Το Παρελθον Ειναι Προλογος

Part 20

Δακρυα αρχισαν να τρεχουν απο τα ματια μου...το ξερω οτι ηταν χαλια το ενιωθα καθε μερα μεσα μου...

-Ασε μας ρε Αγγελικη εισαι αδικη αποφασιζεις εσυ για τρεις ζωες και αντε την δικη σου αλλα του παιδιου σας και την δικη του δεν εχεις κανενα δικαιωμα...πρεπει να μαθει δεν το καταλαβαινεις...

-Οχι Μαρια και σε παρακαλω φτανει ως εδω ο καθενας την ζωη του θα συνελθει...αργα η γρηγορα θα συνελθει

-Αυτο ειναι που φοβαμαι και τοτε να δω ποιος θα σε σωσει απο τα χερια του...

-Λοιπον παμε να ψωνισουμε τιποτα; αρκετα με τα λογια

Περπατουσαμε για ωρες και πηρα αρκετα πραγματα..επισης πηρα ενα ρολοι στον Νικο και ενα λευκόχρυσο κολιε στην ηβωνη για τελος αφησα το φορεμα για το ρεβεγιον το οποιο ηταν υπεροχο..μακρυ με ουρα και ενα ανοιγμα μεχρι ψιλα στο αριστερο μου ποδι, οσο ανεβαινε γινοταν πιο εφαρμοστο πανω μου και ειχε ολη την πλατη εξω και απο μπροστα εδενε στον λαιμο κρυβοντας το στηθος...ηταν μαυρο και γυαλιζε ενω σε πολλα σημεια ειχε πανω του πετρες. Πηρα και γοβες μαυρες αλλα απλες αφου το φορεμα ηταν υπερπαραγωγη...Η μαρια μολις με ειδε εμεινε με το στομα ανοιχτο...

-Καλα φιλεναδα εισαι υπεροχη

-Χαχα σε λιγο θα εισαι και εσυ παρε αυτο το κοκκινο και μπες να το δοκιμασεις

Αφου αλλαξα την περιμενα να βγει εξω και πραγματικα της πηγαινε πολυ ηταν ενα κοκκινο φορεμα μακρυ που ειχε σκισιμο στο ποδι και αγκαλιαζε υπεροχα το πλουσιο στηθος της

-Λοιπον αυτο θα ειναι το δωρο μου για σενα φετος

-Αποκλείεται Αγγελικη ειναι πανακριβο

-Και; Μας αξιζουν τα καλυτερα λοιπον αντε παμε γιατι πεινασα

Αφου πηραμε ολες τις σακουλες πηγαμε και κατσαμε σε ενα κοντινο εστιατοριο και παραγγειλαμε διαφορα...

-Αα δεν σου ειπα μου ειπε ο νικος οτι θα παμε σε ενα καινουργιο club το σαββατο μετα το τραπεζι πεισε τον Αρη να ερθετε θα ειμαι τελειως μονη μου...

-Καλα θα δω τι μπορω να κανω αν και ξερεις πως ο αρης ουτε να τον βλεπει δεν θελει...

-Δικιο εχει...αλλα προσπαθησε

Κατσαμε αρκετη ωρα μεχρι που δεν αντεχα αλλο, το παιδι μου παραπονιοταν πηρα τηλεφωνο τον Μανο να ερθει να μας παρει και αφου αφησαμε την Μαρια επιτελους πηγα σπιτι...

-Ελενα σε παρακαλω πηγαινε τα ψωνια πανω στο δωματιο μου

-Μαλιστα κυρια

-Αμαν βρε Ελενα Αγγελικη εχουμε πει ειμαι μικροτερη και απο σενα

-Δεν βλαπτει να υπαρχει σεβασμος ομως πεταχτηκε ο Νικος απο πισω μου

- Για σενα που εισαι γερακος ναι για μενα που ειμαι ακομα μπουμπουκι δεν χρειαζεται χαχαχα

-Μικρη αν σε βαλω κατω θα με παρακαλας να μην σταματαω

Με ειχε στριμωξει στον τοιχο αφου ειχαμε μεινει μονοι μας και οι ορμονες μου δεν βοηθουσαν πολυ..

-Νικο ασε με του ειπα και προσπαθησα να τον σπρωξω οταν αρχισε να με φιλαει στον λαιμο

-Αφου το βλεπω οτι σ αρεσει. Το σωμα σου με θελει..και συνεχιζε να με φιλαει

Μαζεψα οση δυναμη ειχα και τον εσπρωξα

-Μην τολμησεις να με ξανα αγγιξεις..το σωμα μου ποτε δεν θα σε θελησει γιατι ανηκει αλλου...παντα θα ανηκει αλλου

Του φωναξα και αφου τον προσπερασα με γρηγορα βηματα πηγα στο δωμάτιο μου εκανα ενα ντους να χαλαρωσω και ξαπλωσα για λιγο μεχρι που με πηρε ο υπνος χωρις να το καταλαβω...

Niko's pov....

Γαμωτο συνεχεια μπροστα μου αυτος κανω τα παντα για να τον ξεχασει και εκεινει τον σκέφτεται συνεχεια εσπασα σχεδον τα παντα στο γραφειο μου ηπια μισο μπουκαλι ουισκι και ακομα δεν μπορουσα να ηρεμισω θα πηγαινα να της μιλησω..

-Ελενα μαζεψε το γραφειο μου και γρηγορα γιατι εχω δουλεια μετα...

-Μαλιστα κυριε

Ανεβηκα πανω, χτυπησα αλλλα δεν απαντησε και ετσι μπηκα μεσα και την βρηκα να κοιμαται θεε μου ειναι τοσο πανεμορφη θελω να την κανω δικια μου να ξυπναω και να κοιμαμαι μαζι της...αφου την σκεπασα και της εδωσα ενα φιλι στο μέτωπο την ακουσα να λεει το ονομα του...

Θελω να τον σκοτωσω αλλα ετσι θα την κανω να με μισησει...θα της δωσω χρονο...οσο περναει ο καιρος θα τον ξεχναει και θα με αγαπησει....