"อ๊ะ" เสียงหวานครางเบาๆเมื่อมือแกร่งบีบขยำเบาๆอย่างกลั่นแกล้ง และส่งริมฝีปากไปดูดกลืนยอดอกสีชมพูอ่อนราวกับทารกที่กระหายนมแม่ เสียงกระเส่าหอบของปาร์คจีมินดังก้องไปทั่วห้องกระจก
ร่างสูงละออกมาแล้วใช้นิ้วเรียวบดขยี้ลงไปแทน สายตาคมมองออกไปด้านนอก การที่มาทำรักกับเด็กนี่ในห้องกระจกก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ สายตาภายนอกที่มองตรงเข้ามาในห้อง ถึงแม้จะมองไม่เห็น แต่ก็ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดูบทรักของเขากับปาร์คจีมินอยู่ตลอดเวลา
ก็...ตื่นเต้นไปอีกแบบเหมือนกัน
เขามัวแต่สนใจบรรยากาศภายนอกเลยไม่ได้สังเกตเลยว่าในมือเล็กนั่นมีอะไรอยู่
ข้อมือใหญ่ถูกเชือกสีดำเส้นบางผูกไว้อย่างหมิ่นเหม่ ดวงหน้าคมหันมายักคิ้วให้อย่างเหนือกว่า อันที่จริงด้วยความบางของเชือกแล้ว ไม่เกินความสามารถจะกระตุกให้ขาดเลยก็ได้ แต่เขาอยากดูคนตรงหน้าจะมีไม้เด็ดอะไรมา'เล่น'กันนะ
"ผมจะทำให้คุณอยากจนขาดใจเลยหล่ะ"
คนตัวเล็กพูดอย่างอารมณ์ดี
"อืมมม~ทำยังไงดีน้า"
สะโพกเปลือยเปล่าคร่อมลงที่หน้าตักทำการเต้น?ลงบนลูกชายของนักธุรกิจหนุ่มอย่างเป็นจังหวะ ทั้งบดคลึง ทั้งขยี้เป็นวง แขนเรียวสวยตวัดมาคล้องคอแกร่งเพื่อไว้ใช้เป็นที่ยึด
ใบหน้าคมเงยขึ้นไปมองคนตรงหน้าท่าทางที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของคนตัวเล็ก ดูเหมือนร่านอยากเต็มทีถึงแม้จะเป็นเพราะอยากเอาชนะ แต่เขารู้สึกถึงการตื่นของลูกชายที่อยู่ในกางเกงหนังรัดแน่นสีดำจนอึดอัดไปหมด เหมือนคนที่กำลังปลุกมันขึ้นมาก็รับรู้ได้เช่นกัน
"โอ๊ะโอ คงอึดอัดมากเลยใช่ไหมครับประธานจอน" คนตัวเล็กยิ้มร่าแล้วลงไปนั่งอยู่กับพื้น ปากเรียวจุมพิตผ่านร่มผ้าตรงส่วนแข็งขืน หึ เข้าใจเล่นนะปาร์คจีมิน
YOU ARE READING
Fire บอกแล้วว่า อย่าเล่นกับไฟ
Fanfictionคลังเก็บฉากคัทจากฟิค :: http://writer.dek-d.com/piangfah-tonnam/story/view.php?id=1488512