-Hikaye-

2.5K 127 15
                                    

Bu olay A'dan Z'ye gerçek bir hikayedir. Işıkları kapatın ve kendinizi hikayedeki kişinin yerine koyun |

Olay Mardin'de gerçekleşir. | okumadan önce beğenin arkadaşlar

" İsmim Onur, 25 yaşında üniversite öğrencisiyim, okulum bittiği için ve Ramazan ayı geldiği için köye gittim. Babaannemlerde kalmaya ve köyün temiz kokusunu içime çekmeye.. Yorgunluktan olsa gerek uyuyakaldım odamda, saat kaç hatırlamıyorum, bir sarsılmayla uyandım biri beni boğuyordu, hareket edemiyor sesimi çıkartamıyordum. Böyle 5-10 dakika sürdü, sonra kesildi. Babaanneme olayı anlattım, kan toplanmıştır yavrum diyip geçiştirdi. Karabasandı büyük ihtimalle... Babaannem sahur vakti yaklaşınca sofrayı hazırlıyordu, ekmek yok oğul fırından alda gel sana zahmet dedi. Dedemin bisikletine atladım, başladım gitmeye bi yandan korkuyorum fırına giderken yolun kenarında bir mezarlık var, yaşıma ve kalıbıma bakılırsa korkmamam gerek ancak zifiri karanlık sadece bir sokak lambası yanıyordu. Mezarlığı hızlı hızlı geçtim, ekmeği aldım, tekrar dönüş yapıyordum, mezarlığın dibindeki çalıların arasında gölgelerin ormanın içine doğru gittiğini gördüm. Korkudan 3,5 atıyordum. Yolun ortasında küçük bir kuzu gördüm, çok tatlıydı tüm korkumu unutmuştum, aldım onu kucağıma eve götürüyorum ki, kuzu git gide ağırlaşmaya başladı, taşıyamayacağım için yere attım, atar atmaz ışık hızıyla gölge olarak çalıların arasına girdi. Pedala abana abana hızlı şekilde eve geldim, ama anlatamadım babaanneme kafama sokayım.. Korka korka sahuru yapıp uyudum.. Aradan 3 gün geçti, tekrar ekmek almaya gidecektim, aynı yoldan gitmedim yolu uzattım, harabe bir ev gördüm, yanından geçerken içeride gece lambasıyla birinin dolaştığını gördüm. Bisikleti durdurup camdan bakayım dedim, gece lambası söndü.. Evin kiremitlerini biri üzerime atıyordu, biri kafama geldi ama bisiklete atlayarak hızlı hızlı fırına gittim.. Ekmeği aldım mezar yolundan geldim, ormanın içinde bana doğru gelen bir kalabalık mı desem, yada koyun sürüsü mü bilmiyorum o an korkuyla Pedala hızlı hızlı bastım. Karşıma bir çoban çıktı, bana sen nabıosun bu saatte dedi, olayı anlattım Ekmek alıcam falan saydım adama, bana bu köyden git, bu köyde herkes Sahipli dedi.. Eve vardığımda ışıklar kapalıydı, ne babaannem vardı ne dedem.. Sabahı beklemeden eşyalarımı topladım, ilk gelen okul servisiyle ilçeye geldim ve bursaya döndüm. Şuan psikolojik destek görmek zorundayım. Bu işlerle uğraşmak iyi değil... "

Emeğe saygı +1

Korku HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin