11 NUMARA | Neymar Junior

♠İKİNCİ

*Seksi Brezilyalı'ma sarkmayın teşekkürler.. İyi okumalar!*

''Gördüğüm ilk anda beni kendine bağladı, Dani. İlk defa böyle bir şey yaşıyorum.''

''Aşık olduğun için olabilir mi?'' dedi, otuz iki diş sırıtarak.

"Sadece ilk defa böyle bir kız gördüğüm için böyle hissediyor olabilirim.''

''Nasıl bir kız?''

''Doğal bir kız. Daha önce tanıştığım, gördüğüm kızlar gibi değil. Boya küpüne düşmüş veya ünlü olmak için çaba sarf edenlerden değil.''

''Bugünde gidecek misin, bara?''

''Gidip onu tekrardan göreceğim.''

''Bende geleyim de dostumun ilk görüşte aşık olduğu kızı göreyim.''

''Aşık olmadım, Dani!''

Başını sırıtarak imayla salladı, Dani. Neymar bu kadın için yanıp tutuşuyordu. Bunu yeşile çalan ela gözlerinden görebiliyordu. O gözler bin bir çeşit duyguyu barındırıyordu.

"Ben eve gidiyorum. Yarın saat sekiz gibi gelirsin, bana. Oradan gideriz, bara."

İki dost ayrıldılar, sonra. Neymar Junior uzun zaman sonra ilk defa durgundu. Ve bunun sebebi 11 Numara idi.

Unutmaya yüz tutmuş duygulardı, bunlar. Ama küçük bir kıvılcım yetiyordu, ateşin yanması için. İkisi de tutsak olmuştu, birbirlerine. Ve bu tutku başlamayı da bitmeyi de istemiyordu.

*

Oldukça şık görünüyordu, iki Brezilyalı'da. Ama bir tanesi daha heyecanlı idi, arkadaşından.
Gece kendisini uyku tutmamıştı, bile. Kısa bir kestirmede bile "o" kadın süslemişti, rüyasını. Bilinç altına yerleşmişti, artık.

Dün akşamki yerine oturdu, adam. Buradan hayallerini süsleyen kadın net gözüküyordu. Dünkü barmen de iki dostu fark edince gülmüştü, bile.
Heyecanını belli ediyordu, Neymar. Veyahut çekinmiyordu, saklamaktan.

Dakikalar, bir ömür gibi geçti. Ama sonunda geldi, beklenen an...
Diz boyunda, dekoltesi olmayan ve siyah bir elbise süslemişti, genç kadını. Dünkü gibiydi. Oldukça güzel ve göz alıcı.

Şarkı söylerken kehribar rengi gözleri birini arıyordu, kadının. Ela gözlerle gözleri buluştuğunda gülümsedi. Gülümsemesi sarhoş ediyordu, insanı. Bu baş döndüren gülümsemeyi tüm canlı ırkından saklamayı isterdi, Neymar. Şarkıyı ona bakarak söylüyordu, genç kadın. İki insan diğerleri yokmuş gibi hissediyordu, davranıyordu.
Dani aşktan yanıp kavrulan adama dikkat kesilmişti. Bu kadını dostunun aksine tanımıştı.

Ömür gibi süren şarkı bitip kadın sahneden indiğinde 'ah' çekti, Neymar. Kadın onun için çok imkansız ve ulaşılmaz duruyordu.

"Ben onun yanına gidiyorum, Dani."

"Kızı rahat bıraksana, oğlum."

"Onunla konuşmak istiyorum."

Arkadaşının cevabını beklemeden dünkü gibi kadının peşinden koşmaya başladı. Yine aynı şekilde -dünkü gibi- ulaştı, kadına.

"Adını söylemeyecek misin, 11 Numara?"

"Senin farkın ne, diğerlerinden?" Bunu söylerken sesi titresede aldıradı.

"Sadece adını sormuştum."

Kalbi bin bir çeşit parçaya bölünmüştü, adamın. Hissizleşmişti, o an. Hızla gitmek için ilerlediğinde tekrar duydu, onun sesini.

"Sevra."

Gülümsedi ve ilerlemeye devam etti.

Bu isim tanıdıktı. Ve bir o kadar yabancı.

*

''Maçlar iki hafta sonra yine başlayacak. O zaman ne yapacaksın?''

''Bilmiyorum. Bende onu düşünüyorum."

''Yarında antrenmanlar başlıyor.''

İspanya'da yaşıyor, olabilirlerdi. Ama imkansız gibi bir şeydi, o kadar maratonun içinde bara gelmek.

"Ara sıra, kısada olsa giderim."

"Sen gerçekten sevdalanmışsın."

"Neden böyle düşünüyorsun?"

"Ondan söz edince gözlerinin içi gülüyor. Fark etmiyorsun ama sesin titriyor. Gözlerin bir çok duyguyu barındırıyor, gibi. Bruna'daki gibi değil, hissettiklerin. Yada Carolina'daki, diğerlerindeki gibi... Hepsinden daha fazlası içindeki. Aşıksın, dostum. Kör kütük aşıksın, Sevra'ya."

"Yapamam, Dani."

"Neyi yapamazsın? Saçmalamayı kes, artık. Sindiremiyor olabilirsin, içindekileri. Bruna'dan ayrılmadın mı, sen? Başka birine aşık olabilirsin. Herkes aşık olabilir, Neymar. Ayrıldıktan hemen sonrada, ayrıldıktan seneler sonrada."

Haklıydı, Dani. Çok haklıydı, hemde. Aşık olup olmayacağını, kime aşık olacağını, hiçbir şeyi bilemezdi, insan.

*

Antreman zamanıydı. Dün akşam Dani gittikten sonra kendini toplayamamıştı. Sabaha kadar düşünmüştü, neredeyse. Sadece iki saat uyumuştu, Neymar. Antrenmanda da gözlerinin kırmızılığı sayesinde uyumadığı belli oluyordu. Enrique fazlasıyla kızmıştı, ayakta uyuduğu için.

Antrenman çıkışı Enrique tembihledi, Neymar'ı. Neymarda söz verip soyunma odasına girdi. Kısa duş alıp giyindi. Sonrada Pique, Marc, Dani ve Sergio ile saçını düzeltmeye başladı.

"Neymar Ağabey. Sana bir haberim var." Gelen top toplayıcı çocuklardan biri idi.

"Efendim?"

"Bir Abla gelip seni sordu. Adını söylemedi. 11 Numara dersem tanırmışsın."