HÜZÜNBAZ

150. O

Yine akşam oluyor sensiz İstanbul'da

Oturmuş çayımı yudumlarken balkonda

Yine sen varsın benim her an aklımda

Ne olur ki şimdi oluversen benim yanı başımda

Mesafeler hep mesafelere takık zihnim

Mesafeler der kendi kendimi yerim

Ama ne olursa olsun gelecek benim sevdiğim

Belki yarın belki daha sonra ama gelecek

Bunu bilir bunu söylerim

Ben sevdiğim aklıma gelince

Onunle ilgili bir anı düşününce

Onun ismini bir yerde duyunca

Aptal aptal gülümsüyormuşum

Gülümserim tabi,

O benim içimi kaplayan huzurum

Ruhuma dolan o garip duygum

Gülüşünde huzur bulduğum

Gözlerinde kaybolduğum

Yani kısaca o benim

Onsuz olmaya cesaret edemediğim

Her hareketini, her mimiğini sevdiğim

O benim her şeyim

Ben onsuz eksiğim

Ben onsuz yarımım

Yarım kalanım.