Hoofdstuk 2

170 6 1
                                    

~Nikki's point of view~

Megan is even naar beneden gelopen dus heb ik mooi even de tijd om mijn spullen weg te leggen en mijn kledingkast in te pakken.

Ik doe mijn koffer open en pak als eerste mijn laptop eruit. Ik zet hem aan en start spotify op. Ik klik de afspeellijst: 'One Direction' aan en zet mijn laptop op het aller hardst. Vrolijk begin ik mee te zingen met de muziek, terwijl ik half dansend de kleren in de kast leg.

'I wanna stay up all night and jump around until we see the sun!', schreeuw ik. Dat gaat sowieso wel gebeuren.

Dan haal ik een fles wkd uit mijn tas en zet die op het tafeltje. Ook haal ik een doos vol met voedsel tevoorschijn en leg die ernaast. Genoeg Nederlands spul om hier 2 weken door te komen. Ik heb nu al zin om hier al die echt Engelse lekkernijen te proeven!

Het volgende nummer dat erop komt is 'They don't know about us'. Ik ga even rustig op de bank zitten in onze hotelkamer totdat Megan opeens binnen komt stromen.

'Het eten staat al tien minuten klaar beneden, we moeten nu echt gaan anders hebben we niks te eten'. Megan is helemaal buiten adem en ik kom niet meer bij van het lachen.

'Haha je had wel even rustig aan mogen doen hoor, als we hier in het hotel het eten een keertje missen dan gaan we wel buiten het hotel eten'.

'Owja dat kan wel, maar laten we vanavond maar even hier gaan eten', antwoord Megan.

Dat lijkt mij ook een goed plan denk ik bij mezelf. Dan kunnen we vanavond even vroeg gaan slapen want ik ben aardig moe geworden van de reis.

~Megan's point of view~

'Woo! Er is niet veel eten hier of zo!', roep ik uit.

Samen staan we in de deuropening van het restaurant de zaal rond te kijken. Alles is netjes aangekleed en mooi versierd. Aan de linkerkant staat een lange tafel vol met allemaal eten.

Rustig lopen we naar de lange tafel en gaan in de rij staan. We pakken een bord en zonder enige moeite ligt het in een paar minuten helemaal vol.

'Ik krijg dit nooit op', zegt Nikki.

'Haa nee niet in het tempo dat jij eet, nee.'

We lopen naar een tafeltje voor twee aan het raam met uitzicht op Londen en gaan zitten.

'Ik heb honger', zeg ik nog voordat ik de eerste hap van mijn eten al in mijn mond stop. Wow super lekker eten! Even gezellig bijpraten met Nikki, wat heb ik dat gemist deze laatste drukke tijd!

'Zullen we straks, als we het eten op hebben, even alvast een kijkje gaan nemen in Londen?', vraag ik aan Nikki.

'Ja super idee Megan', antwoord ze enthousiast. 'Lijkt me leuk'.

Een tijdje later liggen we even op onze bedden in de hotelkamer. 'Wow, ik zit helemaal vol', zegt Nikki.

'Ja, zeg dat wel!', antwoord ik erop. Ik ga me denk ik maar even omkleden want dan kunnen we zo weg en ik loop naar de badkamer.

Na mij gaat Nikki zich omkleden en klaarmaken en dan lopen we onze hotelkamer uit en gaan met de lift naar beneden.

'Here we go!', zegt Nikki als de schuifdeuren van het hotel open gaan en wij naar buiten lopen. Ik haak mijn arm in die van Nikki en samen lopen in de warme avondzon door Londen.

Bij de eerste de beste kaart van Londen stoppen we om te kijken waar we precies zijn.

'Oke, we zijn nu hier', zeg ik terwijl ik met mijn vinger de plek aanwijs. 'Als we nu hier links gaan en dan rechts komen we als het goed is bij een parkje aan het water.'

If I fall for you (Niall Horan & Sean O'Donnell fanfic Dutch)Where stories live. Discover now