Αν όχι τώρα, τότε πότε;

κεφάλαιο 2

Εύα 

Καθομουν και τους  κοιτουσα εναν εναν καλα καλα.  Με τα νέα δεδομένα είχα μείνει άφωνη,δηλαδη τι; Θα έμενε σπίτι;  Σπίτι μου;  Τα έχασα τελείως.  Η Χρύσα απο την αλλη μου έκλεισε το ματι και γέλασε.  Καλα κουτι της ηρθε εκεινης,αφου ο Ακης ειναι το απολυτο ονειρο καθε κοπελας.  Εγώ  απο την αλλη έκανα την αδιάφορη και άρπαξα ένα κομμάτι πίτσα.  

"Πως θα κοιμηθούμε;" ρωτησε ο Στέφανος.Τοσες φορες εχουν κοιμηθει εδω,τι θα αλλαξει σημερα;

"Την Χρύσα δεν την αφήνω σε κανέναν σας"  ειπα σοβαρή και κοιταξα τον Ακη προσπαθωντας να μην γελασω.  Εκεινος με κοιταε θυμωμενος και καλα αλλα τελικα γελασε.  

"Ακης και Νίκος στον καναπε" ξανά ειπε ο Στεφανος σοβαρός.  Οπως καθε φορα ,ετσι και σημερα .

"Αντε θα παμε για υπνο;" μονο εγω ειχα κουραστει σημερα;

"Κατσε ρε Ευα νωρις ειναι ακομη"Ναι Χρυσα νωρις 2:30 το βραδυ. Νωρις οταν θες να μεινεις με τον Ακη. Κοιτα εκει πως κανει , μηπως να τους βαλω να κοιμηθουν και μαζι;

"Σηκωθειτε ρε . και το πρωι παλι ολοι μαζι θα ειμαστε" ξανα ειπα και σηκωθηκα. Η Χρυσα με ακολουθησε και ανεβαιναμε τις σκαλες χαλαρες. 

"Καληνυχτα " φωναξαμε και κλειστηκαμε στο δωματιο μου,χωρις να περιμενουμε να πουν κατι αλλο. 

Νίκος

Ενα εχω να πω. Το να κοιμασαι με εναν αντρα διπλα σου δεν ειναι καθολου ωραιο. Ειδικα με τον Ακη ο οποιος εδω και μιση ωρα ροχαλιζει σαν πουστης και δεν με αφηνει να κοιμηθω ο ΠΟΥΣΤΗΣ. 

"Σκασε ρε" Φωναξα για μια ακομη φορα αλλα ματαια. Ημουν ετοιμος να σηκωθω και να αρχισω να τον βαραω για να σκασει , αλλα δυστυχως με σταματησαν τα βηματα που ακουγα απο τη σκαλα. Κοιταξα προς τα εκει και ειδα την Ευα να κατεβαινει. Φιλε γιατι φοραει μονο αυτο το  καταραμενο ασπρο t-shirt. Το μονο που μπορω να σκεφτω ειναι τρεις διαφορετικοι τροποι να της το βγαλω. 

Προχωρουσε προσεχτικα για να μην μας ξυπνησει και πηγαινε  προς τη κουζινα. Αμεσως σηκωθηκα και πηγα απο πισω της το ιδιο αθορυβα και  για αλλη μια φορα  την εβλεπα εκει  στο ψυγειο να ψαχνει κατι  και γω να κοιταω την πλατη της. Ναι μαλακα  Νικο μονο την πλατη της δεν κοιτας . Συνελθε σου λεωωω. Συνελθε. 

"Να σε βοηθησω;"ψιθυρισα με αποτελεσμα να την τρομαξω. Παλι.

"Αμαν ρε Νικο. " ειπε κατσουφικα. Την πλησιασα και εκλεισα το ψυγειο. Αμεσως  την τραβηκα πανω μου και την κολλησα εκει.. Την κοιτουσα στα ματια , ενω εκεινη εδειχνε χαμενη. "Ασε με ρε Νικο" ειπε παραπονιαρικα. Μα τι εχει;