Vampire knight

Bloed

Sryy dat ik soms van die korte hoofdstukken heb maar dat is omdat ik niet gelijk al het spannende in 1 hoofdstuk wil vertellen xD

------------------------------------------------------------------------------

"JAMES" zei ik hardop in een flits pakte Joey mijn mobiel af en brak het in duizend stukjes ik keek hem ongelovig aan "Waarom deed je dat Joey?!" "Melia, die James is niet wie je denkt of WAT je denkt dat hij is.."

------------------------------------------------------------------------------

Ik keek Joey geschrokken aan. 'Wat bedoelt hij met 'James is niet wie je denkt of wat je denkt dat hij is?!' hij maakt me nu echt bang'. Zijn ogen staan hard "Melia.." zei hij kil, ik keek hem aan "Melia, James i.." Ik hoorde een knal en keek Joey met open ogen aan en zag bloed langs zijn arm lopen. Ik schrok van al het bloed en ik trok wit weg..toen ik keek wie degene was die hem schoot zag ik een zwart gedaante staan met fel rode ogen die me bloeddorstig aan staarde en opeens werd alles zwart.

Toen ik wakker werd knipperde ik een paar keer met mijn ogen omdat er een fel licht naar binnen scheen. 'Ben ik dood..' ik wilde mijn handen optillen toen ik opeens een koude sterke hand voelde om mijn pols die me pijnlijk vasthielt. Ik gaf een geluidloze kreun en keek van mijn pols naar de hand die me vast had. Al het bloed trok weg uit mijn gezicht toen ik Zag dat de hand behoorde bij James. "Zo zo Melia.. eindelijk wakker" zei hij op een dreigende toon "J..James" bracht ik er met moeite uit. "Wat ben je van plan James!" ik keek hem vuil aan. "Ik zal je vertellen wat ik van plan ben" James bekeek me van top tot teen en ik draaide mijn hoofd van hem weg maar op het moment toen ik mijn hoofd wilde draaien hoorde ik een schot..

Vlak naast mijn hoofd zat er een gat in de muur, ik keek er ongelovig naar en verstijfde van de schrik. "Melia, maak nog 1 beweging en de volgende zal je laatste zijn" James keek me grijnzend aan waarbij er een rilling over mijn rug heen ging. Ik verroerde me niet en in 1 pas stond James naast me en aaide mijn wang "Kom op liefje niet zo stijfjes" hij keek me lief aan maar ik wist dat hij het niet meende en was op mijn hoede. "James.. waarom schoot je Joey" vroeg ik met een hese stem. Hij keek me vuil aan "Hij is misschien wel je BROER maar dat betekent niet dat hij je van me kunt afpakken!" hij schreeuwde het bijna. Ik keek hem geschrokken aan "M..maar wat wil je nu van me.." ik keek bang naar het pistool in zijn hand. "Ik wil dat je voor altijd bij mij zult zijn en me nooit in de steek zult laten" zei hij op een iets kalmere toon waarbij hij het pistool in een onmenselijke snelheid in een laatje legde en hem op slot deed. "James..wat ben je..?" 'SHIT mijn stem trilde als een gek!'. Hij kwam dreigend naar me toe lopen en zette me vast tegen de muur, aan allebij de kanten van mijn hoofd zette hij een hand zodat ik nergens meer naartoe kon "Wat denk je dat ik ben" hij gaf me een spottend lachje "Ik denk.. dat je een vampier bent" zei ik vastbesloten zoder enige angst te laten zien. Hij keek me met fijngeknepen ogen aan en schudde zijn hoofd "Melia, je moet niet zo vol van jezelf zijn want er is zeker wel een verschil tussen vampieren en bloed-vampieren" hij keek me weer aan en ik staarde in zijn ogen zoekend naar meer informatie maar die gaf hij niet. "Wat is dan het verschil tussen vampieren en bloed-vampieren?" vroeg ik langzaam. Hij grinnikte en begon mijn nek te strelen waarvan ik weer verstijfde van de angst. "Bloed-vampieren zijn ECHTE vampieren en normale vampieren zijn vampieren die wij, bloed-vampieren hun levens hebben gered waardoor zij ook een vampier worden" hij keek me strak aan wachtend op mijn antwoord. Ik slikte en vroeg voorzichtig "Joey..is dus geen ECHTE vampier..?" "Nee" James keek me nog steeds strak aan maar zijn uitdrukking verzachtte waardoor ik me iets ontspannender voelde. "James, hoe ken jij Joey?" nu was ik degene die hem strak aan keek. "Joey was vermist zoals hij je denk ik al had vertelt" ik knikte. "Hij was rond de 6/7 jaar en was ontvoerd door een bloed-vampier" hij slikte even en begon toen weer verder te praten. " Die bloed-vampier heet Markus en is een van de gevaarlijkste vampieren van deze aardbol, hij kon je helemaal leeg zuigen terwijl anderen bloed-vampieren al genoeg hadden aan een glas vol, maar Markus dronk zoveel bloed dat, als hij ergens bloed rook, maakt niet uit waar hij zal het opdrinken tot dat hij eindelijk genoeg heeft en als degene niet genoeg bloed meer heeft gaat hij opzoek naar een ander" Ik keek hem vies aan maar hij vertelde gewoon door. " Ik was toevallig in de buurt en hoorde iemand schreeuwen en ging er nieuwschierig opaf, toen zag ik een klein jongetje met de gevaarlijkste vampier en zag hoe de vampier het bloed uit de jongen zoog. Snel verstopte ik me achter een boom en keek naar hen vanaf een afstand, toen Markus eindelijk klaar was ging ik bij de jongen kijken. Ik vond het zo sneu voor hem omdat hij pas een jaar of 6/7 was dus veranderde ik hem in een vampier" "Maar als je hem op die leeftijd veranderd dan kun je toch niet meer ouder worden?" Ik keek hem verward aan, hij schudde zijn hoofd "Melia je moet echt stoppen om van die rare sprookjes te geloven, vampieren stoppen pas met ouder worden en groeien op hun 19e verjaardag" Ik knikte en hij begon verder met zijn verhaal. "De jongen werd dus onsterfelijk en ik bracht hem naar een pleeggezin waar ik hem soms opzocht om te kijken hoe het met hem ging, By the way wat ik vergeet te zeggen is voordat ik hem veranderde zag ik dat hij een ketting omhad met op de achterkant zijn naam erin gegrafeerd; Joey Bettens" Ik keek hem aandachtig aan "Na een paar jaar ben ik hem weer wezen opzoeken, hij was toen onderhand net 19 geworden en ik vond het wel tijd om tegen hem te zeggen wat er allemaal met hem was gebeurd. Toen ik hem had aangesproken schrok hij van wat er met hem was gebeurd maar was me dankbaar dat ik hem had gered, hij vertelde me dat hij s'nachts steeds nachtmerrie's kreeg over zijn ouders en zijn zusje, hij wist niet wat er met ze was gebeurd en wilde ze opzoeken" ik keek hem nog steeds aandachtig aan maar toen drong het tot me door dat hij zei dat mijn broer ook nachtmerrie's had over onze ouders. "James.. Weet jij misschien wat er met mijn ouders is gebeurd?" Hij schrok van mijn vraag en ik zag dat hij zocht naar de goede woorden. Opeens keek hij me vuil aan en rende met onmenselijke snelheid naar het laatje met de pistool en rukte het pistool eruit en richtte het op mij. Ik was in shok en trilde over mijn hele lijf 'dit was het einde..maar waar heb ik dit aan te danken?? Ik heb toch niks verkeerds gevraagt..' allerlei gedachtes gingen door mijn hoofd toen ik een schot hoorde en ik op de grond viel, het laatste wat ik zag waren James zijn rode ogen en het rood onder mijn levenloze lichaam...

Pffffjuuww...

Dit laatste had ik zelf ook niet in gedachte op te typen maar toen ik ging denken over mijn hoofdstuk hierna moest het wel !

Waarom wilde James haar vraag over haar ouders niet antwoorde en inplaats van een antwoord haar dood schieten??

Ik probeer zo snel mogelijk het volgende hoofdstuk te schrijven maar ik heb het druk met leren voor de toetsweek enz. XD