayım mı?"
"Ege, pat diye patlatırım seni."
"Ne bu sinir Şebboy ya?" dediğinde "Aynı espriyi kaçıcı kez yaptın Ege?" diye sordum. Bir insan aynı espriyi bir kere yapardı. Hadi diyelim iki veya üç kez yapardı. Her Allah'ın günü de yapar mıydı?
"Güncelleme gelmiyor buna," dedi Uğur. "Sürümünde bi' hata var. Hala çözülemedi." Uğur'un esprisine gülmeden edemezken Ege "Sürümümde bi' hata olsa, eski sürümü indirip yeniden yüklerdim. Sıkıntı değil biraderim," dedi.
Üzerine yapışan serseriliği bize bulaştırırken ofladım. Gerginliğimi üzerimden almışlardı fakat yine de tuhaf hissediyordum. Elimle saçlarımı karıştırdığım anda Ege beni kolumdan çekiştirerek daha önce girmediğim çıkmaz bir sokağa soktu.
"Geldik," diyerek beni bir evin önünde durduğunda Ege'ye dönüp baktım. Baktığı yere gözlerimi çevirdiğimde koyu kırmızı rengindeki tek katlı evi gördüm. Ev bayağı eski duruyordu. Kapısı yerden birkaç santim yüksekteydi. Kapının önündeki merdivene gözlerimi değdirdiğimde Uğur'un "Gelsene," dediğini duydum.
