Carmen's POV
*kringgg kringgg*
I immediately turned off my alarm clock and get up because I need to get ready for school.
I take a bath and wear my school uniform.
After that I went dowstairs to eat my breakfast.
"Good morning po Ate's and Nanay Gie." I greeted our 'kasambahay'
"Good morning din po Ma'am Carmen." They greeted back in unison.
"Hala. Huwag niyo na po akong tawaging 'Ma'am' HAHA."
"Ah hija kumain ka na." Pag singit ni Nanay Gie sa usapan namin.
"Ay sige po Nanay."
They served the food that they cooked for me.
Nag taka naman ako ng may makitang isa pang plato sa dining table. (A/N: Dining Table daw po oh! HAHA lol 😄)
"Nay, bakit po may isa pang plate dito?"
"Hija, kasi baka mag umagahan din ung nanay mo." Tumungo na lang ako bilang tugon sa sinabi nya.
And Nanay Gie's right. Lea's here.
"Oh bakit nandito ka pa?" She asked.
"Maaga pa para sa class ko."
"Ganun ba? Anong oras pasok mo?"
"10:30 am. But, 9:30 pa lang oh."
"Ah okay." Umupo naman siya at nag umpisa nang kumain.
Tumuloy nadin naman ako sa pagkain ko hanggang sa matapos ako.
"I need to go." Sabi ko at tumayo na at lumabas na ng dining room.
Ayun! Ngayon pa lang siguro alam niyo na ang lagay namin mag-ina? Wala kaming pakielam sa isa't isa. Teka wait. Let me correct, siya lang pala ang walang pake saakin. Bakit nga naman siya mag kaka-pake saakin kung halos kamuhian na niya ko dahil iniwan siya ng asawa nya ng dahil sakin. Kaya bilang ganti nag kukunwari akong walang pake sakanya.
Palabas na sana ako ng bahay ng bigla nya kong tawagin.
"Carmen?"
"Oh bakit?" Bastos ba? Pasensya na HAHA.
"Sabay na tayo. Hatid kita."
"May lagnat ka ba Lea?"
"Bakit?"
"Wala. Basta, wag mo na kong isabay. Baka makita ka pa ng mga tao, ikasira pa ng career mo." So yeah! She's an artist.
"Ikaw na nga inaalok para hnd ka na mahirapan papunta ng school mo ikaw pa tong maarte."
"So? Why do you act like you care about me?"
"May pake ako dahil anak kita."
"Bullshit Lea! Nakakatawa. HAHAHA. Sige na aalis na ako." Lumabas naman na ako ng bahay at sumakay na ng taxi papuntang eskwela.
Pagkarating ko naman sa school dumiretso ako sa room namin.
"Wooahhh!!! Carmen, himala ang aga mo." Jessica said. She's one of my friends.
"Maaga naman ako lagi. Ikaw lang talaga ang laging late."
"Wow! Ako pa talaga ha?"
"Ay girl hnd. Si Mark talaga." I said. Si Mark ay isa ko ding kaibigan. Actually apat kami. Hnd ko pa nahahagilap kung nasaan ang isa.
"Tang*n* Carmen bakit dinadamay mo ko dyan?"
"Wala. Ang guapo mo kasi."
"Oh bes eneve!" Bakla po talaga siya kung hnd niyo naitatanong.
