Kress dişlerini sıkıyordu yoğun sinirinden.

Marianna’nın hakkı varmış gibi kızması,gürlemesi onu deli ediyordu. Marianna’yı sertçe iterken Marianna’yı koltuğa oturtmuştu.

“Sana lanet etmekten bıktım Marianna. Nefrett etmekten bile bıktım,ne istiyorsun söyle.Zamanım yok.” Dedi elleri ceplerinde şömineye yaklaşırken.

Marianna her ne kadar bu durumdan nefret etse de,Kress’in ondan nefret etmesine dayanamasa da yardımına ihtiyacı vardı. Yada belki biraz yanında olmaya..

Oturduğu yerden kalktı yavaşça.

“Bir hafta kadar yanında kalmak istiyorum.” Dedi sadece.

Kress kaşları çatık bir şekilde ona baktı.”Sonra gidiyor musun?”

“Gitmemi istiyor musun”

Kress güldü. Bu mutlu bir gülüş falan değildi. “Evet.”

Marianna kalbinin acıdığını sancıdığını hissedebiliyordu.

“Anladım..Sonra gideceğim..” diye fısıldadı sessizce.

Kress ona tekrar arkasını döndü.”Tamam,kal ama sadece bir hafta.Ve Marianna şunu bilmelisin,” yavaşça Marianna’ya döndü Kress. “Yukarıda ki kadın evleneceğim kadın,ve çocuğumun da annesi, ona sakın bulaşma.” Sesinde ki tehditkar tını Marianna’yı korkutsa da Marianna yerinde durmamayacağını biliyordu.

O kadının saçını bile yolardı.

‘Kaltak’ diye geçirdi içinden.

Yinede hafifçe tebessüm etti. “Tamam.Nasıl istersen”

********

Marianna Kress’in gösterdiği odada yatağında yatarken ne yapacağını düşünüyordu.

Eli istemeden karnına gitti.

‘Bir bebek..içimde bir bebek..’ diye düşündü. Nasıl hata yapmıştı ki?!

Nasıl hamile kalabilecek kadar büyük bir hata yapabilmişti!

Bu bebek Kress’ten olsaydı neler olabilirdi kim bilir…

Marianna bunun olmasını ne kadar da isterdi. Keşke-

Marianna aklına gelen şeytani fikirle elinde olmadan gülümsedi.

“Tabi ya!”

Hızla yatakta doğrulurken düşündü. Kress’i yatağa atabilirse,yada onun böyle sanmasını sağlayabilirse bu bebeği onun gibi gösterebilirdi.

Böylece bebeğinden de vazgeçmezdi ve Kress’le de bir bağı olabilirdi.

Kress’ten ayrılmak zorunda olmazdı.

İçinde umutlar kıpır kıpır oynarken telefonu çaldı. Marianna telefonu kimin aradığına bakmadan açtı.

“Alo?” dedi şen sesiyle.

“Neşelisin.”

Marianna bu soğuk sesi duyunca yerinde çakılı kalmıştı. Sessizce korkuyla yutkunurken bu adamla nasıl yatabildiğini düşündü.

Adam çok soğuk kalpliydi. Öfkeli bile değil korkunç derecede soğuk.

Onunla gerçekten nasıl yatabilmişti.

Eli karnına gidecekken kendini tuttu.

“Neşen kaçtı sanırım “ dedi adam yarı alayla.

“N-Ne istiyorsun?”

Mucize Bebek.Where stories live. Discover now