Ο Στρατηγός Μου!

κεφαλαιο 11ο

στρατηγος POV

δεν μπορω να συνειδιτοποιησω οτι της ειπα οτι μου εχει κανει εντυπωση και οτι θελω να την γνωρισω... δεν ξερω τι με επιασε αλλα για κανενα λογο δεν μετανιωσα..

Τωρα την εχω στην αγκαλια μου και νιωθω τοσο ωραια..
Μοιαζει σαν αγγελος μεσα στην αγκαλια μου τοσο μικρη τοσο αθωα τοσο γλυκια...
Δεν ξερω αυτη η μικρη ξυπανει συναισθηματα που νομιζα πως τα χα ξεχασει τα χα θαψει βαθια μεσα μου και τωρα αυτη η μικρη ενα ενα τα ξεθαβει χωρις πολυ προσπαθια...

τελος POV

Μειναμε ετσι για αρκετη ωρα και μετα 

Σ.Α: μικρη περασε η ωρα παμε σιγα σιγα να σε παω στο σπιτι σου 
Ν: τι εννοεις ? εσυ θα με πας?
Σ.Α: νομιζεις πως θα σε αφησω μονη σου τετοια ωρα?
Ν: γιατι οχι?
Σ.Α: ειπαμε πως προστατευω τον κοσμο και ειδικα εσενα δεν σε αφηνω να πας μονη σου 
Ν: μαλιστα εμ οκ οπως θες 

Σηκωθικαμε σιγα σιγα και οταν με αφησε απο την αγκαλια του ενιωθα ενα κενο...Ανεβηκαμε στην μηχανη και τον οδηγησα σπιτι μου οταν φτασαμε 

Ν: Εδω ειμαστε 
Σ.Α: ωραιαα μικρη προσεχε 

αφου μπηκα σπιτι χερετησα την μαμα μου που καθοταν στο σαλονι και ανεβηκα στον δωματιο μου. Αλλαξα εβαλα μπιτζαμες και ξαπλωσα στο κρεβατι μου μπηκα φβ χαζεψα λιγο και μετα εβαλα μουσικη και ακουγα και στο μυαλο μου ηταν αυτος... Αραγε που να ναι ? Να γυρησε σε αυτη ? 
Και καπως ετσι με πηρε ο υπνος με αυτες τις σκεψεις....

 στρατηγος POV

οταν εφυγε αυτη η μικρη απο την αγκαλια μου ενιωσα ενα τεραστιο κενο... της ειπα να την παω σπιτι ηθελα να την παω εγω για να εινια ασφαλης δεν ηθελα να παθει τιποτα θα τρελενομουν... Δεν γυρησα ουτε στο μπαρ  ουτε πουθενα πηγα στην παραλια εκει που καθομουν με την μικρη και σκευτομουν το ποσο ωραια ενιωθα οταν την ειχα στην αγκαλια μου /

τελος POV

well εδω ειναι και το 11ο <3 περιμενω τα σχολια σας <3 αν σας αρεσε βαλτε μου ενα αστερακι <3
Love u <3