YENİ HAYATLAR

Cansu Demir

Çok seviyorum demişti beni bırakıp giderken...
Neyini sevmiști onun acaba? Gülüşünü, bakışını, kokusunu, sesini ya da belki de sadece kalbini sevmiştir. Diye düșünürken kapının açılma sesiyle irkildim, birdenbire uzaklaștım düșüncelerimden yalnız kalmak istediğimi anneme söylemiştim ama o her zamanki gibi beni merak etmişti. Bense beni hiç sevmemiş ve sevmiycek olan bi adam için gözyaşı döküyodum burda gözyaşlarımın tek bir damlasını bile haketmiyordu. Bu düşünceyle gözyaşlarımı sildim " Ne oldu kuzum? " dedi. Anlamıştı bişeyler olduğunu yüzümden de okunuyordu bütün yorgunluğum yüzüme vurmuştu artık. Annneler kanatsız melektir anlarlar hatta bazen kimse anlamaz sadece onlar anlar. Bense sadece. " GÜVENMİȘTİM " diyebildim. Annem ise sarıldı bana hem de sıkıca onun sarılması bile yetti bana, o kadar huzurlu o kadar güçlü hissettim ki anlatılamazdı. " Yemek hazır gel hadi " dedi. Bende " babam gelmiycek mi? " dedim. " Hayır " diyebildi. Yine beklediğim o acı dolu cevaptı işte. Ama biliyordum ki herkes gibiydi oda artık. Benim bu hayattaki en değerli varlığım annemdi, ben sadece onunla hayata tutunuyordum diye düşünürken annemin " hadi yemek soğuyor canım, gel artık! " demesiyle fırladım yerimden ve kocaman sarılıp o mis gibi kokusunu içime çekip o tatlıș yanaklarından öptüm onu. Ona hissettirmemeye çalışsam da anlamıştı içimdeki hiç geçmiycek olan kırılmışlık hissini. Herşeyi unutmak istiyordum o yüzden uzaklaşmak istiyordum buralardan ama çok zordu. Üniversiteyi Ankara'da okuyacağımı öğrenmiştim. Annemi bırakıp gitmek çok zor geliyordu ama kendimi dinlemeye ve yeni bir hayata ihtiyacım vardı. Anneme sofrayı toplamakta yardım edip yatağıma yattım. Yarın yepyeni bir gün olsun diye Allaha dua ettim. Başımı yastığa koymuștum ama marifet koymakta değil bu düşüncelerle uyumaktaydı. İnsan bu kadar acıyla nasıl uyuyabilirdi ki? Sonra düşündüm ki annemin yanı boștu elimde yastığımla küçük bir çocuğun masumluğuyla yanına gittim. Annem beni görür görmez " gel buraya" dedi. Yorganın altına girip onun kokusunu içime çekip bu hayattaki en değerli varlığıma sarılarak uyudum. İzmirdeki son gecemi de bir meleğin yanında geçirmiştim. Yarın yepyeni bir gün bașlıyordu benim için.