GİRİFT : Yöneticiler

6.bölüm | Yanılsama

Rodrigo Adela'nın sıktığı kolunu bıraktı ve yine ortadan kayboldu. Adela öylece kalakaldı. Gözünden akan yaşı elinin tersiyle sildi ve zorlukla yutkundu. O ne yaptı öyle? diye geçirdi aklından.
Neden öyle bir soru sordu?
Birine karşı nasıl bu kadar kaba olabilir?

Gerçek adını söylememişti. Dimitri'nin neden farklı bir ad kullandırttığını da anlamamıştı ama yine de onu dinlemişti. Sebepsizce ona güveniyordu. Rodrigo ise onu şaşırtmamış ve rüyasında gördüğü kişinin o olmadığını kanıtlar niteliğinde davranış göstermişti.

Adela saraya ulaştığında donmak üzereydi. Buranın gecelerinin soğuk olduğunu bilmiyordu. Rüzgar estikçe üzerindekiler onu daha çok üşütüyordu. Titreyerek odaya girdiğinde Lia ok çalışıyordu. Okları hedef tahtasına ardı ardına atıyordu. Hena okuduğu kitaptan başını kaldırıp Adela'yı gördüğünde hızla oturduğu yerden kalktı. "Adela! Bu halin ne?!"

Lia da Adela'ya döndü. Elindeki yay ve okları hemen bir kenara bıraktı. Adela geçip bir yere oturdu. "Yok bir şey. Suya düştüm."

"Çabuk sıcak bir banyo yap. Hasta olacaksın."

Lia hızla Adela'ya sıcak su hazırladı ve Adela'yı banyoya doğru ittirdi. Adela banyoya girip hızlıca üstündekilerden kurtuldu ve sıcak suyu başından aşağı dökmeye başladı. Sıcak su, Adela'yı aşırı derecede rahatlatmıştı. Adela kollarına baktığında morluklar olduğunu gördü. Rodrigo'nun parmaklarının izi çıkmıştı. Adela morluklara dokunduğunda dişlerini sıktı. Canı acıyordu. Bakışları aklına gelince ürperdi. Kırmızı gözler alev almış, kanlı canlı bedenini sarmış, yakmıştı.

Adela banyodan çıktığında Hena'nın verdiği kıyafetleri üstüne geçirdi. Aynanın karşısına geçtiğinde kollarındaki morlukları gördü. Hızla arkasını döndü ve Lia ve Hena'ya baktı. İkisi de bir şeylerle ilgileniyorlardı. Adela tekrar aynaya baktığında kendi kıyafetlerini istedi. Kendi kıyafetlerini giymek istiyordu. Adela'nın o zamana kadar aklına gelmeyen şey bir anda aklına geldi. "Çantam!"

Hızla dışarı çıktı ve Loras'ın atını bıraktığı yere gitti. Hangisi onun atı olduğunu anlamaya çalıştı.

"Ne işin var senin burada?"

Adela arkasını döndüğünde Loras'la karşılaşınca derin bir nefes aldı. "Demek buradasın. Benim çantam senin atındaydı. Onu almaya gelmiştim."

"Tabii. Ben veririm. O gün biraz yorgundum. Unutmuşum."

Loras bir ata yaklaştı ve arkasındaki çantayı aldı. Adela çantasını aldığında Loras'a teşekkür etti ve oradan ayrıldı.

"Adela?"

Adela Loras'ın sesiyle durdu ve arkasını döndü. "Evet?" Loras Adela'ya yaklaştı ve yavaşça kolunu kavradı. "Koluna ne oldu? Kim yaptı?" Adela gözlerini kaçırdı. "Eğitimde oldu." Loras güldü ve yavaşça Adela'nın kollarını bıraktı ve göğsünde birleştirdi. "Yalan söyledin, Adela."

Adela dudağını büzdü ve başını eğdi. "Lütfen sorma. Konuşmak istemiyorum."

"Peki. Israr etmeyeceğim ama gözüm üstünde. Başını belaya sokma."

Loras yanından ayrıldığında Adela da kaldığı kaleye doğru ilerlemeye başladı. Loras'ın gidişini izlerken Rodrigo'yu gördü. Gözlerini kısmış bakıyordu. Harika diye geçirdi içinden.
Artık tamamen dediklerinin doğru olduğunu düşünüyor olmalı.
Kendini beğenmiş!

Rodrigo Adela'ya doğru yürümeye başladığında Adela ürktü ve adımlarını hızlandırdı. Fakat kısa sürede ona yetişmişti. Tam önünde dikildiğinde Adela geriye bir adım attı. Rodrigo'nun bakışları Adela'nın kollarına kaymıştı.